Χθες που πήγα στο σχολείο είχα Γλώσσα δύο ώρες
και την 3η, ως συνήθως, είχα Μαθηματικά
κι όπως πάντα τις Δευτέρες, τελευταία (5η) ώρα
με τον κύριο Ανέστη κάναμε Θρησκευτικά
Το κεφάλαιο 13. Είχε τίτλο αν θυμάμαι:
“Ιησούς Χριστός και Θαύμα – Πίστη κι Αλληγορισμοί”
Και μιλήσαμε για τότε που ο Χριστός έφτιαξε ψάρια
και που σ’ έναν πεθαμένο είπε “Ζεις, βγες από κει”
Και ο κύριος Ανέστης είπε: “Θαύματα συμβαίνουν
άμα βλέπετε ειδήσεις θα ακούσετε συχνά
εικονίτσες που δακρύζουν, ολογράμματα αγίων
ποιο παιδάκι απ’ τη τάξη, έχει κάτι ακουστά;”
Και γω σήκωσα το χέρι και του είπα για το θαύμα
που στο σπίτι μου είχε γίνει δύο χρόνια πιο παλιά
που ‘χα πάει με τους γονείς μου στο allou fun park να παίξω
και μας πήραν οι γειτόνοι πως αρπάξαμε φωτιά
Κι όταν φτάσαμε στο σπίτι, ήταν όλα πια καμένα
και τα έπιπλα κι οι τοίχοι, μόνο μαύρο και καπνός
μοναχά μία εικόνα Παναγίας σε ένα τοίχο
έμενε άκαυτη κι ωραία, όπως ήταν ακριβώς
Και η μαμά μέσα στο κλάμα για το σπίτι που είχε χάσει
την εικόνα μόλις είδε, γρήγορα έτρεξε κοντά
“Θαύμα! Θαύμα! τον σταυρό σας! τον σταυρό σας κάντε όλοι!”
“Παναγιά μου, στήριξε μας και ετούτη τη φορά!”
Ο μπαμπάς κι αυτός κλαμένος, σιωπηλός στριφογυρνούσε
πλησιάζει με αγάπη προς το μέρος της μαμάς
της αρπάζει την εικόνα, την πετάει απ’ το μπαλκόνι
“Ρε πουτάνα Παναγία, μον’ τη πάρτη σου κοιτάς.”
Τζε Λα Ρεβ