N.Σ.

Γιατί γράφω στο Σαλιγκάρι; Κάτι γυρεύω – τι γυρεύω; Αφηγήσεις, ιστορίες – και τι διάολο σημαίνουν αυτά; Την κατοίκηση σε έναν κόσμο, σε έναν τόπο, άρα τη δημιουργία μιας δυνανατότητας, μιας δεύτερης ενδεχόμενης ζωής, μπας και ζήσω εκείνο που δεν έζησα, μπας και βρω τα πρόσωπα που πάντα ήθελα να δω αλλά ποτέ δεν τα κατάφερα. Μια δεύτερη ευκαιρία λοιπόν ― μάλλον αυτό γυρεύω.

«Άλμα ανόδου του ΕΚΠΑ» και άλλες τέτοιες ασυναρτησίες

Για όσους/ες είμαστε ακόμη στα Πανεπιστήμια τρώγοντας εκεί τις...

Aνάθεμα στην ποίηση

Ό,τι αγαπώ το υπερασπίζομαι. Τη δουλειά, τους οικείους, το...

Ερμηνεύοντας θανάτους: Goodbye, Lindita

Μου πήρε δυο βδομάδες να συνέλθω. Το λες και...

Για ένα τελευταίο βλέμμα. «Περασμένες ζωές» («Past Lives»)

  «Τι θα γινόταν αν;» - Δεν ξέρω - Ούτε εγώ *** Αναρωτιέμαι: «τι...

Στέλιος Φαϊτάκης. Ο θάνατος μια δεύτερη ζωή

Είναι φορές που ο βιολογικός θάνατος ανθρώπων που αγαπήσαμε,...

Για τα Αμφίβια του Γ. Ναξάκη ή εγκώμιο στους καλλιτέχνες της τουαλέτας

Υπάρχουν καλλιτέχνες και καλλιτέχνες. Καλλιτέχνες του δρόμου, του καφενείου, ή της μπάρας: πιστοί υπηρέτες του «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει» γράφουν στίχους σε πακέτα από τσιγάρα, κουρελόχαρτα, χαρτοπετσέτες. Υπάρχουν και οι καλλιτέχνες του...

Σκέψεις πάνω σε έναν στίχο του ΛΕΞ

«Δεν είμαι καλλιτέχνης/είμαι εμπόδιο/με τα καινούργια μου airmax/μες το Ηρώδειο». *** Άρση-θέση: πρώτα αίρεται κάτι, μετά τίθεται. Εν προκειμένω: ο καλλιτέχνης είναι εμπόδιο. Γιατί; Ποιος ο ρόλος του στίχου που ακολουθεί «με τα καινούργια...

Το βιβλίο κρίνεται από το εξώφυλλο: η Ιστορία του Ματιού του Ζορζ Μπατάιγ

Υπάρχουν κάτι τύποι, περίεργοι τύποι, που πριν αγοράσουν ένα βιβλίο σπεύδουν να το μυρίσουν, να το χαϊδέψουν, ή με το πάσο τους χαζεύουν το εξώφυλλο ― κάτι τέτοιοι τύποι ―για πολλούς αστοιχείωτοι,...

Σχετικά με το δρεπάνι και την «οπαδική βία»

  Αποστερώντας το πρόσχημα της πάταξης του «χουλιγκανισμού», και της «οπαδικής βίας», θα αφήσουμε να φανεί η αληθινή όψη της υποκρισίας. Μιας υποκρισίας στολισμένης με μπόλικο θέαμα, ώστε να κρύβει ό,τι θα ήταν...

Ι. Ανταπόκριση από το Μεξικό ― εκεί όπου ο θάνατος γιορτάζεται

Κάθομαι μόνος και διαβάζω δίπλα στο παράθυρο ενός καφέ, βρίσκομαι στο Σαν Κριστόμπαλ, στην πολιτεία Τσιάπας. Δίπλα μου δεν υπάρχει κανείς, μονάχα στον καναπέ, αντικριστά μου, ένα κοντόχοντρο παγκ κοιμάται και πότε-πότε...

Βραβεία Νόμπελ Λογοτεχνίας 2021, νικητής ο Μισέλ Ουελμπέκ

Σε λίγες μέρες απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Νικητής θα είναι ο Μισέλ Ουελμπέκ. Ο καλός μου ο Μισέλ, κουστουμαρισμένος και με ένα καστόρινο καπέλο στο κεφάλι –του οποίου μάντευες τη βελούδινη αίσθηση,...

Ο Άνθρωπος του θεού: ένα μικρό σχόλιο

Ο Άνθρωπος του Θεού είναι κατά τη γνώμη μου μια κακή ταινία. Είναι κακή ταινία, όχι για το θέμα της, λόγος που οι περισσότεροι τη λοιδορούν – αλλά για τον τρόπο με...

Τα σκατά του αλόγου και ο πίνακας του Πικάσο

Στον κόσμο που ζούμε τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται – και τα πιο απίθανα, τα πιο απίστευτα περιστατικά, όλα τους έχουν λόγο ύπαρξης. Όπως σε εκείνη την αλησμόνητη...