Lancelot du Lac

Τώρα που απέτυχες στην αποστολή σου
τώρα που στέρεψε το πεπρωμένο σου
επέστρεψες πάλι στους απαγορευμένους έρωτες,
στις αψιμαχίες και τα εύκολα πάθη.

Δεν μένει τίποτε, τίποτε άλλο πια για σένα.
Η δόξα σου είναι αυτή, όση την έφτασες.
Εδώ ο όρος της ακμής σου· έπειτα
μόνο γιόστρα και σιωπή.

Φρίκη έτσι ξοφλημένος
να συνεχίζεις πολύ πέρα από το τέρμα
να προσδοκάς ένα πλοίο στον ορίζοντα, τις σάλπιγγες, τη μάχη
την απόφαση που όλο αναβάλλεις

— κι η ζωή να κυλά
μετρώντας τα δειλινά από τις επάλξεις.

Ανδρέας Σαμαρτζής

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

20 Δεκέμβρη

Δεν περίμενε πως θα πεθάνει, παρόλο που η γιατρός...

Μα(ρά)ζι

Τραγουδάκι Τρίτης Στο πάρκο και στο πράσινο παγκάκι σφυρίζω σιγανά ένα...

Paul Verlaine, Κρόνια ποιήματα [Poèmes Saturniens (1866)]

Μετάφραση: Πέτρος Φωκιανός     Marco Μαρκό Quand Marco passait, tous les jeunes hommes Όταν...

Έφη Αρμένη, Τρία Ποιήματα

Δικαίωμα να κολλήσω όπως το σαλιγκάρι πάνω στον τοίχο να κρύψω τις...