Για τον Πικάσο

Στο νεκροκρέβατο ο ζωγράφος σαν ξαπλώνει,
ο λατρεμένος και αδάμαστος Πικάσο,
ζητάει δίπλα του ελάχιστα υλικά.
Μήτε γυναίκα, μήτε φως, μήτε τσιγάρο.

Μονάχα κάρβουνο κι ένα λευκό καμβά
Να φέρουν γρήγορα κοντά του, ψιθυρίζει.
Εκείνος που άλλαξε του νου τη ζωγραφιά
Αυτός που έδειξε από τ’ άσχημο πιο πέρα.

Ο δυσθεώρητος αδάμαστος Πικάσο,
στο νεκροκρέβατο σαν φτάνει και ξαπλώνει
– ίσως με μια υποψία κούρασης στα χείλη
και νερωμένο πια το μπλε στα λάγνα μάτια

μονάχα αυτό όμως, τίποτε παραπάνω –
ο παντοκράτορας αδάμαστος Πικάσο,
στου νεκροκρέβατου τ’ ολόλευκο σεντόνι
ζητά τα ίδια που ζητούσε κάθε μέρα.

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Έμιλυ

στην Α. στις σιώπες που συναντιόμαστε Έ μ ι λ...

Επικαιρότητα

Πάλι ταράχτηκαν οι άντρες κι αγορεύουνε Τηρούν με πάθος τις...

Από την ποίηση του δρόμου στην ποίηση της φροντίδας και πάλι πίσω

Κυριακή 12 Νοέμβρη 2023, Περιβολάκι   Από την ποίηση του δρόμου στην...

Σημείωμα για τον Glenn Gould

Ο Glenn Gould είναι μια προσωπικότητα που με συγκινεί...