[Μιλάω λογοτεχνικά…]

                    Μιλάω λογοτεχνικά αλλά πιστεύω με καταλαβαίνετε

Η Έμμα κι ο Ροδόλφος στην άμαξα
ο αναγνώστης να μην ξέρει τίποτα
περνούν τους κήπους του Λουξεμβούργου,
κατεβαίνουν τη Σεν Ζακ,
στρίβουν αριστερά στη Σεν Ζερμαίν
κατευθυνόμενοι προς τον βορρά
διασχίζουν τον Σηκουάνα από το ύψος της Πον Νεφ
οι ρόδες της άμαξας χτυπούν στο χοντρό πλακόστρωτο
εναρμονίζονται με τα γυναικεία τακούνια
η άμαξα σταματά κι ανοίγει η πόρτα
δεκάδες έφηβες
που τόση ώρα στριμώχνονταν εκεί μέσα
ξεχύνονται στους δρόμους
σηκώνουν τις φούστες τους για να μην τις εμποδίζουν
στο τρεχαλητό τους
κάθε τόσο προλαβαίνουν και πετάνε ψιχουλάκια
για να θυμούνται να γυρίσουν πίσω αν χρειαστεί

― Μιλάω λογοτεχνικά όμως ελπίζω με καταλαβαίνετε.

π.κρίνος