Κάτι το αληθές

Κάτι το αληθές

Τι ψέμα, τι ψέμα κι αυτό ;

Eνα κομμάτι ουρανού

που ‘γινε πάλι ψέμα .

 

Γυμνά σώματα γυρεύουν ζεστασιά,

ματωμένα χείλη ζητούν παρηγοριά,

το μήνυμα που έστειλε η κοπέλα

παρέμεινε ανερμήνευτο,

αναφλέχθηκε

και μου σέρβιρε για επιδόρπιο τις στάχτες του .

 

Κάποιος μου είπε ότι με μαχαίρωσε στο δεξί μου ώμο

ή τον  μαχαίρωσα εγώ;

Σίγουρα θα ταν ψέμα

Δεν το θυμούμαι

 

Με αποσυντονίζουν αυτά τα κενά

Θέλω να τα γεμίσω·

αλλά με τι;

 

Μόνο ο σκύλος που γλυκομίλησα το μεσημέρι μου είπε κάτι το αληθές

Μου `πε «Γαβ, γαβ, γαβ»

 

Φωκάς .

Author

Το "Φωκάς" του 'μεινε απ' το σχολείο. Παρ' όλα αυτά έχει γίνει τόσο δικό του, ώστε σπανίως γυρίζει το κεφάλι όταν κάποιος θα τον αποκαλέσει με το βαφτιστικό του. Είναι ένας τραγουδοποιός που είναι κοινωνικός λειτουργός, που παίζει κιθάρα, αλλά που θα 'θελε να παίζει τσέλο φορώντας κάτι ανάλαφρο, όπως για παράδειγμα σανδάλια και αμάνικες φαρδιές φανέλες μες στον Χειμώνα. Όταν κανείς δεν κοιτάει ή όταν κοιτάνε όλοι, είναι ποιητής. Κάνει παρέα με σαλιγκάρια και σκυλι(ε)ά, αλλά θα 'θελε να χει μια γάτα. Αρέσκεται στο να απαγγέλλει ποιήματα μιμούμενος τη φωνή του Εμπειρίκου και του Χριστιανόπουλου, εναλλάξ. Θα τον πετύχετε να τριγυρνάει στο Παγκράτι κρατώντας μία ναυλότσαντα Σκλαβενίτη μ' όλα του τα υπάρχοντα, σφυρίζοντας κάποιον οικείο σας σκοπό. Μην φωνάξετε "Γιώργο!", δεν θα γυρίσει...