Αφίδναι-Σφενδάλη-Αλίαρτος

Αφίδναι-Σφενδάλη-Αλίαρτος:

Το τρένο έτρεχε σε βουνά και πεδιάδες

άνοιγε δρόμους και έσβηνε ονόματα

– Κιούρκα-Μαλακάσα-Κριμπάς.

Η πρόοδος ανάσταινε αρχαίους δήμους της Αττικής 

και πόλεις του Κοινού των Βοιωτών. 

 

Η νέα Ελλάς των δύο ηπείρων

και των πέντε θαλασσών

δεν άντεχε τέτοια ψεγάδια. 

Όφειλε να καθαρίσει τον ρύπο του μεσαίωνα

τῇ ἀρωγῇ των καθηγητών

του Εθνικού Πανεπιστημίου. 

 

Η αναβάπτιση πέτυχε,

το ἑλληνικὸν ἐνίκησε, 

μα το τρένο δεν σταματά πια εδώ. 

Αφίδναι-Σφενδάλη-Αλίαρτος: 

κουφάρια πετρόχτιστων σταθμών

με κλειδωμένες πόρτες. 

Και ποιος νοιάζεται τώρα για ονόματα;

 

γ.π.

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Paul Verlaine, Κρόνια ποιήματα [Poèmes Saturniens (1866)]

Μετάφραση: Πέτρος Φωκιανός     Marco Μαρκό Quand Marco passait, tous les jeunes hommes Όταν...

Έφη Αρμένη, Τρία Ποιήματα

Δικαίωμα να κολλήσω όπως το σαλιγκάρι πάνω στον τοίχο να κρύψω τις...

Λικέρ Μπανάνα

Για το επόμενο δίωρο ο καθένας θα κοιτάει αμήχανα...

Το άξιον Nestea

ΣΚΗΝΗ ΕΞΩΤ. ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ, ΜΕΣΗΜΕΡΙ Πανοραμικό πλάνο της οδού Σταδίου από...