Η στιγμή
είναι στη σχισμή
που το πρόσωπο
διακρίνεται
από κάθε στιγμή
από κάθε πρόσωπο
Η σχισμή
είναι στη στιγμή
που το πρόσωπο
βλέπεται
μόνο στον εαυτό του
μόνο στη στιγμή
μόνο στη σχισμή
Μόνος εκεί
ανταπόδοτα
ανυποχώρητα·
Για να γίνει
αυτό πλέον:
ο εαυτός του
Αυτός μόνο πλέον.
Μόνον αυτός
Ή, το ανάμεσα
στο πριν και στο μετά
Ή, το διάστημα
πριν απ’ το πριν
μετά απ’ το μετά
ή, το σκοτάδι·
το σκοτάδι που δεν είναι καθόλου σκοτάδι
ή, η σιωπή·
η σιωπή που δεν είναι καθόλου σιωπή
που είναι
το ομιλών σκοτάδι
που είναι
είμαι·
ό, τι απέμεινε
έπεται
ή προηγείται
ό, τι προηγείται
προετοιμάζει
ό, τι έπεται
μετονομάζει
Το πρόσωπο
Τη στιγμή
Τη σχισμή
Που έπεται και προηγείται.
Ν.Σ.
[η φωτογραφία από: http://www.stevefitch.com/marks-in-place-gallery/ ]
