Ο κόσμος του καπνού

Ο κόσμος του καπνού

Κάθομαι και κοιτάζω την θάλασσα.
Καπνός και διάσπαρτες σκέψεις εναλλάσονται στο κεφάλι μου.
Η κάθε ρουφηξιά με οδηγεί ένα βήμα πιο κοντά στον θάνατο.

Αδύναμη.                                     Είμαι.

Αδύναμη.

Αδύναμη.

Αδύναμη.

Μου είναι αδύνατον.
Να αντισταθώ.
Στον καπνό.
Με τυλίγει ολόκληρη και πλάθω έναν κόσμο ονειρικό,διάφανο,απροσπέλαστο.
Τα φώτα της μικρής πολιτείας είναι θολά.
Ο καπνός της γόπας τυλίγεται γύρω από τους φανοστάτες σαν ένα φίδι.
Φαντάσματα του παρελθόντος στροβιλίζονται γύρω μου.
Χορεύουν στην άμμο..κι έπειτα;
Χάνονται.
Στην μαύρη μπογιά που βάφει τον ορίζοντα.
To τοπίο γύρω μου βομβαρδισμένο.
Λιωμένα παγωτά,κουτάκια μπύρας,βρώμικες πετσέτες,δημιουργούν τον τρίτο παγκόσμιο.
Κοιτάζω τον έναστρο ουρανό.
Απλώνω τα χέρια μου ψηλά.
Θέλω να πιάσω όλα τα αστέρια,να τα κρατήσω σφιχτά στις παλάμες μου.
Θέλω το φως τους να με λούσει.
Να νιώσω την έκσταση της βασίλισσας νύχτας.
Αυτής της νύχτας,της δίχως φεγγάρι.
Η βαρύτητα με βυθίζει και η βελούδινη άμμος με σκεπάζει.
Τραβάω άλλη μια ρουφηξιά από την πηγή του θανάτου μου.
Δεν με ενδιαφέρει που είμαι αδύναμη.
Δεν με ενδιαφέρει.
Θέλω να ρουφήξω κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μου.
Θέλω να νιώσω την μοναξιά και την μαγεία των σκέψεών μου τα χαράματα της καλοκαιρινής ραστώνης.
Ο έρωτας και ο θάνατος είναι αλληλένδετα.
Η απόλαυση και οι συνέπειες είναι αλληλένδετες.
Εγώ απόψε θα επιλέξω να είμαι αδύναμη και ευάλωτη.
Θα επιλέξω να κρυφτώ στον καπνό του τσιγάρου μου.

*Το κείμενο δημοσιεύεται και στο μπλόγκ της υποφαινόμενης:  http://travelsbooksdreams.blogspot.gr/2016/06/blog-post_32.html

Αθηνά Κάπα.