[Η χαρά είναι μια πόρτα βαριά…]

«Sometimes I feel like I have nothing that’s my own.
Everything feels borrowed or stolen from someone else»
Haider, Joyland 

Η χαρά είναι μια πόρτα βαριά
Παλιά και σκουριασμένη
Χερούλι, πόμολα δεν έχει
Τα ξηλώσανε
Κι αυτό το τρικ με την ταυτότητα
Δεν πιάνει
Χρόνια γυρεύεις το κλειδί
Μα είναι άτρυπη
Κι αυτό το σύνθημα που γνώριζες
Είν’ άλλο.

Η χαρά μου

μια πόρτα

βαριά             

Έλα να σπρώξουμε, αν θες, για λίγο ακόμη. 

 

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Μπλε κουβέρτα

Λίγο πριν αποφασίσουμε πως το κορίτσι μας τελικά θα...

Έμιλυ

στην Α. στις σιώπες που συναντιόμαστε Έ μ ι λ...

Επικαιρότητα

Πάλι ταράχτηκαν οι άντρες κι αγορεύουνε Τηρούν με πάθος τις...

Από την ποίηση του δρόμου στην ποίηση της φροντίδας και πάλι πίσω

Κυριακή 12 Νοέμβρη 2023, Περιβολάκι   Από την ποίηση του δρόμου στην...