Τα κεφάλια μέσα

Τα κεφάλια μέσα

Βρέθηκε και φέτος ο μαλάκας
που, στην ουρά του μίνι μάρκετ,
1η Σεπτέμβρη κι ώρα οχτώ,
διαλαλούσ’ εθελόδουλα: «τα κεφάλια μέσα!
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!».

Τα δικά μας κεφάλια μέσα έχουν ακόμα καλοκαίρι,
δεν τα λούσαμε για να ’ναι απέξω αλατισμένα
και μαυρισμένα μέσα,
έχουνε μπλέξει βοτσαλάκια στους νευρώνες
και παφλασμοί μικροί μας τ’ αλλοπαίρνουν.

Τα δικά μας κεφάλια μέσα έχουν ακόμα καλοκαίρι.

Διγ.

 

*φωτογραφία: π. κρίνος

Author

Ο Διγ. νομίζει ότι στο παιδικό του δωμάτιο είχε αφίσες του Μαρξ, του Βάλτερ Μπένγιαμιν, του Γιώργου Μαζωνάκη και του Γιώργου Καραγκούνη. Η μόνη που δυόμισι δεκαετίες τώρα δεν έχει αποκαθηλωθεί είναι του Μαζωνάκη. Γι’ αυτό είναι σίγουρος. Ακόμη, έφαγε πάρα πολύ ξύλο για να μάθει γράμματα και ως εκδίκηση σπουδάζει εννιά χρόνια τώρα. Συμπαθεί τις λέξεις με αρχικό γράμμα το βήτα, όπως βιρτουόζος, βανδαλισμοί, βαρυσήμαντα, βότκα και Βλαδιβοστόκ, ενώ αποστρέφεται εκείνες που ξεκινούν από κάπα, όπως καπιταλισμός, κόλαση, κολαούζος, καλλίπυγος και κατενάτσιο. Το μόνο που τον παρηγορεί είναι η απαρασάλευτη πίστη του στην αλτουσεριανή ρήση κατά την οποία: «το μέλλον διαρκεί πολύ».