Οι γιατροί έχουν αυξημένο γλωσσικό αισθητήριο
πάρτε για παράδειγμα τους ορθοπαιδικούς που κάποια στιγμή συνεννοήθηκαν και συντεταγμένα ενηλικιώθηκαν σε ορθοπεδικούς σαν από φόβο μην τους υποτιμήσουν πως ασχολούνται με πράγματα παιδιάστικα
ομοίως και οι χειρούργοι: έγιναν χειρουργοί για να θυμίζουν ακόμα περισσότερο τους αυτουργούς
Τι θα γίνει; Θα το χειρουργήσουμε το καρκινάκι, κύριε Κώστα;
Χαριεντίζονται λες και μιλούν για τις προγνώσεις των ζωδίων (δύσκολος μήνας ο Γενάρης για τα ταυράκια…)
Το βλέπεις, Λία, το πολυποδάκι εδώ; κοίτα πώς ματώνει όταν το αγγίζω…
Κι από τον ενθουσιασμό τους θα περίμενες πως κοιτούν κάποιο χαριτωμένο κουτάβι κι όχι έναν όγκο κολλημένο στους ιστούς σου
Όμως κι ο ποιητής έχει αυξημένο γλωσσικό αισθητήριο
Kαι τώρα φανταστείτε έναν ποιητή
ασθενή σε κρεβάτι νοσοκομείου.
*Φωτογραφία (1933) του φωτογράφου Απόστολου Βερβέρη (Ververis Alexandrie) από το δωμάτιο του Ελληνικού Νοσοκομείου της Αλεξάνδρειας, όπου πέθανε ο Καβάφης. Διακρίνονται κάποια προσωπικά του αντικείμενα, όπως το καπέλο του και το σημειωματάριο με το μολύβι. ©Αρχείο Καβάφη, Ίδρυμα Ωνάσση