Στο δρόμο της Ερμού
απ’ το Θησείο ως το Σύνταγμα
ανθρώπινα μέλη καθρεφτίζουν
τις βιτρίνες
τους πόθους των περαστικών
γυμνοί τελάληδες της Άνοιξης
που ήλθε φέτος πιο νωρίς
καθώς
την είχαμε ανάγκη
Οι ταξιδιώτες με τα σακίδια στη πλάτη
οι αχθοφόροι
οι φύλακες
οι θύλακες
οι έφηβες με τα κοκάλινα γυαλιά
και τα σπυράκια
μια τέτοια μέρα
-αφθονίας-
στην πρόστριψή τους με τον ήλιο
με σπέρματα και καγχασμούς
περιφρονούν το Δόκιμο
περιγελούν το Αληθές
με επιθυμίες και μεταφορές,
χλευάζουν
ο,τι ο βίος συνεπάγεται
ο,τι η ζωή αυτή υπαγορεύει
ο,τι ο θάνατος υπόσχεται
και
-τέλος πάντων-
oτιδήποτε επινοήθηκε
τις ώρες
προσμένοντας την Άνοιξη
Φωκάς