Ωραία δεν θα ήτανε;

Ωραία δεν θα ήτανε να είχαμε ένα σημείο αναφοράς;
μια βίβλο
ένα πρότυπο
κάτι πιο συγκεκριμένο από το «να αποκτήσεις λεφτά/εξουσία» 
που μετεξελίχθηκε σε «να βγάλεις τον μήνα/την εβδομάδα»
ωραία δεν θα ’ταν να ’χαμε κάποιον να μας πει
«πρέπει να κάνεις αυτό»
και να τον πιστεύαμε, να μη σχιζόταν το πρόσωπό μας 
από έναν μορφασμό μηδενιστικού κυνισμού
να τον πιστεύαμε και να ριχνόμασταν με όλες μας τις δυνάμεις στον αγώνα
ωραία δεν θα ’ταν να ξέραμε τι θα γινόταν εάν αυτό αλλά και εάν το άλλο
έτσι ώστε να μπορούσαμε να διαλέξουμε ποια σκατά απ’ όλα προτιμάμε 
να προστεθούν στις αναμνήσεις μας;
Ωραία δεν θα ’ταν; έστω για λίγο;
Έστω για όσο κρατά ένα ποίημα; ε;