«Η άνοιξη είναι για τους ευτυχισμένους
τότε έλεγες
τώρα έγινες σκληρή
σαν πέτρα»
Μ. Σαχτούρης, «Έκτοτε».
Η καρδιά μου έγινε σκληρή σαν πέτρα
τώρα κλαίω
τότε
προσπαθούσα να από κάπου να πιαστώ
Έλεγα για την άνοιξη
τότε
τώρα μετράω τους χειμώνες
και τα γυμνά μου δέντρα
Ήμουν ευτυχισμένη από φόβο
τότε
αγαπούσα
τώρα έμαθα
Οι πέτρες είναι για τους ευτυχισμένους,
η άνοιξη σκληρή
σαν τους γυμνούς χειμώνες
που αφήσαμε.
Φωκάς.