Η υπερρεαλιστική γραφή δεν είναι το φόρτε μου.
Όταν σκέφτομαι μια λέξη
αμέσως εγκλωβίζομαι στο σημασιολογικό της πεδίο.
Αυτή εδώ η τσαγιέρα με οδηγεί
στο δροσερό καλύβι ενός φωτισμένου μοναχού
που τελετουργικά σερβίρει το τσάι στα κουνούπια του
– μέχρι εκεί.
Δεν με οδηγεί στη μικρή εκείνη Κινέζα
που της άρεσε να κολυμπά σε παχύρρευστες σάλτσες.
Παρότι, απ’ όσο ξέρω, η τολμηρή αυτή οπτασία
θα μπορούσε πια να κατοικεί μέσα σε τούτη την τσαγιέρα.
Δημήτρης Βαρδαβάς