Κι άλλα παιδιά,
τους δρόμους που διαβήκαμε παιδιά θα περπατήσουν
κι άλλους έρωτες,
τα ίδια μάτια θα γνωρίσουν
κι ότι απομένει ειν` η γεύση και μια ανάμνηση στιλπνή
ενώ οι ζωές μας νοερά θ` ανηφορίζουν
κι όλα όσα ζήσαμε θα έχουν πια χαθεί.
Και άλλες ψυχές
το αίμα που πουλήσαν οι ψυχές μας θα πουλήσουν
σε ίδιες καρδιές
άλλες χαρές θα ευδοκιμήσουν
κι ό,τι απομένει μια στιγμή θα ναι στην άμμο ένα σπυρί
τους άλλους κόκκους νοερά να προϋπαντίζουν
κι όλα όσα ζήσαμε θα έχουν πια χαθεί.
Κι άλλες ματιές
στα δάκρυα που ανταλλάξαν οι ματιές μας θα χιμήσουν
ίδιες κραυγές
άλλες φωνές θα διαλαλήσουν
κι ό,τι απομένει μια αυγή κι ένα πέλαγο βαθύ
στο κύκνειο άσμα μας δυο νότες θα χαρίζουν
κι όλα όσα ζήσαμε θα έχουν πια χαθεί.
Φωκάς .