Τάφοι Βενιζέλου

καθ’ οδόν ∙ γεμάτος περιέργεια 

 

Πάλι ο δρόμος σε βγάζει
απ’ το κέντρο της πόλης

ανεβαίνει τα πεύκα
Όλα εντός των πλαισίων
Εσύ μες στο αμάξι
H θάλασσα κάτω

Ψηλά το φεγγάρι
κι οι τρύπιες σημάνσεις
θυμίζουν αστέρια
Σαν κατάλευκα δόντια
γελούν στο σκοτάδι
– σφίξ’ τα απόψε μια κι έξω!

Να σε βγάλει ο δρόμος
απ’ του Αυγούστου το κέντρο
της πόλης Χανίων
Δεξιά προς το σπίτι
κοιτάζεις, δεν στρίβεις
ο ιδρώτας κυλά

Παρακάμπτεις το μνήμα
του τόπου σημάδι
πατρίδας βαρίδι
Και το αμάξι σου πάει
και πάει και πάει
Droit au but on y va!

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Μπλε κουβέρτα

Λίγο πριν αποφασίσουμε πως το κορίτσι μας τελικά θα...

Έμιλυ

στην Α. στις σιώπες που συναντιόμαστε Έ μ ι λ...

Επικαιρότητα

Πάλι ταράχτηκαν οι άντρες κι αγορεύουνε Τηρούν με πάθος τις...

Από την ποίηση του δρόμου στην ποίηση της φροντίδας και πάλι πίσω

Κυριακή 12 Νοέμβρη 2023, Περιβολάκι   Από την ποίηση του δρόμου στην...