Τα ενθυμήματα

Τα ενθυμήματα

Τα ενθυμήματα

απ΄τις αγάπες που διαβήκανε,

σκορπίσανε 

σαν στάχτη

και σαν άμμος,

σαν άνθρωποι 

και σαν πουλιά,

στου ορίζοντα τα έσχατα σημεία,

και σαν τα κροταλίσματα 

των άχρηστων κοκάλων τους,

των κούφιων οργασμών τους.

 

Τα ενθυμήματα του έρωτος 

και οι καλλίπυγες μορφές των

είναι τα ψαροκόκαλα

της άχαρης γιορτής μου, 

το αίμα που δεν πίνεται,

το όνειρο που λιώνει,

το χιόνι που παγώνει

της υψιπόδου ελαφίνας την καρδιά,

και οι στίχοι μου

που απέτυχαν 

ξανά.

 

Φωκάς

 

Author

Το "Φωκάς" του 'μεινε απ' το σχολείο. Παρ' όλα αυτά έχει γίνει τόσο δικό του, ώστε σπανίως γυρίζει το κεφάλι όταν κάποιος θα τον αποκαλέσει με το βαφτιστικό του. Είναι ένας τραγουδοποιός που είναι κοινωνικός λειτουργός, που παίζει κιθάρα, αλλά που θα 'θελε να παίζει τσέλο φορώντας κάτι ανάλαφρο, όπως για παράδειγμα σανδάλια και αμάνικες φαρδιές φανέλες μες στον Χειμώνα. Όταν κανείς δεν κοιτάει ή όταν κοιτάνε όλοι, είναι ποιητής. Κάνει παρέα με σαλιγκάρια και σκυλι(ε)ά, αλλά θα 'θελε να χει μια γάτα. Αρέσκεται στο να απαγγέλλει ποιήματα μιμούμενος τη φωνή του Εμπειρίκου και του Χριστιανόπουλου, εναλλάξ. Θα τον πετύχετε να τριγυρνάει στο Παγκράτι κρατώντας μία ναυλότσαντα Σκλαβενίτη μ' όλα του τα υπάρχοντα, σφυρίζοντας κάποιον οικείο σας σκοπό. Μην φωνάξετε "Γιώργο!", δεν θα γυρίσει...