Α π ο ρ ί α

στον κανένα

Σήμερα το πρωί
οι ηλικιωμένοι κρατιόντουσαν χέρι χέρι.
Όταν ήταν έφηβοι, βγάζανε φωτογραφίες τον ουρανό
κι έπειτα τον βλέπανε στον ύπνο τους.

Εγκάρδια, πολύ εγκάρδια
ανοίγουνε και κλείνουν οι παλάμες.
Τι σε πονάει;
Καμία συνέχεια δεν συνεπάγεται ευτυχία.

Καλύτερα, λοιπόν
να βγάλουμε κι εμείς φωτογραφία
τους γέρους που κρατιούνται χέρι χέρι
ή τα παιδιά που τρέχουν κάτω από τον ήλιο.
Μην κλαις – ρώτα αυτό που θέλεις επιτέλους.

“Μητέρα, γιατί οι άνθρωποι κοιτούν το ηλιοβασίλεμα;”

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Έμιλυ

στην Α. στις σιώπες που συναντιόμαστε Έ μ ι λ...

Επικαιρότητα

Πάλι ταράχτηκαν οι άντρες κι αγορεύουνε Τηρούν με πάθος τις...

Από την ποίηση του δρόμου στην ποίηση της φροντίδας και πάλι πίσω

Κυριακή 12 Νοέμβρη 2023, Περιβολάκι   Από την ποίηση του δρόμου στην...

Σημείωμα για τον Glenn Gould

Ο Glenn Gould είναι μια προσωπικότητα που με συγκινεί...