Αληθινές ιστορίες με βαθύ νοημα – Επεισόδιο 5

Αληθινές ιστορίες με βαθύ νοημα – Επεισόδιο 5

Ήμουν μια απλή, σχεδόν αρχαία μεζονέτα

έβλεπα Ακρόπολη, μοντέρνα οικοδομή

υπήρξα εστία σ’ “οικογένειες-φιλέτα”

μετά γραφεία και στο τέλος ερ μπι εν μπι

 

Μπαίναν χαζόξανθα ζευγάρια και Αμερκάνοι

ύπνος, γαμήσι, φαγητό και άντε γεια

έβαλε λάδι μια Εγγλέζα στο τηγάνι

πήγε τουαλέτα (η δυσκοίλια), πυρκαγιά!

 

Είχα αντίστροφη πορεία απ’ τους ανθρώπους:

πρώτα οικογένεια με παιδιά, μετά δουλειές

και τέλος έρωτες και νιάτα που διψάνε

 

Όμως, υπάρχει ενα κοινό, σ’ όλους τους τόπους

σ’ έμψυχα, σ’ άψυχα, σ’ όλες τις εποχές

όλοι από πέσιμο ή χέσιμο θα πάνε

 

Τζε Λα Ρεβ

Author

Το "Φωκάς" του 'μεινε απ' το σχολείο. Παρ' όλα αυτά έχει γίνει τόσο δικό του, ώστε σπανίως γυρίζει το κεφάλι όταν κάποιος θα τον αποκαλέσει με το βαφτιστικό του. Είναι ένας τραγουδοποιός που είναι κοινωνικός λειτουργός, που παίζει κιθάρα, αλλά που θα 'θελε να παίζει τσέλο φορώντας κάτι ανάλαφρο, όπως για παράδειγμα σανδάλια και αμάνικες φαρδιές φανέλες μες στον Χειμώνα. Όταν κανείς δεν κοιτάει ή όταν κοιτάνε όλοι, είναι ποιητής. Κάνει παρέα με σαλιγκάρια και σκυλι(ε)ά, αλλά θα 'θελε να χει μια γάτα. Αρέσκεται στο να απαγγέλλει ποιήματα μιμούμενος τη φωνή του Εμπειρίκου και του Χριστιανόπουλου, εναλλάξ. Θα τον πετύχετε να τριγυρνάει στο Παγκράτι κρατώντας μία ναυλότσαντα Σκλαβενίτη μ' όλα του τα υπάρχοντα, σφυρίζοντας κάποιον οικείο σας σκοπό. Μην φωνάξετε "Γιώργο!", δεν θα γυρίσει...