“Aujourd’hui, toi ou Isabelle, venez Marseille par train express. Lundi matin, on ampute ma jambe. Danger mort. Affaires sérieuses régler. Arthur. Hôpital Conception. Répondez. “
Το τηλεγράφημα που έστειλε στη μάνα του έλεγε εκτάκτως στη Μασσαλία να σπεύσει πως αύριο θα του κόβανε το πόδι, είχε εμπιστοσύνη στους γιατρούς · μα και στο πόδι. Το τηλεγράφημα που έγραψε στο πόδι το έστειλε στη μάνα του ζητούσε γρήγορα στη Μασσαλία να σπεύσει αύριο θα του κόβανε το πόδι, δε θα τ’ άντεχε. Από παρόρμηση ή παραίτηση, από σοφία ή τρέλα, στα δεκαεννιά του έκοψε τα χέρια, και τώρα ίσως να σκέφτεται, τώρα που αύριο θα του κόψουνε το πόδι, πως θα ‘ταν φρόνιμο έτσι όπως ήρθανε τα πράγματα, το ένα χέρι να κρατούσε, κάτι να άπλωνε στη μάνα του, στην μάνα που θ’ αργούσε- που ίσως να μη πρόφταινε.
Φωκάς
