Ο διάδοχος (στου Φραγκοκάστελου το κάστρο)

Ο διάδοχος (στου Φραγκοκάστελου το κάστρο)

Είμαι ο ιδρώτας της πουτάνας που εκδίδεται

από ανάγκη

από γούστο

ή από τρέλα

η μύγα που θρονιάστηκε στον τάφο του Μαντέλα

και της Γκρούσενκα ο λευκός λαιμός.

Είμαι ο λοιμός.

Αυτός που σώθηκε

ο Θουκυδίδης

ο νέος που ανδρώθηκε στον πόλεμο

ή στο πατάρι

που σερβίριζε ο Λουμίδης.

 

Στου Φραγκοκάστελου το κάστρο

είμαι ο διάδοχος του Κάστρο

 

Φωκάς 

Author

Το "Φωκάς" του 'μεινε απ' το σχολείο. Παρ' όλα αυτά έχει γίνει τόσο δικό του, ώστε σπανίως γυρίζει το κεφάλι όταν κάποιος θα τον αποκαλέσει με το βαφτιστικό του. Είναι ένας τραγουδοποιός που είναι κοινωνικός λειτουργός, που παίζει κιθάρα, αλλά που θα 'θελε να παίζει τσέλο φορώντας κάτι ανάλαφρο, όπως για παράδειγμα σανδάλια και αμάνικες φαρδιές φανέλες μες στον Χειμώνα. Όταν κανείς δεν κοιτάει ή όταν κοιτάνε όλοι, είναι ποιητής. Κάνει παρέα με σαλιγκάρια και σκυλι(ε)ά, αλλά θα 'θελε να χει μια γάτα. Αρέσκεται στο να απαγγέλλει ποιήματα μιμούμενος τη φωνή του Εμπειρίκου και του Χριστιανόπουλου, εναλλάξ. Θα τον πετύχετε να τριγυρνάει στο Παγκράτι κρατώντας μία ναυλότσαντα Σκλαβενίτη μ' όλα του τα υπάρχοντα, σφυρίζοντας κάποιον οικείο σας σκοπό. Μην φωνάξετε "Γιώργο!", δεν θα γυρίσει...