Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να συνέχιζες να φοράς τα ρούχα μου για πιτζάμες σου.
Να κοιμάμαι πλάι σου και να κάνουμε έρωτα λίγο πριν ξημερώσει
Να ξυπνάμε μαζί και να σου φτιάχνω καφέ μαζί με το αγαπημένο σου μπισκότο
Να σου στρίβω το πρωινό σου τσιγάρο
Εσύ να θές τόσο πολύ να κοιμηθείς λίγο ακόμα όμως να μ΄αγαπάς τόσο πολύ που να μην μπορείς να μου χαλάσεις το χατήρι, και να πίνουμε καφέ στο κρεβάτι και απ΄το παράθυρο να βλέπουμε τα σμήνη των χελιδονιών και όλο να σου λέω πόσο ωραίο θα ήταν να πετάγαμε μαζί πάνω από τις θάλασσες και εσύ πάλι να με γειώνεις με αυτό το βλέμμα γεμάτο αδιαφορία και εμένα πάλι να μη με νοιάζει και να σου χαμογελάω.
Και να παίρνουμε ποδήλατα από την πλατεία και να πηγαίνουμε στην θάλασσα,
Και εσύ να θες να κάτσουμε στην καντίνα και εγώ στο λόφο
Και να μην υποχωρείς και να μην υποχωρώ
Και να ρίχνουμε κέρμα, και πάντα να κερδίζω
Να καθόμαστε δίπλα δίπλα στην άκρη του λόφου και να διαβάζουμε το ίδιο βιβλίο και να προσπαθούμε να εξηγήσουμε ο ένας στον άλλο ποια είναι τελικά αυτή η εποχή στη κόλαση και πως αυτός ο τρελός δεκαεφτάχρονος γάλλος την έζησε και μην μπορώντας να το χωνέψουμε να νιώθουμε λίγοι.
Και έτσι σε κάποια παύση πίσω από την απεραντοσύνη της θάλασσας να σου λέω πως είμαι ο πιο ευτυχής άνθρωπος πάνω στον κόσμο γιατί είσαι δίπλα μου και εσύ να μου χαρίζεις το πιο όμορφο χαμόγελο που έχω στη ζωή μου δει.
΄’Φωτοκυνηγός¨