Αποχαιρετισμός

Το μελάνι τελείωσε την πρώτη του μήνα,

καθώς έγραφε την πρώτη γραμμή·

«κακό σημάδι», σκέφτηκε.

Το στυλό ήταν μικρό, πλαστικό,

από εκείνα που ρίχνουν μηχανικά οι πωλήτριες

μέσα στη σακούλα με τα ψώνια,

μαζί με αρωματικά μαντηλάκια.

Ήταν μικρό και πλαστικό,

αλλά έγραφε μια ξεχωριστά λεπτή γραμμή,

είχε ένα άψογο αποτύπωμα

– τα γράμματα έμοιαζαν δουλειά χαράκτη.

Και έγραψε όντως πολλά, από «τἁ συμπίπτοντα

κατἁ διαφόρους ἡμέρας, ἕνεκεν μνήμης»,

όπως το είπε ένας παλαιός.

 

*γ.π.

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Amuse your mouth – Λογοτεχνικές μπουκιές

Εν αρχή ην ο λόγος...Αμ δε! Εν αρχή ην...

αλεξανδρινοί λωτοί

κοινοπραξία   φαντάζομαι να χειρονομώ εμφατικά προς είδωλα από καιρό ξεχασμένα. το σπίτι...

Άλλη Αθήνα

Ήταν η κακιά η ώρα και η χώρα η...

Ο ήλιος

Κοντεύει μεσημέρι· ο ήλιος έχει ανέβει ψηλά και πυρπολεί τα κύτταρα...