θερινή κατάθλα Γενάρη

καταπίνω αργά τη θλίψη

ξυραφάκι της Ζιλέτ

η ανάσα μου κι η σήψη

μαγεμένο κάνουν σετ

(μαστουρώνω με το νετ)

 

στις φρικώδεις απαρτίες

τις ελπίδες μου τρυπώ

φταίω εγώ που δε με πιάνει

το απλό συρραπτικό

(δεν μπορώ να συνδεθώ)

 

ροδοπέταλη ευτυχία

βάλε γύρω ζελοφάν

μη σε βλέπουν τα ψυχάκια

κι οι χαμούρες που περνάν

(και μερίδιο ζητάν)

 

μια ηλίαση να πάθω

κάτι ν’ ακτινοβολεί

να ξεχάσω την ξαπλώστρα

που δεν έβρισκα βολή

(να ‘ν’ η άλεση ολική)

 

Εριθέλγη

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Λικέρ Μπανάνα

Για το επόμενο δίωρο ο καθένας θα κοιτάει αμήχανα...

Το άξιον Nestea

ΣΚΗΝΗ ΕΞΩΤ. ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ, ΜΕΣΗΜΕΡΙ Πανοραμικό πλάνο της οδού Σταδίου από...

οι παραθεριστές

Μετά τη στροφή. Εισπνοή. Ανάσα ρίγανης. Εκπνοή. Ένα βουητό μέλισσες Ο δρόμος...

Επετειακότητα και τέχνη

του Μιχάλη Κατσιγιάννη mixaliskatsimm@gmail.com Στην τωρινή πραγματικότητα (και μάλλον όχι μόνο)...