N.Σ.

Γιατί γράφω στο Σαλιγκάρι; Κάτι γυρεύω – τι γυρεύω; Αφηγήσεις, ιστορίες – και τι διάολο σημαίνουν αυτά; Την κατοίκηση σε έναν κόσμο, σε έναν τόπο, άρα τη δημιουργία μιας δυνανατότητας, μιας δεύτερης ενδεχόμενης ζωής, μπας και ζήσω εκείνο που δεν έζησα, μπας και βρω τα πρόσωπα που πάντα ήθελα να δω αλλά ποτέ δεν τα κατάφερα. Μια δεύτερη ευκαιρία λοιπόν ― μάλλον αυτό γυρεύω.

«Άλμα ανόδου του ΕΚΠΑ» και άλλες τέτοιες ασυναρτησίες

Για όσους/ες είμαστε ακόμη στα Πανεπιστήμια τρώγοντας εκεί τις...

Aνάθεμα στην ποίηση

Ό,τι αγαπώ το υπερασπίζομαι. Τη δουλειά, τους οικείους, το...

Ερμηνεύοντας θανάτους: Goodbye, Lindita

Μου πήρε δυο βδομάδες να συνέλθω. Το λες και...

Για ένα τελευταίο βλέμμα. «Περασμένες ζωές» («Past Lives»)

  «Τι θα γινόταν αν;» - Δεν ξέρω - Ούτε εγώ *** Αναρωτιέμαι: «τι...

Στέλιος Φαϊτάκης. Ο θάνατος μια δεύτερη ζωή

Είναι φορές που ο βιολογικός θάνατος ανθρώπων που αγαπήσαμε,...

Στα τέσσερα

Να διατηρηθούν οι μυρωδιές ― εκείνη η αίσθηση που κατοικεί στα πράγματα και όσο περνά ο καιρός, πάει-φεύγει-εξανεμίζεται. Αίσθηση φευγαλέα, ανάλαφρη: αν δεν την πιάσω κάνει φτερά. Πιάνονται όμως οι αισθήσεις; Αδύνατον·...

Γλωσσάρι οδύνης και ευτυχίας

Απέναντι σε μια κατάσταση που επιβάλλεται πρέπει να βρω το κατάλληλο γλωσσάρι. Λέω ότι «είμαι ευτυχισμένος» ― τι εννοώ; Μάλλον ότι είμαι ξέγνοιαστος, ανάλαφρος, δικαιωμένος για τις επιλογές μου ― πριν κλείσω τα...

«Να αυτοκτονήσω ή να φτιάξω ένα καφέ;»

Είναι κάτι μέρες, καθημερινές μέρες, που σηκώνεσαι, ρίχνεις νερό στα μούτρα και βουρτσίζεις τα δόντια σου, έπειτα ντύνεσαι, βγάζεις τον σκύλο βόλτα· καθετί ωστόσο, κάθε σου κίνηση, από την πιο απλή, την...

Για τα «καλύτερα βιβλία της χρονιάς»

Αυτές τις μέρες, λίγο πριν εκπνεύσει η χρονιά, ένας κλάδος που έχει την τιμητική του είναι οι κριτικοί λογοτεχνίας, δηλαδή οι δημοσιογράφοι. Σορός οι αναρτήσεις και τ' άρθρα για τα «καλύτερα βιβλία...

Εκατό χρόνια από τον θάνατο του Προυστ ή ο Προυστ ως πράξη αντίστασης

Πριν από λίγες μέρες συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από τον θάνατο του Μαρσέλ Προυστ, επέτειος που προκαλεί εκδοτική πλημμυρίδα σε πολλές χώρες του κόσμου ― σε πολλές χώρες του κόσμου εκτός από την...

Το podcast του Νίκου Μπακουνάκη για τον Μισέλ Ουελμπέκ ή πώς να λες παπαριές δίχως να κουνιέται φύλλο

Του Φωκά Πολυβραβευμένοι πλην όμως αστοιχείωτοι, διαβασμένοι αλλά στην πραγματικότητα αδιάβαστοι ―πιστοί υπηρέτες του δόγματος «η τέχνη σε κάνει καλύτερο άνθρωπο»― σκανδαλίζονται και πιθανότατα γελούν με λέξεις που αφορούν τα γεννητικά μας όργανα·...

Είμαστε αυτό που θα φτιάξουμε μαζί: εγκώμιο στον Αντρέ Γκορζ

«Κατάλαβα μαζί σου πως η ηδονή δεν είναι κάτι που το παίρνουμε ή το δίνουμε. Είναι τρόπος να δίνεσαι και να ζητάς το δόσιμο του άλλου. Δοθήκαμε ο ένας στον άλλο ολοκληρωτικά». Λίγες...

Εντυπώσεις από μια έκθεση ή πώς να βάλεις τρικλοποδιά στον Νίκο Εγγονόπουλο

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω ενθουσιώδεις εντυπώσεις από την έκθεση με τα ζωγραφικά έργα του Νίκου Εγγονόπουλου στο Ίδρυμα Θεοχαράκη. «Σπουδαία», «αριστούργημα», «έκθεση-ωδή στον μεγάλο εικαστικό», «από τις ωραιότερες εκθέσεις της χρονιάς», και άλλα...