Στους Φωκά Ροκά
Ο καθένας στο δικό του μετερίζι
πολεμάει τον εχθρό εντός κι εκτός.
Κι όταν σφίγγει ο κλοιός και τον ζορίζει
άλλος κλαίει, άλλος τρώει ή ζωγραφίζει
-άλλος όρθιος και άλλος ξαπλωτός-
μα στο τέλος ο καθένας συνηθίζει
και ο κόσμος προχωράει γενικώς
Και νομίζεις πως θα πέσεις να πεθάνεις
στο βαρέλι επιτυχίας αν δε μπεις.
Κάνεις μύτες κι όμως πάλι δε το φτάνεις
κι η ταπείνωση σε κάνει να τα χάνεις
-σα να σε ‘κλεψε με κύκλους ταξιτζής-
κι απορείς τι άλλο πρέπει πια να κάνεις
για να βρεις χειρολαβή να κρατηθείς
Απ’ τα lidl φιλοσοφίες, μαύρο χάλι
μα αντέχεις άλλες τέσσερις γραμμές;
Τη ζωή ετούτη και την όποια άλλη
χαχανίζω και σου δίνω τη σκυτάλη
-να μας βγουν και οι βενζίνες πιο φτηνές-
κι όσο αντέχω δε θα σκύβω το κεφάλι
όπως έκανες και συ τόσες φορές.
Τζε Λα Ρεβ