Ήμουν με δυο παλιόφιλους
προχτές σε ταβερνείο
και πίναμε κρασί λευκό
και τρώγαμε κεφτέδες
Και πιάνουμε συζήτηση
με διπλανά γερόντια
πολύ -φάνηκε- χάρηκαν
με το κους κους ετούτο!
Κι ο ένας ο πιο μέθυσος
(κι ο πιο λεβεντογέρος)
σήκωσε χαρτονόμισμα
να μας κεράσει πάντες!
-Μα όχι, αυτό δε γίνεται!
-Αφού είστε λεβέντες!
-Μα όχι, δε δεχόμαστε
-Καλά, δεν επιμένω
Και με πλησιάζει ύπουλα
σκύβοντας στο αυτί μου
“πάρ’ τα εσύ που σ’ άσκημος
να πας εις τις πουτάνες!”
Τζε Λα Ρεβ
