Ρομαντικός διάλογος σε κρεοπωλείο

Ρομαντικός διάλογος σε κρεοπωλείο

Οφειλή στον Α.Β.Γ.

Έπειτα εν σκέπτομαι, και δεν ημπορώ να το εννοήσω.
Αφ’ ου απέθανεν η καρδία μου, απέθανα βεβαίως κι εγώ!
Διατί λοιπόν δεν με θάπτουν; Διατί μ’ αφήνουν να περιφέρομαι ζων νεκρός;
Δεν ηξεύρουν, δεν εννοούν πόσον είναι οδυνηρόν;
Ή μήπως πρέπει να είμαι πλούσιος δια ν’ αγοράσω και του τάφου την ησυχίαν;
Α.Ρ. Ραγκαβής, «Εκδρομή εις Πόρον»

Εκείνη προχώρησε κατευθείαν προς το μέρος του και τον κοίταξε στα μάτια.
―Χαίρετε.
―Πάλι τα ίδια; Λοιπόν είναι ορισμένοι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουνε με τίποτα. Τους το λες, τους το ξαναλές, τους το λέει η ίδια η ζωή με τον χειρότερο τρόπο ‒ κι αυτοί εκεί, το βιολί τους. Είναι μερικοί άνθρωποι, κάτι σιχάματα, κάτι λαμπερά περιττώματα, που σε λερώνουν και μόνο που σε πλησιάζουν, κάτι αχάριστοι… κάτι στόματα που τα ταΐζεις κι ύστερα σε φτύνουν κι ύστερα γλείφουν όπου έφτυσαν. Αλλά την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς! Μας κοροϊδεύετε, κυρία μου, μας κοροϊδεύετε; Για χαζούς μας περνάτε; για χαζούς; Μήπως σας κακομάθανε; μήπως σας ματιάσανε; Μήπως είχε νυχτώσει όταν ο ψυχίατρός σας πήρε το πτυχίο;
―Δε σας καταλαβαίνω, εγώ για να ψωνίσω ήρθα.
―Πώς; Α, μάλιστα… με συγχωρείτε. Τι θα θέλατε;
―Οχτώ μπιφτέκια κοτόπουλου.
―Μα εδώ, κυρία μου, είμαστε βιβλιοπωλείο.
―Βιβλιοπωλείο; τι μου θυμίσατε τώρα! Θα πάρω ένα βιβλίο λοιπόν.
―Βεβαίως, ποιο θα θέλατε; Μήπως κάτι από Maupassant; Flaubert;
―Α, όχι, κοιτάξτε, εγώ διαβάζω λογοτεχνία για να ξεχάσω την πραγματικότητα.
Ο άντρας χλόμιασε
―Είστε καλά;
―Ναι, ξέρετε, διαγνώσθηκα πρόσφατα με σεναριολογία και εμμονικότητα. Πιθανόν να οφείλεται στο καθημερινό άγχος των σύγχρονων καπιταλιστικών μεγαλουπόλεων.
―Καταλαβαίνω, είναι αρκετά συνηθισμένο, περαστικά σας εύχομαι. Λοιπόν, σας συμπάθησα, προτείνετέ μου εσείς κάποιο βιβλίο.
―Κάτι για να ξεχάσετε την πραγματικότητα, ε; Ξέρετε πώς ακούγεται αυτό;
―Ξέρω, ξέρω. Μμμ… για παράδειγμα έχω παρατηρήσει ότι με βοηθάνε περισσότερο τα ρομαντικά.
―Σ’ αυτή την περίπτωση θα σας συνιστούσα το Ο θάνατος της καρδιάς ως ολοκληρωτικό τέλος, αν και είναι αμιγώς ιατρικό, πιστεύω θα σας φανεί χρήσιμο. Η καρδιά, ξέρετε, είναι το πιο ηλίθιο όργανο. Υπόταση έχεις, ταχυπαλμία σου κάνει αυτή. Χαχα.
Η γυναίκα δεν έβλεπε ωστόσο το αστείο. Η τυχαία τέλεια επικοινωνία, ή η ψευδαίσθηση αυτής, διήρκεσε μόνο για μια στιγμή. Πλήρωσε, χαιρέτησε τυπικά και έφυγε.

Πρίγκιψ Κρίνος

Author

// Εξάντλησα τον λυρισμό και πάω γυμνός στον χαμό //