Φωνή στη θάλασσα

Ο στροβιλισμός των αισθήσεων

η απάθεια της μίμησης

κανείς δεν μπορεί να με καθυποτάξει στο ”είμαι”

καμώθηκες ότι μπορείς·

μα απέτυχες.

 

Οι νότες θα ξεχειλίζουν -έτσι και αλλιώς- απ’ το πηγάδι της σιωπής

παραπετάσματα του απόηχου γεννούν ζωντανές εικόνες.

Ω! εσείς κιβδηλοποιοί της μίμησης και της σιωπής, ακούστε τί έχω να σας πω

«Θα πεθάνω νέος, θα ζήσω αιώνια, τίποτα δεν θα έχει υπάρξει μα όλα θα μου χουν συμβεί, γιατί είμαι πιο ρευστός, ακόμη κ’ απ’ τη σκέψη μου».

 

Και αυτό το πλάσμα εκεί

απέναντί μου

ξαπλωμένη γυμνή, παραδομένη,

με μάτια ανοιχτά να με κοιτά

και ‘γω, μονάχος μου φωνάζω,

«εγώ είμαι ο κορυφαίος των ποιητών, ο ποιητής των σπόρων, ο ροπαλοφόρος Ηρακλής, η ανοδική πορεία, η απροσμέτρητη ροή, ο  γεωργός, της γής αιώνιος εραστής».

 

Η επιθυμία ξεπηδάει μαγνητισμένη απ΄την όψη της αβύσσου,

κ’ γώ φωνάζω, «βοήθεια»

η αλλιώς  «καύλωσα».

 

Κ’ άπειρος.

*Ο πίνακας  ονομάζεται ”ο μύθος της δεσποσοίνης της Shallot” ανήκει στον James William Waterhouse.

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Deadplanes: Η απεργία των ιπτάμενων

Ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας Κάθε λίγο ξεσηκώνονται παραλύουν τ’ αεροδρόμια της χώρας Άφτερες...

Δύο ποιήματα του Πι Ταφ

Ενηλικίωση   Αυτό το φθινόπωρο μοιάζει ως τώρα με...

Τα μάτια στον καθρέφτη μου

Τι με κοιτάς κι εσύ; Κι εγώ το ίδιο αναρωτιέμαι,...

Χόμπι

Όταν ο θείος μου κόντευε τα 80 ξεκίνησε κάπου...