Εκτός από την θάλασσα
και το αιώνιο ψύχος της
εκτός απ’τα πουλιά
τα παιδιά
και τους αγγέλους –
εκτός από τα φώτα της πόλεως
τα βλέμματα που κρέμουνται απ’τα μπαλκόνια
και τα ποντίκια, που ψάχνουν για ασφάλεια μέσα στα λύματα των υπονόμων,
εκτός από τις σφαγές
τις εξορίες
και τα ποιήματα με τους χιλιάδες στίχους
είναι και το γυμνό κορμί σου
που πάντα θ’ αδιαφορεί
-για όλα-
εκτός από εμένα
Φωκάς