Τέλος εποχής, τέλος δημιουργικής γραφής και απολογισμοί σεξ στα 23
Θέμα σεξ, ήδη δύο κείμενα για σεξ, για τρίχες, για αυνανισμούς καθηγητών, για μπούκλες που χτυπάνε ερωτικά τα μάγουλα…
Συμβουλές γι’ αναποφάσιστους
Πρώτον, οι εκλογές αποτελούν, ως γνωστόν, τη γιορτή της δημοκρατίας. Οπότε, προτού πάτε στο εκλογικό σας κέντρο, επισκεφθείτε οπωσδήποτε ζαχαροπλαστείο,…
Αποκατάσταση
Τα κορίτσια λιγοστεύουν επικίνδυνα. Δεν πεθαίνουν. Θαλερά, ακμαιότατα και μες στο σφρίγος βρίσκονται. Λιγοστεύουν, αλλά δεν πεθαίνουν. Παντρεύονται. Μάλλον κάποιο…
Χωριό της Αργολίδας
Χωριό της Αργολίδας ημιορεινό, πλαγιασμένο σ΄ έναν ξερότοπο, κάτω ο κάμπος σβήνεται και η έκταση της μιζέριας ανυπολόγιστη· τώρα αρχίζει…
Βαθμοί επικινδυνότητας
Κάθε Σάββατο βράδυ, ξυρίζομαι, πλένομαι και ντύνομαι στην πένα. Στο ασανσέρ θυμάμαι πως οι ισορροπημένοι άνθρωποι τείνουν κατά κανόνα να…
Αποφόρια
Εκείνη θα ’θελε να λέει πως στους έρωτες πάντα με επιφυλακτικότητα έμπαινε, σαν τα πρώτα χρόνια που οδηγούσε. Για ασφάλεια…
Άχρηστα δώρα
Το τελευταίο δώρο της Λίζας ήταν μια γραφομηχανή Olympia Monica. Το τελευταίο δώρο της Στέλλας ήταν ένα σετ στυλό Parker.…
Πινέζες Βέτο
Πινέζες Βέτο Τίποτε δεν μπορεί να σε προετοιμάσει για το ανεξήγητο. Ανοίγεις το παλιό κουτί από κουφέτα που πάνω γράφει…
Γλωσσάρι οδύνης και ευτυχίας
Απέναντι σε μια κατάσταση που επιβάλλεται πρέπει να βρω το κατάλληλο γλωσσάρι. Λέω ότι «είμαι ευτυχισμένος» ― τι εννοώ; Μάλλον ότι…
«Οι ενδιάμεσοι», Μαρία Α. Ιωάννου (ένα σχόλιο)
Το απρόβλεπτο και το παράδοξο μπορούν να υποστηρίξουν την αφηγηματική αποτελεσματικότητα ενός λογοτεχνικού κειμένου; Αποτελεί θεμέλιο λίθο της μυθοπλαστικής κατασκευής…
Κανένας πολιτισμός
Έχουμε μπλέξει με ανθρώπους ολότελα ανέραστους. Δεν τους καίγεται καρφί που κλείνουν τα σινεμά. Αυτοί άμα μπορούσανε θα χτίζαν ξενοδοχείο…
Πρόσεξε την άνοιξη
Παρίσι, 04.02.2023 Και πρόσεξε να ζήσεις την άνοιξη από την αρχή. Πρόσεξε μην χάσεις αυτή την πρώιμη γλύκα της. Κοίτα…
Πεταλούδες II
«Σου στέλνω αυτές τις λέξεις σχετικά μ’ εκείνες τις ανυπόφορες φράουλες που μου παρήγγειλες να φυτευτούν στον κήπο. Νομίζω ήρθε…
Άνοιξη σημαίνει νομοτέλεια
Η άνοιξη δεν είναι εποχή. Αδύνατο να νοηθεί ως ένα ακόμα άθροισμα τριών μηνών, όπως λόγου χάρη, το καλοκαίρι ή…
Κώλοι αρχοντικοί
Μια πέτρα που μάλλον κάποιος άφησε πριν μέρες ή αιώνες δεν βόλευε τον κώλο μου να κάτσει με έκανε να…
Δεύτερο φεγγάρι
Παρίσι, 04.02.2023 Κι είπαν οι αστρονόμοι, βρήκαν ένα δεύτερο φεγγάρι. Κάπου έξω από το ηλιακό σύστημα, κάπου που δεν…
Θεσσαλονίκη, 26.ΙΙ.2023
Στο ψεύτικο φεγγάρι — το μισό — που ανάβει κάθε νύχτα με φως ηλεκτρικό δυο άνθρωποι ψαρεύουν — στο…
Απορίες εκτός ύλης
―Κυρία πείτε μας θέλω να καταλάβω, καλά έκανε και παραιτήθηκε ο υπουργός; Ο σταθμάρχης κυρία; Έφταιγε; Σκάστε ρε θέλω να…
Γραμματική
Μετωπική σύγκρουση, ανείπωτη τραγωδία, εγκληματικές ευθύνες, ανθρώπινο λάθος, εθνικό πένθος, λόγος κενός. Τα επίθετα των ημερών. Όλα αδιανόητα. Όλα λάθος.…
«Να αυτοκτονήσω ή να φτιάξω ένα καφέ;»
Είναι κάτι μέρες, καθημερινές μέρες, που σηκώνεσαι, ρίχνεις νερό στα μούτρα και βουρτσίζεις τα δόντια σου, έπειτα ντύνεσαι, βγάζεις τον…
Ξέρω πως δεν έχει κανένα νόημα
Ξέρω πως δεν έχει κανένα νόημα να απεργώ, να συνδικαλίζομαι Δεν είχε κανένα νόημα που έδωσα ένα φυλλάδιο παραπάνω σε…
Την ψυχραιμία της μαμάς
Όταν δε με βρίσκει η μαμά μου στο τηλέφωνο, φαντάζεται πάντα το χειρότερο. Γρήγορα με κάνει εικόνα πατημένο σε τροχαίο,…
Όλοι μου οι φίλοι παλεύουν με την ψυχασθένεια
Όλοι μου οι φίλοι παλεύουν με την ψυχασθένεια (Η ψυχασθένεια είναι μια κόκκινη σημαδούρα που οριοθετεί μέχρι πού μπορούμε να…
![Παράγραφοι απ’ το βιβλίο που δε θα τελειώσω [2]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2023/02/ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ-1068x1245-1-480x285.jpg)
Παράγραφοι απ’ το βιβλίο που δε θα τελειώσω [2]
Η ρίζα του προβλήματος εντοπιζόταν στον ελλιπή επαγγελματικό προσανατολισμό. Η εγκληματικά αθώα αντίληψη κατά την οποία τα παιδιά παροτρύνονται να…
/…/
Να θέλω να με κάνεις να χύσω τι τυραννία, Να θέλω να σε κάνω να χύσεις, τι προσφορά, Ξέμεινε το…
Ζακυνθινό
Ζούμε σ’ ένα άοσμο και άνευρο παρόν Τυφλό για εμάς αλλά πρωτίστως και για εκείνο Τινάζουμε από πάνω μας τον…
Το πορτοκαλί χιόνι
Την πρώτη φορά που ερωτεύτηκα • ετών δεκαοκτώ • συνέβη να χιονίσει πολύ • και να κλειστούμε στα σπίτια μας…
Προσωπογραφία
Αιχμάλωτος της ομορφιάς· αιχμάλωτος του παρελθόντος. Αιχμάλωτος του παρελθόντος· αιχμάλωτος της ομορφιάς. Της ομορφιάς του παρελθόντος — του…
![Παράγραφοι απ’ το βιβλίο που δε θα τελειώσω [1]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2023/01/1989-1990-roz-kanapes-sto-parisi-90x110-george-rorris-480x285.jpg)
Παράγραφοι απ’ το βιβλίο που δε θα τελειώσω [1]
Η Μίρκα, μετά τις φωνές και τα κλάματα, είχε χτυπήσει πίσω της την πόρτα. Αυτός έφταιγε αλλά είχε κιόλας κουραστεί…
Ωδή στο Ροζικλαίρ (μια χριστουγεννιάτικη ιστορία)
Στον Κώστα Δημολίτσα Ροζικλαίρ με ακούς; σου αφιερώνω μια ωδή ! Πατησίων 12 ξεκίνησε η b-movie, τα μάτια…
Δεν ήταν η βενζίνη, δεν ήταν τα λεφτά
Λίγη δικαιοσύνη για τους ανθρώπους που δεν γεννήθηκαν ακόμη… Οι ψυχές των νεκρών μας ζωντανεύουν στα σύγχρονα οδοφράγματα, στον ύπνο…
Δεν αναγνωρίζω το σώμα μου
Δεν αναγνωρίζω το σώμα μου Τ' αγγίζω και δεν μοιάζει για δικό μου Όλο οπές κι εισόδους και περάσματα Που…
Για τα «καλύτερα βιβλία της χρονιάς»
Αυτές τις μέρες, λίγο πριν εκπνεύσει η χρονιά, ένας κλάδος που έχει την τιμητική του είναι οι κριτικοί λογοτεχνίας, δηλαδή…
Στόλισέ με επιτέλους για να πάψω
Στο σπίτι δε στολίζω τίποτα ούτε δέντρο, ούτε καράβι, ούτε διάολο μαύρο τα παιδιά της γενιάς μας κάναν, εδώ…
Γράμμα στη Γιακούτσκ
Πάντα σου άρεσε να είσαι κρυφός, να μην γράφεις, να μιλάς βαθιά μόνο στους λίγους που είχες ενδιαφέρον να σε…
Εμένα δε μου φαίνεται στενάχωρο
Έτρεξα και βρήκα τη βιτρίνα στη Χαριλάου Τρικούπη που είχε το μουσικό κουτί με τη νεράιδα, να τ’…
Εκατό χρόνια από τον θάνατου του Προυστ ή ο Προυστ ως πράξη αντίστασης
Πριν από λίγες μέρες συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από τον θάνατο του Μαρσέλ Προυστ, επέτειος που προκαλεί εκδοτική πλημμυρίδα σε πολλές…
Αρχή, μέση και τέλος
Τα ποσοστά μελαγχολίας το βράδυ της Κυριακής είναι υψηλά. Οι αιτίες, εξηγήσιμες εύκολα, αυτονόητες. Το τέλος του Σαββατοκύριακου κι η…
Συνοδείες
Μέσα σε ένα τεράστιο σώμα, εμφανίζεται η αγαπημένη μου γάτα με δυο νεκρά χέρια, απαλά, που έχουν για διάκοσμο…
Ξεραμένα αίματα
Ήρθε η αρμόδια υπηρεσία του δήμου να καθαρίσει επιτέλους τα αίματα από τον δρόμο και τις προσόψεις των κτηρίων που…
Τονωτικό σαμπουάν
Εκείνο το δωμάτιο είχε ένα μικρό μπάνιο που κάθε πρωί, όταν το έβλεπε ο ήλιος, γέμιζε φως: ένα μεγάλο παράθυρο…
Ο εκδοτόκαυλος
Είναι οι εκδοτόκαυλοι πολλοί σ’ αυτό τον χώρο. Σ’ εμέ ελκυστικότατοι, συνήθως-δυστυχώς. Του Καστανιώτη κάποτε γνώρισα ένα φιόρο και τους…
Πόσο συχνά αδειάζεις το τασάκι σου;
Ένα τασάκι χωράει οχτώ με δώδεκα αποτσίγαρα. Μια μέση καπνίστρια αδειάζει το τασάκι της τέσσερις με έξι φορές τη μέρα.…
Ένα κομμάτι μου πέφτει και σπάει
Ένα κομμάτι μου πέφτει και σπάει γιατί θέλω να πω στα παιδιά να μη φοβούνται να ανυπομονούν για όλα τα…
Κάθε Πέμπτη
Κάθε Πέμπτη ξυπνώ μ’ έναν πόνο στη μέση. Τρεις εργάσιμες ημέρες ήσαν αρκούντως αρκετές για να εξουθενώσουν το δόλιο το…
Βαλκάνια
Φτηνός καφές, λαθραία τσιγάρα, ρακί και ψιλή κουβέντα χαράματα. Στο γωνιακό καφέ της γειτονιάς οι εργάτες συναντιούνται με τα λεκιασμένα…
![[Σήμερα βγήκα μ’ ένα φόρεμα στον δρόμο…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2022/10/Head-by-Head-640x480-1-480x285.jpg)
[Σήμερα βγήκα μ’ ένα φόρεμα στον δρόμο…]
Σήμερα βγήκα μ’ ένα φόρεμα στον δρόμο λουλουδάτο, ανοιξιάτικο πολύ (κι ας έχει μπει Οκτώβρης) Ο πατέρας όμως δεν γνωρίζει…
Άγνωστες λέξεις
Ήσουν πολλές άγνωστες λέξεις στην αρχή –αναμφισβήτητα στοιχείο γοητείας– σημείωνα μεθοδικά, καθαρόγραφα σε μπλοκάκια κατέβαζα λεξικά κοινής ελληνικής, λίγο το…
Ενοχή
Τα στήθη σου στο ίνσταγκραμ στυλώνουν και στυλίτη τι τον κοτσάρεις τον Ελύτη; Φωκάς
Αποχαιρετισμός
Το μελάνι τελείωσε την πρώτη του μήνα, καθώς έγραφε την πρώτη γραμμή· «κακό σημάδι», σκέφτηκε. Το στυλό ήταν μικρό, πλαστικό,…
Χειμερία νάρκη
Μπαμπούλας ο χειμώνας επί θύραις πρέπει, λέει, να διαλέξουμ’ οι ευρωπαίοι –τρομάρα μας– αν θα φάμε ή αν θα ζεσταθούμε…
Κρεματόριο του John Betjeman (μτφρ.: Ευθυμία Γιώσα)
Εκεί όπου φράχτες από δάφνινους θάμνους κρύβουν το κάρβουνο και τον οπτάνθρακα Εκεί βρίσκεται, περιτριγυρισμένο από γρασίδι, το κρεματόριό μας·…
Η τάξη της ενηλικίωσης
Παντρεύοντ’ οι συμμαθητές μου σωρηδόν κάνουν ενίοτε παιδιά, ανοίγουν σπίτια σοβαρά. Παράπονο δεν έχω. Γάμος κοντά δε φαίνεται, μα πρόοδος…
ρετροσπεκτίβα στο Νισύ
Σε ένα ψιλόλιγνο δωμάτιο, κρεμαστή λάμπα σκέτη, μονό ξύλινο κρεβάτι, διπλή δίφυλλη ντουλάπα, ξύλινο πάτωμα, ξύλινο κομοδίνο με μαρμάρινη επιφάνεια,…
Kυκλαδίτικο καλοκαίρι / μία τελευταία πρόποση
Στο απέραντο μπλε, εκεί όπου θρυμματίζεται ο ορίζοντας. Στη γαλήνια ξεραΐλα, που υπνωτίζει τη σκέψη και ξεθάβει όνειρα εφηβικά. Στις…
Λεκτικές πράξεις
Έλεγα σήμερα στο μάθημα της Γλώσσας πως με τις λέξεις μπορούμε και κάνουμε πράγματα ‒λεκτικές πράξεις‒ Λέω φέρ’ ειπείν συγγνώμη,…
Ταττουάζ
Έχω στο μπράτσο χτυπημένο ένα πλάσμα Μ’ έντονα χρώματα, παχιές γραμμές και στυλ Νεοtraditional, deep amature, σαν θραύσμα Μιας αμφίβολης…
Τα κεφάλια μέσα
Βρέθηκε και φέτος ο μαλάκας που, στην ουρά του μίνι μάρκετ, 1η Σεπτέμβρη κι ώρα οχτώ, διαλαλούσ’ εθελόδουλα: «τα κεφάλια…
Nerd αστεία
Θα κεντήσω για τη σέλα του αλόγου σου μια κουβέρτα που θα μας κρύψει από όλα τα αφεντικά τους supervisors…
Σημειώσεις παραλίας
Ι) Οι τρόποι που καίγονται οι πλάτες των ανδρών από τον ήλιο είναι παροιμιωδώς γελοιωδέστεροι από τους αντίστοιχους των γυναικών.…
Επιτύμβιο ανέραστου
Διαβάτη, μη σταθείς: κείτεται εδώ στη γη θαμμένος ένας δειλός της ηδονής· στον έρωτα ανεπαρκής – και ξένος. γ.π.
Βαρύ καλοκαιρινό
Τον Αύγουστο δεν αναλαμβάνεις δεσμεύσεις, δε συζητάς για δουλειές και χαίρεσαι ως ανέμελο παιδί τις διακοπές σου παύεις τα…
Νύχτα αγώνα
Αθήνα, 09.07.2022 Πάνω από τις στέγες των σπιτιών θ’ αρχίσει ν’ ανεβαίνει το φεγγάρι. Εσύ, κάτω από την κεραία της τηλεόρασης…
Νέα Ορλέανη
Αθήνα, 08.07.2022 Και να ρίξει, θεέ μου, μια βροχή. Μια βροχή βαριά, να χειμωνιάσει, να γίνει άνοιξη και να ξανακαλοκαιριάσει.…
Καρπούζια στη θάλασσα
Μα τώρα πια που μπαίνει το καλοκαιράκι κι είναι σαφείς οι προοπτικές του μέλλοντός μας άρχισαν όλοι πάλι να μιλάνε…
Πρόσθιο
Το μόνο που μας κρατά ζωηρές Ιούλη μήνα μέσα στον αστικό αυτό καύσωνα – το ότι δε σταθήκαμε ενάντιες στα…
Rue de Marseille, 02/VII/22
Η πιο ενδιαφέρουσα θέση στη μπάρα είναι κοντά στο ταμείο Διαθέτει τη μεγαλύτερη κινητικότητα και την καλύτερη εποπτεία Έρχεται και…
Τσάμπα δράμα
Όπως με τις δραματικές σχολές που ’χουν όριο ηλικίας αυστηρό στα 25 κι έπειτα, δεν πα να χτυπιέσαι, δε σ’…
Πυρηνικός ήλιος
Τσιμέντο και τούβλα, σιδερόβεργες κι σοβάδες ανθρώπινα σώματα, αραδιασμένα σαν αταίριαστα κομμάτια ενός παλιού παιδικού πάζλ, στον ραγισμένο δρόμο. …
Θέλοντας κενοί
Τα κείμενα είναι σαν τα σώματα. Παίρνουν, με τον καιρό, τη στάση που συνήθως έχεις. Πάσχουν κι αυτά ενίοτε· σκολίωση,…
Ο Τσίτσης
Είδα τον Τσίτση, τον πειρατή, τον γάτο σου, σε τσαμπουκά που είχε χάσει το ‘να μάτι, σε αγγελία: Ψάχνει γονείς.…
Παγωτό γιαούρτι
Κάθε φορά που κάνει καύσωνα, βάζω στο φουλ ανεμιστήρα, μπας και γλυτώσω το ερκοντίσιον. Ορέγομαι παγωτό και βάζω γιαούρτι στην…
Το podcast του Νίκου Μπακουνάκη για τον Μισέλ Ουελμπέκ ή πώς να λες παπαριές δίχως να κουνιέται φύλλο
Του Φωκά Πολυβραβευμένοι πλην όμως αστοιχείωτοι, διαβασμένοι αλλά στην πραγματικότητα αδιάβαστοι ―πιστοί υπηρέτες του δόγματος «η τέχνη σε κάνει καλύτερο…
Θέλεις να με παντρευτείς;
Έτυχε σήμερα να περάσω χρόνο με τις ξαδέρφες μου. Μετά από καμιά ώρα παιχνιδιών κι αθλοπαιδιών, ζήτησα πέντε λεπτά να…
Είμαστε αυτό που θα φτιάξουμε μαζί: εγκώμιο στον Αντρέ Γκορζ
«Κατάλαβα μαζί σου πως η ηδονή δεν είναι κάτι που το παίρνουμε ή το δίνουμε. Είναι τρόπος να δίνεσαι και…
Σκονάκια, γόπες, προφυλακτικά
Σκονάκια, γόπες, προφυλακτικά: Να είσαι άνθρωπος θα πει Να μάθεις να μαζεύεις τα σκατά σου (Όσο Ντελέζ και να διαβάσεις,…
Σημείο στίξης
Η μεγάλη εικόνα της ζωής μας συνοψίστηκε ξανά στη μελαγχολία της Κυριακής. Κόλλαγε η γλώσσα σου όταν πρόφερες τ’ αμύγδαλα,…
Εντυπώσεις από μια έκθεση ή πώς να βάλεις τρικλοποδιά στον Νίκο Εγγονόπουλο
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω ενθουσιώδεις εντυπώσεις από την έκθεση με τα ζωγραφικά έργα του Νίκου Εγγονόπουλου στο Ίδρυμα Θεοχαράκη. «Σπουδαία», «αριστούργημα»,…
Συρτάρι – κλειδαρότρυπα
Κάποτε μια φίλη μού ’χε πει πως γράφω ό,τι θέλω γιατί δεν έχω τίποτα να κρύψω, ή τέλος πάντων, δε…
Καμιά φορά
Αυτό που χρειάζεται να καταλάβεις είναι πως, όταν παραβαίνω τον νόμο, μου αρέσει να παραμένω νομοταγής Κι ότι οι άνθρωποι…
Τα χαλιά
Ο θερμοσίφωνας χρειάζεται εικοσιπέντε με τριάντα λεπτά για να ζεστάνει το νερό. Έπρεπε κάποιος να ’χε προνοήσει σ’ αυτή την…
Για τα Αμφίβια του Γ. Ναξάκη ή εγκώμιο στους καλλιτέχνες της τουαλέτας
Υπάρχουν καλλιτέχνες και καλλιτέχνες. Καλλιτέχνες του δρόμου, του καφενείου, ή της μπάρας: πιστοί υπηρέτες του «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει» γράφουν…
Αχιλλέας ΙΙΙ Δεσμοφύλακας
Η ευφυΐα και η έμπνευση του συγγραφέα μπορεί να διασώσει το λογοτεχνικό κείμενο από τη θεματική επικαιρότητά του και να…
Ένας απλός κουρέας
Κάθε φορά που πάω στον κουρέα, φοβάμαι. Ο κουρέας μου είναι καλό παιδί, στερεοτυπικά και ολοφάνερα. Από τους ευγενείς τύπους…
Το μαραμένο ρόδο
Πάνω στην ακανθώδη σάρκα του χαροπαλεύουν οι σκισμένες αρτηρίες – σαν ξεθωριασμένες κορδέλες. Το πένθος μιας αγάπης, από τη σύλληψη…
Ανακωχή
Γέροι φιγούρες τραγικές Με μούτρα πλαδαρά, προγούλια κόκκινα Ψωνίζουν στην Ομόνοια προσφυγόπουλα Εγώ μετράω τις καρδούλες στην ανάρτηση Που έκανα…
«Ι»
…τράβηξα μία τζούρα γεμάτη «Η ομορφιά είναι μεγάλο πρόβλημα», είπα και εννοούσα πως κατά τ’ άλλα τον βαριέμαι. Ένεψε, σα…
Ξενόγλωσσο
Προτού ακόμη μετακομίσουν οικογενειακώς στην Αγγλία, ο Νάσος είχε αρχίσει να μαθαίνει λέξεις στα αγγλικά. Δηλαδή, του τις μάθαιναν οι…
/…/
Πώς με κοιτούσε μεσ’ τα μάτια ο ποιητής πίσω απ’ τα ερέβινα γυαλιά μ’ ένα ελαφρύ μειδίαμα, Τι διάολο να…
Παραμεθόριος
Γύρισα το ημερολόγιο στη μέρα που σε γνώρισα. Ήταν παραδόξως πάλλευκη η σελίδα. Κενή. Δεν είχα δουλειές, φαίνεται, κείνη τη…
Ο Πανάγιος Τάφος
Το παρελθόν σου, τάφος ασύλητος. Μια-δυο κουβέντες όμοιες με τις παραβολές του Ιησού κι έπειτα σιωπή. Ένας μικρός, επώδυνος κι…
Θείο πάθος
Πήρε κατά τι χρόνο παραπάνω βέβηλα χρονοτρίβησα σκαλίζοντας φλυαρίες μα τώρα δα ’νακάλυψα εσύ τι μου θυμίζεις. Απ’ όλο…
Επιστροφή
Κύκλοι. Τα πατρικά βήματα. Η αποστροφή. Τα ίδια μονοπάτια. Οι σχοινοβάτες. Όλοι. Όλοι εμείς οι σχοινοβάτες κι απέναντι οι λέξεις.…
Σκέψεις πάνω σε έναν στίχο του ΛΕΞ
«Δεν είμαι καλλιτέχνης/είμαι εμπόδιο/με τα καινούργια μου airmax/μες το Ηρώδειο». *** Άρση-θέση: πρώτα αίρεται κάτι, μετά τίθεται. Εν προκειμένω: ο…
Τεσσεράμισι δευτερόλεπτα
Δεν πρέπει να είναι πάνω από τέσσερα ή πέντε δευτερόλεπτα. Κι όμως, φτάνουν. Τέσσερα ή πέντε –ας πούμε τεσσεράμισι για…
Πρωταπριλιά
Πρόσεξε μη σε γελάσουν αύριο. Μη σου πουλήσουν έρωτα αχρείοι τύποι του συρμού μη σε πιάσουν κορόιδο στρογγυλεμένα λόγια μη…
Το βιβλίο κρίνεται από το εξώφυλλο: η Ιστορία του Ματιού του Ζορζ Μπατάιγ
Υπάρχουν κάτι τύποι, περίεργοι τύποι, που πριν αγοράσουν ένα βιβλίο σπεύδουν να το μυρίσουν, να το χαϊδέψουν, ή με το…
Μυρτώ Χαρβαλιά, Οι φράουλες
Αγαπητέ κύριε Εσύ, Στο τέλος της παρουσίασης φεύγεις. Βγαίνεις έξω από την κάμερα. Δραπετεύεις. Σε χάνω από το οπτικό μου…
Αποκόμματα σοφίας απ’ τα μπαρ της ασωτίας
Επί τη βάσει των ονειρικών συνηθειών τους, οι άνθρωποι χοντρικά χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Πρώτη: εκείνοι που ουδέποτε θυμούνται το…
Όχι άλλο ένα βιβλίο για επαναστάσεις
«Με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί» μας μηνά ο γνωστός στίχος του Νίκου Γκάτσου κι είναι αλήθεια…
Rien ne va plus
Γι’ ανακωχή στην Εσπερία καταφεύγεις σε φιλενάδα ρωσικής καταγωγής. Γνωρίζεις, οι διαμεσολαβητές σε τέτοιες περιπτώσεις είθισται να ’ναι Ελβετοί. Ουδετερόφιλοι…
Μπροστά στο γυμνό σου σώμα
Μπροστά στον μετρονόμο της πατούσας σου που πλησιάζει το κρεβάτι δεν δίνω δεκάρα για τον πόλεμο τις τρύπες της ατμόσφαιρας…
Άντε τώρα να μαραθείς
Δεν μπορώ να περπατήσω πια στο σαλόνι μου. Έχει ανθίσει ολάκερο, με τουλίπες κίτρινες που κοντεύουν να με πνίξουν. Βγαίνουν…
Τίνος είναι τι;
Κρύος ο φετινός χειμώνας. Αλλά κι εσύ καθόλου δεν τ’ αέριζες το σπίτι. Σκυλοβρωμούσε ο τόπος. Όλα τα δωμάτια βαριά…
Στόρια και ζόρια
Ειλικρινά, δεν ξέρω ποιανού ιδέα ήταν να βάλουμε μεταλλικά, αλουμινένια στόρια αντί για κουρτίνες. Ανάθεμα την ώρα όμως! Ηλίθια εφεύρεση,…
Σχετικά με το δρεπάνι και την «οπαδική βία»
Αποστερώντας το πρόσχημα της πάταξης του «χουλιγκανισμού», και της «οπαδικής βίας», θα αφήσουμε να φανεί η αληθινή όψη της…
Η κοσμοτέ κι εσύ
Η κοσμοτέ είναι μια εταιρεία. Ως τέτοια, δε μπορεί να έχει χιούμορ. Ενδιαφέρεται πρώτιστα για τη διατήρηση των υφιστάμενων πελατών,…
Λελογισμένος πάγος
Αλλόκοτο μου φαινόταν που ποτέ δε σ’ άρεσε το χιόνι. Ήσουν μάλιστα κατηγορηματική, ειλικρινής σ’ αυτή σου την απαρέσκεια. Δεν…
Χειμερινό ηλιοστάσιο
Η Κλαίρη λέει ότι η μέρα θα μεγαλώσει κατά ένα δευτερόλεπτο. Το σκοτάδι δε θα υπερβαίνει πια το φως. Αλλά…
Ι. Ανταπόκριση από το Μεξικό ― εκεί όπου ο θάνατος γιορτάζεται
Κάθομαι μόνος και διαβάζω δίπλα στο παράθυρο ενός καφέ, βρίσκομαι στο Σαν Κριστόμπαλ, στην πολιτεία Τσιάπας. Δίπλα μου δεν υπάρχει…
Οδηγίες Χρήσεις
Χαμογελάστε, χαμογελάστε πλατιά! Να λέτε: ακόμη μία μέρα —ευλογία μεγάλη—, τι χαρά, θε΄μου, τι χαρά, να κλαίω από χαρά, να…
Αντίδοτα
Σ’ έναν άλλο κόσμο, το κρύο δε θα χρειαζόταν πετρέλαιο για να γιατρευτεί. Θ’ αρκούσε το κορμί σου. Η τριβή…
Αληθινές Ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο: Ο μικρός κατακτητής
Βρέθηκα χθες για φαγητό σε μαγαζί new age sushi, καφέ, μπαρ-ρέστοραν κοκτέιλ, music stage. Στο τραπεζάκι δίπλα μου κάθισε…
Ας πρυτανεύσει η χαοτική
Αν η Αθήνα ήταν σπίτι, διαμέρισμα π.χ., η οδός Παπαδιαμαντοπούλου στα Ιλίσια θα ήταν σίγουρα διάδρομος. Διαγώνια και στριμωγμένη ανάμεσα…
Αχιλλέας Κυριακίδης, Έλγκαρ, είκοσι τέσσερις παραλλαγές
Ο Αχιλλέας Κυριακίδης επανέρχεται στη μικρή φόρμα, στις στιγμιαίες αφηγηματικές εκπυρσοκροτήσεις που συγγενεύουν μορφολογικά με τη «Μουσική (1995)», δίνοντας αφορμή…
Σταυρό πορτοκαλί
Θα το ’χες πιθανόν υποψιαστεί πως είν’ οι τρανταγμοί ηδονικοί. Αν ήμουν σπίτι μετά από σεισμό, θα μαλώναν τα…
Αγώνες δρόμου στην Εθνική Οδό
Όταν ακόμη καθόμουν στο πίσω κάθισμα μετρούσα από το παράθυρο τα αυτοκίνητα που προσπερνούσες Ενθουσιαζόμουν όταν άφηνες πίσω αυτούς με…
Όταν κάθεται στα μαλλιά σου το μαύρο σύννεφο
Όταν κάθεται στα μαλλιά σου το μαύρο σύννεφο δεν χρειάζεται να μου ζητάς συγγνώμη Δεν χρειάζεται να μου ζητάς συγγνώμη…
Πιάτο ἀπὸ μαόνι. Τέσσερα σονέτα
Ὑπόταση If I could smoke fear away I'd roll that mothafucka up KENDRICK LAMAR Εἶναι μιᾶς ἄγριας, διψασμένης σφήκας τσίμπημα…
Έως την επόμενη φορά
Ψυχές που αναζητούν την αγάπη δεν είναι ψυχές πειθήνιες δίχως δαιμόνια να αναρριχώνται από υπονόμους ξεχασμένους, μα ψυχές που αγαπούν…
Η μυρωδιά δεν ήταν από ψάρια
Είχε γεμίσει ο τόπος ψαρίλα. Βρώμαγε όλη η πολυκατοικία ανυπόφορα και κανείς δεν έκανε τίποτα. Όλοι λογικά θ’ αναρωτιόντουσαν, ίσως…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα
μου έβγαλε το facebook ένδειξη πως θαυμάζω με τρέλα τους Σαλιγκραφείς και επιδοκιμάζω ζητώ συγνώμη το λοιπόν. από τα…
Βοώτης
Καθώς βγήκα από το μετρό στο σταθμό Μπαρμπές ένιωσα τον μαγιάτικο ήλιο στο πρόσωπό μου. Η άνοιξη είχε μπει για…
Η Μυρτιά
Το γέννησε η Μυρτιά το μωρό στραβό κι από τα γεννοφάσκια του, όπως άνοιξε το βλέμμα θαμπωμένο απ’ το φως…
Ελάσσονες αντιφάσεις
Ήταν προσφάτως στο γυαλί μια όμορφη κυρία κομψή κι εξομολογούνταν: «Αχ, η Αθήνα! Εκείνο που λατρεύω στην Αθήνα είν’ οι…
Δαχτυλήθρες
Η μόνη φορά που νιώθω εθνική υπερηφάνεια είναι χαζεύοντας τα δάχτυλά σου. Τρώγοντας μανιωδώς τα δικά μου εκφράζω τον άκρατο…
Epipremnum Aureum
Περίεργη η ζωή των φυτών Τα βλέπεις στέκουν όμορφα επιβλητικά αγέρωχα Με το στιλπνό τους φύλλωμα Λάμπουν Κι όμως…
Επιστροφή
Τι μεγάλο κρίμα: η μνήμη να μην έχει σώμα, έστω σώμα ανέμου μέσα απ’τα φύλλα μιας χαμηλής ελιάς που σου…
Ο νυχτομπόμπιρας
Τι ζητάει ο νυχτομπόμπιρας μεσημέρι στο σαλόνι μου; Τι κάνεις εδώ; Γιατί δεν κοιμάσαι; Πήγαινε γρήγορα στο κρεβάτι σου, του…
Τρυφερά πόδια
i Τα ’χουν πει πριν από μένα άλλοι εδώ και καιρό Τους λέγανε Ινδιάνους τότε Δυτικοί χαζοί (δυτικός εγώ) Τώρα…
![[Περισσότερο κι απ’ τις ασθένεις…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2021/10/b910338d2d2acf85ee44175a9bd85c1b-480x285.jpeg)
[Περισσότερο κι απ’ τις ασθένεις…]
Περισσότερο κι απ’ τις ασθένειες Τα ψέματα, τις απιστίες Περισσότερο απ’ τις κακοτοπιές Τα ανάποδα, τις ατυχίες Περισσότερο από την…
Σημειώσεις για τον μελλοντικό μου ψυχολόγο
Κατά καιρούς γράφω σ’ ένα μπλοκάκι ζητήματα που θα συζητήσω με τον μελλοντικό μου ψυχολόγο. Μελλοντικός, γιατί σε ψυχολόγο θα…
Βραβεία Νόμπελ Λογοτεχνίας 2021, νικητής ο Μισέλ Ουελμπέκ
Σε λίγες μέρες απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Νικητής θα είναι ο Μισέλ Ουελμπέκ. Ο καλός μου ο Μισέλ, κουστουμαρισμένος και…
Καλά τα λες
Αν ο χρόνος δεν φτάσει ποτέ πού θα ‘χουν πάει οι άδειες μέρες; Κάθε φορά μια ερώτηση Περιμένει να τη…
Ο Άνθρωπος του θεού: ένα μικρό σχόλιο
Ο Άνθρωπος του Θεού είναι κατά τη γνώμη μου μια κακή ταινία. Είναι κακή ταινία, όχι για το θέμα της,…
Η είδηση και το σχόλιο
“Το βράδυ της Τετάρτης 22 Σεπτεμβρίου, στις 22:21 ώρα Ελλάδος, αρχίζει και τυπικά το φθινόπωρο, καθώς θα συμβεί η φθινοπωρινή ισημερία στο βόρειο…
Της Κυριακής χαρά
Της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη. Έτσι εσύ πάντα. Δε μπορούσες αλλιώς. Δεν ήτανε στο χέρι σου η μεσονύχτια…
Γενάρης
Σήμερα ένιωσα πάλι αυτή τη μοναξιά που νιώθουν τα παιδιά χωρίς καθρέφτες. Δεν ξέρω αν δεν αντισταθήκαμε αρκετά αλλά οι…
17 Ν
Πρώτο στενό μετράω δέκα. Δε στρίβω. Δεύτερο πέντε καλύτερα το επιχειρώ αλλά ήταν απλά κρυμμένοι. Περνάω ανάμεσα Μπλε πράσινοι. Στη…
Μικρός απολογισμός ενός Αυγούστου*
Στον ν.σ. και το camping Chania για τη φιλοξενία Τα τζιτζίκια Η πελώρια μονστέρα πλάι στη φουντωτή φτέρη Οι θεσπέσιοι…
Σχετικά με τα ροδάκινα: μία συνέχεια
Αγαπητέ Θ., αγαπητέ Θήτα. Πάνε χρόνια που κυνηγώ το γύρισμα εκείνου του λαιμού, εκείνων των μαλλιών τον κυματισμό, μια γενικότερη…
Τρεις πολύ σύντομες πράξεις
Σε φίλησα πριν μπεις στον ηλεκτρικό για να πας στους γονείς σου να περάσεις την καραντίνα. Γύρισα σπίτι και μύρισα…
( )
στον π. κρίνο Πατάω καρδούλες σε σχόλια αδιάφορα Αιδοία και πέη στην οθόνη κολλημένα Λέω ο μάγκας, κοίτα ρε, πως…
Η Βάσω
Έφυγε η Βάσω χθες. Ποτέ δεν το περίμενα. Δεν περίμενα δηλαδή να φύγει πριν από μένα. Η Βάσω ήταν παράξενη.…
Το τέλος του κόσμου
Χρόνια τώρα πάλευα να το εξομολογηθώ και τώρα που οι συνθήκες με αναγκάζουν δε βρίσκω κάποιο λόγο να προβώ στην…
Τείχη
Δυο τείχη σε μέρη ακριτικά. Ένα ατσάλινο στον Έβρο και ένα πλίνθινο στη Χίο. Δύο τείχη αλληλοσυμπληρούμενα και νοητά εφαπτόμενα.…
Τα πεύκα και ο βοριάς
Θυμάμαι –αραιά, άτακτα και πού– τα δυο πεύκα διαγωνίως μπροστά απ’ το παλιό εξοχικό. Αυτά τα δέντρα, το ένα πλάι…
Προσεχώς χρυσός
Ήρθες γεμάτος αυτοπεποίθηση κάρφωσες στην κοιλιά μου μια ταμπέλα που έγραφε: «Προσεχώς εξορύξεις» Ύστερα σήκωσες τα μανίκια και ρίχτηκες στο…
Λαφρύ καλοκαιρινό
Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή: το καλοκαίρι οφείλει να ’ναι πιο λαφρύ, σε παραλία γυμνιστών Αύγουστο μήνα ακτή τυχαία, ηδονική,…
Παρ’ όλα αυτά
Παρ’ όλα αυτά, δεν έχει ξεχάσει το στόμα μου να χαμογελάει κι εγώ το αφήνω (Αναγνωρίζω την απόγνωση διότι θήτευσα…
Τριαντάφυλλα απ’ τον Πακιστανό
Θα μπορούσαμε και να έχουμε μείνει σιωπηλοί Και θα αρκούσε που μου πήρες εκείνα τα τριαντάφυλλα απ' τον Πακιστανό Και…
Και τώρα;
στον Κοσμά Στην καραντίνα υπήρχαν λόγοι Κι οι απόστασεις ασφαλείας Που σ’ έκαναν να νιώθεις μόνη Ήτανε ζήτημα υγείας…
Low courage level
Επειδή ό,τι ήταν να πω το είπα Επειδή έχω ζήσει ήδη μια ολόκληρη ζωή Είναι το κουράγιο μου σαν την…
Ποίημα-πορτοκάλι
Τα ποιήματα που σου γράφω τα σαββατόβραδα δεν μπορούν να περιμένουν να ξεμεθύσεις, να ξυπνήσεις, να απομονωθείς ή να βρεις…
Ένας κυνόδοντας στην Κινέττα ή στις Άλπεις
Μεσημέρι Πέμπτης, πρώτης Ιουλίου 2021. Ζέστη πηχτή κι αφόρητη στο κέντρο της Αθήνας. Αποπνιξία. Αναζητώ ιδρωμένος τη στάση του λεωφορείου…
Le rêve de Pierre
*We hear the horse-bells ringing, horses trotting* -Shall I tell you a secrete, Séverine? Belle de jour, L. Bunūel, first…
Μικρή των προσδοκιών λουτρόπολη
Πηχτή, κολλώδης δυστυχία σαν πίσσα που έχει γίνει ένα με την άσφαλτο καιγόμενη κάτω από τον ήλιο της κεκαλυμμένης σου…
Τα σκατά του αλόγου και ο πίνακας του Πικάσο
Στον κόσμο που ζούμε τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται – και τα πιο απίθανα, τα πιο…
Αίμα στα χέρια μου // Νίκος Κάππα
Αίμα στα χέρια μου Το αμάξι που πέθανε μέσα ο γάτος μου, μου δημιουργεί τώρα πια μια νοσηρή απέχθεια. Είναι…
Για ένα ποτό στο Τορκί Μπαρ
Αν κάποιος ή κάποια διαβάσει το Τόρκι Μπαρ και το απολαύσει, ο καλύτερος τρόπος να προτείνει την ανάγνωσή του σε…
Γκρέτελ
Κομμάτια κόβω απ' το κορμί μου να βρω τον δρόμο για το σπίτι στη θέση του συνοδηγού η Λύπη κι…
Σχετικά με την πολτοποίηση των βιβλίων
Όταν μια εταιρεία διαλύεται το απόθεμα πρέπει να καταστραφεί – σε διαφορετική περίπτωση η εταιρεία πληρώνει φόρο. Τα βιβλία, όσο…
Ο φόβος της λευκής σελίδας
Άσημος ή καταξιωμένος, φτασμένος ή φτυσμένος, λίγη σημασία έχει – κάθε συγγραφέας παλεύει με το φόβο της λευκής σελίδας, κάθε…
Δάχτυλα
Μικρότερος εστίαζα στα χείλη. Τα νόμιζα για τ’ άλφα και τ’ ωμέγα κάθε ερωτικής σύζευξης. Αν είναι τζούφιο το φιλί,…
Κεφάλαιο (…)
Η Νοσταλγία είναι ιδιόμορφη ερωμένη (καλοπληρωμένη πόρνη) Μυρωδιές καλοκαιριού γεύσεις χειμώνα καθίσματα με φίλους πιστούς συντρόφους στο άκρο της γλώσσας…
Για τη Δήμητρα και τον Βαγγέλη
Πρωί Παρασκευής. Στο ράδιο: ανταποκρίσεις, σχόλια, καταθέσεις από την έναρξη της δευτεροβάθμιας δίκης για τη δολοφονία του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Έξι…
Τίτλοι ευγενείας
Είμαι το παιδί των στείρων μητέρων. Ο πατέρας της αγέννητης Φαίδρας. Ο αιώνιος σύζυγος των παραμελημένων γυναικών. Το πόδι του…
Ταξίδι στο τέλος του Μάη
Θα φτάσω άραγε κάποτε προς τον νότο; ε. β. Εδώ τώρα ανάμεσα Στο κατεστραμμένο της Βικτώριας οδόστρωμα Και τις κατεβασμένες…
Καλό καλοκαίρι
Είπα να γράψω ένα ποίημα για το θέρος Να πω για άνθη πλουμιστά που εσένανε θυμίζουν Τώρα που άρχετ’ εποχή…
Καρτ-ποστάλ
Πόσους μνηστήρες να σκοτώσω να σε φτάσω; Πόσα ποτάμια, πες μου, κρύα να περάσω; Βρες μου έναν κήπο και τον…
Στο διάδρομο τη νύχτα
Σηκώθηκα τη νύχτα για κατούρημα. Ακριβώς στο κέντρο της. Από ένα τσίμπημα νομίζω ξύπνησα της μύτης του διαβήτη που τον…
Κοιτάζομαι στον καθρέφτη μου
Κοιτάζομαι στον καθρέφτη μου και βλέπω τη Θάτσερ Τον Καλιγούλα Τον Ιούδα τον Ισκαριώτη Τον γνωστό σκηνοθέτη Εκείνους που «τα…
Χωρίς υπάλληλο στην έκδοση εισιτηρίων
χωρίς υπάλληλο στην έκδοση εισιτηρίων ακόμη και με μάσκα ο μπάτσος ζέχνει του τελευταίου συρμού, εμείς, σε αποστάσεις βάρυνε…
Μην τρομάξουμε
«Μην τρομάξουμε με τους 134 θανάτους, είναι σε 48 ώρες» είπε ο δημοσιογράφος στις ειδήσεις. Δεν τρομάζουμε, μην ανησυχείς κύριε…
Θα ’θελα να μη διάβαζες εκείνα τα ποιήματα
Θα ’θελα να μη διάβαζες εκείνα τα ποιήματα Είναι ο υπέρηχος εξέταση επώδυνη Και ο ραδιολόγος ένας ντέτεκτιβ που ψάχνει…
Ανάσταση στην Πειραιώς
Πρώτο Πάσχα στην Αθήνα φέτος, πρώτο μακριά απ’ το νησί κι είχα εξ αρχής μιαν αγωνία: πώς μακριά απ’ όλα…
Τρίχες, λιμάνι ξεμυαλίσματος
Οι τρίχες σου, εκείνες κάτω από τον αφαλό, μοιάζουν με κύματα που σε προκαλούν να κολυμπήσεις μέσα σ’αυτά. Θα φτάσω…
Κεφάλαιο 101
Κι ο Σαμάνος είπε: «Αυτό που λείπει είναι το γιατί, γιατί επιλέγεις, ό,τι επιλέγεις». Το ένα φτερό είπε: «Επιλέγεις ή…
Αναπαριστώντας το ανεικόνιστο ή ο θάνατος ως καλλιτεχνική προϋπόθεση
Όσο και αν κοιτάμε να του κρυφτούμε εκείνος όλο και βρίσκει καμιά χαραμάδα να τρυπώνει. Ο θάνατος μας σκοπεύει από…
Πιστοί του καφενείου
Στη γειτονιά μου, στις παρυφές του κέντρου της Αθήνας, έχουν επιβιώσει μονάχα δυο καφενεία. Μιλώ για τα παλιά καφενεία, τους…
Έρχονται αλλιώς πλέον οι άνθρωποι κοντά
Έρχονται αλλιώς πλέον οι άνθρωποι κοντά Οι χειραψίες βγήκαν απ’ τη μόδα Πρόσωπα δίχως σώμα Καθείς στο πιλοτήριό του να…
Μούσα σαν και τη δική μου
Μούσα σαν και τη δική μου Ωχριά στο φως των δρόμων Έρπεται στην παγωνιά των υπονόμων Εγκυμονεί μέσα στην πληγή…
Μασάζ σαλιγκαριών
Αλήθεια είναι ότι με τόσο καθισιό ένα χρόνο τώρα άνθρωποι και σαλιγκάρια έχουμε πιαστεί άσχημα. Κι αν για τους ανθρώπους…
Εννιά συν ένας αφορισμοί για σκύλους και παιδιά
Στο παιδί-σκυλί, Γ.Χ. Ι Τα παιδιά είναι σαν τα σκυλιά. Το μήλο που οι άνθρωποι ποθούσαν ποτέ τους δεν λαχτάρησαν.…
Παρασκευή
Από κείνο το βράδυ ένα ρήμα κατατρώει καθημερινά την ψυχή μου «έρχομαι». Οι μέρες που ήρθες οι μέρες που δεν…
Πού πάει η μουσική όταν τελειώνει;
This isn’t happening, I’m not here Κάθομαι αναπαυτικά στον καναπέ του σαλονιού μου, στο πιο ζεστό από τα δωμάτια του…
Εαρινό λαφρύ
Εσείς για τα μπανάκια σας τα πρώιμα στο νότο, εμείς εδώ προσμένουμε καρτερικά στο ντόκο. Τον Μπακιρτζή φαντάζομαι μαζί…
Η πολιορκία
— «Γιατί χρειάζεσαι τόσες πολιορκητικές μηχανές;» τον ρώτησα, όταν τις είδα παραταγμένες απέναντι στο κάστρο. Ήταν πέντε, τοποθετημένες κυκλικά γύρω…
Να σε ρωτήσω κάτι – Μιχάλης Μαλανδράκης
♦ Ένα ποίημα κλεισμένο σε ένα συρτάρι, ένα τραγούδι που δεν ακούστηκε ποτέ, ένας πίνακας φυλαγμένος σε μια σοφίτα. Αποτελούν…
Βραδινός περίπατος 1
της Μαρίνας Πανηγυράκη Ανοιχτό το φως, το φωτιστικό, η κουρτίνα ορθάνοιχτη κρέμεται κυρτά. Πώς να είναι άραγε η ζωή εκεί;…
Την επόμενη φορά που θα γράψω
home rest Ξέρω πως την επόμενη φορά που θα γράψω, θα σε κάνω λέξη. Γι’ αυτό, όλο και αναβάλλω…
Ο καπνός και τα σκουλήκια
της Μαριανίνας Καλοκαιρινού Ήταν μια νεκρή στιγμή χωρίς καμιά κίνηση όταν έσβησαν τα φώτα από μόνα τους, γιατί δεν…
Μετρώντας τα κόκαλα του δείκτη
Μέχρι πρότινος πίστευα ότι αναμονή σημαίνει να κοιτάζω τα πορτοκαλί γράμματα του πίνακα για την άφιξη του μετρό ή οι…
Λέξεις, Κλειδιά:
Τραγούδια, πόνος, θάλασσα, Δημήτρης Μητροπάνος, δαχτυλίδι, κορώνα, εξαφανίστηκες, περιμένω, ναι, κι άλλο, αχ, όχι άλλο, καλοκαίρι, με τσίμπησες, άουτς, οι…
Επετειακό σχόλιο στο έμπα του 3ου αιώνα
Με τόσον αναστοχασμό ψυχρό που διαλαλείτε, πεθύμησα τ’ αγνό το κιτς· το κιτς που μας στερείτε. Διγ.
Τυχάρπαστοι του κόσμου
Ένα μέρος δέσμιο μιας εποχής, της νιότης μου. Έχω πληρώσει το μερίδιό μου, έχω δώσει πίσω αυτό που μου αναλογεί…
25η Μαρτίου, 200 χρόνια από την επανάσταση. Μια απορία
Σημαίες υψώνονται, ανεμίζουν, επιβάλλονται, παπούτσια και στολές γυαλίζονται, ξεσκονίζονται, σπαθιά απαστράπτοντα ακονίζονται, θεσμικές επιτροπές συστήνονται, συνέδρια, ημερίδες και συμπόσια οργανώνονται,…
Πόσο σπουδαίος
Της Μαρίας Τζιαούρη-Χίλμερ Κάποτε ήμουν πολύ καλός επαγγελματίας. Υπήρξε μια εποχή που όλοι ήθελαν να έρθουν στο ιατρείο. Οι ασθενείς…
Κεφάλαιο 88
Κι η καρδιά μου έγινε σαν πάσσαλος να ανέβει πάνω του ο κισσός να φτάσει στον ήλιο υποθέτω. Το στήθος…
Θαύμα γρήγορης φρίκης
στον Π.Κ με μεταμέλεια Αναμένω την ώρα που ο Kρίνος από διάφανος θα βγάλει οστά ναι! με γένος και είδος…
Εγκλωβισμένος σε μια άχρωμη πόλη
Του Μανώλη Βασιλάκη Κοιτάζοντας στοχαστικά την άδεια, λευκή λεωφόρο μου ’ρχεται πάλι ξάφνου μια σκέψη από παλιά και εκεί…
Ασκήσεις αυτογνωσίας: Άδωνις-Σπυρίδων Γεωργιάδης
«Το μίσος είναι ιερό» γράφει ο Ζολά. Και έχει δίκιο. Μισώ σημαίνει καθαρίζω την ψυχή μου από βρωμερά απόβλητα, μισώ…
Πέραμα – Κυψέλη 3.21
Στον Ν. και τον Θ. Στ’ αδέρφια. Ή θα τους φάμε ή θα μας λιώσουν, πάμε πάλι Μην το…
Οι άνθρωποι των μπαλκονιών
Προχθές λοιπόν την Κυριακή βγήκε ο κόσμος της Κυψέλης και των πέριξ να διαδηλώσει την αγανάκτησή του απέναντι στην αστυνομική…
![[Είναι κρυμμένες οι ανάσες]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2021/03/φώτο-Βάσια-Ζ-2-480x285.jpg)
[Είναι κρυμμένες οι ανάσες]
Είναι κρυμμένες οι ανάσες και μουσκεύουν πίσω από μάσκες χειρουργείου μίας χρήσης φόρεσες γάντια, πλαστικά, μην ακουμπήσεις κι έφυγες –ξέφυγες–…
Μία άτυπη ωδή για τον Κισλόφσκι
της Ευθυμίας Γιώσα Υπάρχουν κάτι σεκάνς σαν δίχτυα – σ’ αρπάζουν και χαίρεσαι να σπαρταράς στην άκρη του κάδρου. Εκλιπαρείς…
Το σπίτι ανάμεσα στα δέντρα
Έχει κάτι το εύθραυστο αυτό το απόγευμα. Μια αόρατη αυλαία στέκεται πάνω από τα κεφάλια μας. Το δωμάτιο είναι πάλκο…
Aλλιώς τον Εγγονόπουλο
Φίλες και συνοδοιπόροι, αγαπητά μας παιδιά, εδώ στο Σαλιγκάρι, θα το ξέρετε, φτιάχνουμε κυρίως ποιήματα και πεζά. Καθόμαστε στο καβούκι…
Δρομάδες στην Πλατεία Αγ. Θωμά
του Θανάση Γαλανάκη Σέ μιά λεπίδα πάνω ἡ ἀπόφαση χορεύει γιὰ τὸ ἂν εἶναι ἡ ἀναμονὴ γλυκιὰ ἢ ξυράφι, μὰ…
Δυο τρεξίματα τη μέρα
Στους προσαχθέντες της Νέας Σμύρνης Ναι, τώρα τα Σαββατοκύριακα είναι ως γνωστόν πλέον 7 η απαγόρευση κυκλοφορίας. Ύπουλη διάταξη θα…
Lancelot du Lac
Τώρα που απέτυχες στην αποστολή σου τώρα που στέρεψε το πεπρωμένο σου επέστρεψες πάλι στους απαγορευμένους έρωτες, στις αψιμαχίες και…
Αλγορυθμικά
Πριν από δύο ή τρεις βδομάδες διαμαρτυρηθήκαμε “against art censorship”. Καλά κάναμε. Φάνηκε μάλιστα εκείνη η συντονισμένη διαμαρτυρία να έχει…
Robinia pseudoacacia
Το σκοτάδι μυρίζει ακακία όπως το αγαπημένο της φυτό. Πολύ όμορφο τοπίο για να το αφήσει– γεμάτο χρώματα κι αρώματα–…
Τα σπίτια και τα υφάσματα
Θάρρος να βρούμε κάποτε να δούμε τα υφάσματα. Να τα κοιτάξουμε ώρα πολλή. Σαν χάνοι ενεοί ή σαν ντετέκτιβς έμπειροι.…
πραγματοποίηση ΙΙΙ
Δεν βγάζουν νόημα του κόσμου τα παράλογα Σαν μελαμίνες ξεχυλώνουν τα εξάμετρα Μπάζουν νερά πλέον κι οι άνθρωποι· ας φύγουν…
Διαστροφή
♦ Δεν σβήνω, όσο και να πίνω Και να χορταίνω ηδονή, μία ακόμη Χάδια, αφήσανε στα μπράτσα μου…
Κυριακή
Θα ξημερώσει μία Κυριακή και θα μάθεις πως Κυριακή γίνονται όλα τα σπουδαία κι αίφνης αμφοτερόπλευρη ημιανοψία –έχασα το φως…
Γράμμα στον Πατέρα
Και να ερχόσουν για λίγο για ένα ποτήρι κρασί μόνο να συζητήσουμε λίγο μωρέ να έβαζες την παλάμη σου, μες…
Τεχνοτροπίες σε πικέ λευκό
Μοιάζουν οι μέρες μου mise en abyme τροπάρι Όπως στην άπειρη επανάληψη εκπίπτουν Αρνούνται οι λέξεις και τα χάδια…
πραγματοποίηση ΙΙ
Είναι τα πόδια μου χτισμένα στο τσιμέντο και απ’ τις παλάμες μου φυτρώνουνε ιστοί κάνω αναζήτηση μα έχει χαθεί το…
Μικρογραφίες No_16
Κι όταν μου πεις πως πια δεν θέλεις να βρισκόμαστε, “μ’ αγαπάει δεν μ’ αγαπάει” θα παίξω με ό,τι ξέχασες…
![Γόρδιος [Δ]εσμός](https://saligari.net/wp-content/uploads/2021/02/145307717_138714171404397_1764725830002063_n-480x285.png)
Γόρδιος [Δ]εσμός
του Μπίλη Μητσικάκου Την πρώτη φορά που μ΄ άγγιξαν χωρίς τη θέλησή μου ήμουνα δεν θα ΄μου να πέντε…
πραγματοποίηση Ι
στο κάπα μικρό Μ’ ένα φεγγάρι καφετί από εσπρέσο παίζεις ενήλικα στο λάπτοπ σου παιχνίδια και τι θ’ αλλάξει αν…
Το Κρύο
Το Κρύο ξεκίνησε από τα ακροδάχτυλά της. Ούτε που κατάλαβε πότε ή πώς. Απλά ό,τι άγγιζε γινόταν πάγος. Μια μέρα…
Aιώνιος κατ’ οίκον περιορισμός
Στην πόλη που μένω τα τελευταία χρόνια, ο πρώτος κατ’ οίκον περιορισμός κράτησε εφτά εβδομάδες: η πόλη με τα πιο…
Μικρογραφίες No_15
Ο έρωτας, ο τάχα ιδανικός μοιάζει με σοφίτα που καταφεύγει η παιδική σου φαντασία ενώ μένεις σε διαμέρισμα στο κέντρο.…
Πεταλούδες
Ένα καυλί είναι κάτι που μπορείς στο κάτω-κάτω να το κόψεις, όμως πώς να λησμονήσεις το κενό ενός κόλπου; Μισέλ…
Αναμονή τέλος
Αναμονή ή αναδιανομή; Προσμονή ή αναμονή; Αναμονή ή αναμονές; Επιμηθείς ή προμηθείς; Άπραγοι ή αδρανείς; Ανοχή ή απαντοχή; Εμμονή ή…
Σκέψεις με αφορμή δύο φράσεις του Μερλώ-Ποντύ
Ο έρωτας αρχίζει με μια μεταφορά Μ. Κούντερα, Η αβάσταχτη ελαφρότητα της ύπαρξης Μια άποψη που ο Μερλώ-Ποντύ επαναλαμβάνει εμμονικά…
Μικρογραφίες_Νο14
Στις λιακάδες έχει δει τα λουλούδια και τα πουλιά. Αυτά θυμάται, και διασχίζει τις ομίχλες. κάπα μικρό
Οι γιατροί έχουν αυξημένο γλωσσικό αισθητήριο
Οι γιατροί έχουν αυξημένο γλωσσικό αισθητήριο πάρτε για παράδειγμα τους ορθοπαιδικούς που κάποια στιγμή συνεννοήθηκαν και συντεταγμένα ενηλικιώθηκαν σε ορθοπεδικούς…
Από την Οδύσσεια μέχρι τον κορωνοϊό
Αν δεν μιλούν κι εκείνα και ο λόγος αν τους λείπει, μήπως δεν νιώθουν λύπη, δεν νιώθουν και χαρά; Μήπως…
Τα φετινά κάκαντα
Νάτος βγαίνει ο Φρικαντέλος! «Κάλαντα δεν έχει φέτος! Στα Χριστούγεννα έβαλα τέλος, ίσως απ’ το νέο έτος. Κάκαντα έχει…
Ο πολιτισμός ως απαραίτητο αγαθό και το άνοιγμα των χώρων πολιτισμού: για ποιον πολιτισμό μιλάμε;
Η άνευ όρων εκθείαση του πολιτισμού είναι ένας χοντροκομμένος φιλιστινισμός, ενώ το να ασκούμε κριτική στον πολιτισμό αποτελεί το προαύλιο…
Σκέψεις από την ανάγνωση του «Τρεις δεκάρες και άλλα αφηγήματα» του Ε.Χ. Γονατά
Διαβάζοντας το βιβλίο Τρεις δεκάρες και άλλα αφηγήματα του Ε.Χ. Γονατά, πριν από τρία χρόνια περίπου, ένιωσα μια δυσάρεστη έκπληξη,…
Οι βιβλιοεπιλογές του σαλίγκαρου // 2020
Φωκάς Γιώργος Γωνιανάκης, Τι είπε το ποτάμι, Αθήνα, Στιγμή, 2018. Θωμάς, Κοροβίνης, Ο Γύρος του Θανάτου, Αθήνα, Άγρα, 2012. Μαργαρίτα…
Μικρογραφίες Νο_13
Στις 21:10, τίποτα δεν πηγαινοέρχεται πια για να κοιτάξει. Θα ξαναβγεί στις εφτά, την ώρα που γυρνούσα τις Κυριακές απ’…
Μια επιστολή που ο Ταμπούκι ξέχασε να γράψει
της Ευθυμίας Γιώσα* Χθες το βράδυ, μόλις ένιωσα να μου λείπεις, την ίδια κιόλας στιγμή, κατέβασα από το πατάρι το…
Μικρογραφίες_Νο12
Τις ταινίες που μου πρότεινες τις είδα όλες την άνοιξη και τα βιβλία τ’ άφησα με τσακισμένες σελίδες. Συνδρομή δεν…
Οδηγίες για τη δεύτερη καραντίνα
Πρώτον, αποφύγετε να θέσετε στόχους. Η καραντίνα –παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα– δεν προσφέρεται ούτε για άσκηση των μαγειρικών…
Το βγάλαμε και σήμερα το βράδυ
Νοέμβρης 2020 Τι παρηγοριά να σκέφτεσαι, Μαρίαπως θα το βγάλουμε, ευτυχώς, κι αυτό το βράδυ.Διότι στις θέσεις μας σταθήκαμε ακλόνητεςμε…
Ηττοπαθολογία
Η υπερρεαλιστική γραφή δεν είναι το φόρτε μου.Όταν σκέφτομαι μια λέξηαμέσως εγκλωβίζομαι στο σημασιολογικό της πεδίο.Αυτή εδώ η τσαγιέρα με…
Το πάνω χέρι
Αλήθεια είναι πως στο μεταξύ μας, είχες εσύ το πάνω πάντα χέρι. Ανακαλώ ακόμα –αραιά, άτακτα, και πού– εκείνο το…
28η Οκτωβρίου 2020
Στον Φωκά Με το Όρουτς Ρέις να κόβει βόλτες στο Αιγαίο, τα κρούσματα του κορονοϊού να σπάνε το ένα ρεκόρ…
Η Αλκή του Φθινοπώρου
Τι λες να φέρουν οι βροχές αυτού του μήνα;Λες να βλαστήσουν οι σπόροι μας;Να ξεδιψάσουν οι στεγνές ώρες;Να περάσει το…
Baba Messiah
Όταν ο μπαμπάς έδιωξε τους εμπόρους απ’ τον Ναό, εγώ ήμουνα ακόμα στην κοιλιά της μάνας μου. «Αχ! Άλλα σχέδια…
Περίπατος
Αποπειρώμαι να παίξω με τις φωτιές σου. Ξεκινάω έναν Περίπατο. Κάνω μία αφιέρωση ενώ εξελίσσεται ο Περίπατος: Όπου περνάς ανθίζουν…
Αισθαντικό
Ένα βράδυ πήρε τ’ αυτί μουδυο λόγια του Χάιντεγκερ στο στόμα σου.Κι όπως σε κοίταξα (για) ένα λεπτό μου φάνηκε πως…
Δικατάληκτο δίδαγμα
Έναν Αύγουστο λοιπόν –αφού ρωτάτε–απ’ το ούζο που ’χα πιει, ήμουνα πτώμακαι συνέβη το εξής – και μη γελάτε:Ένα πλάσμα…
Για την κραυγή της Μάγδας Φύσσα
Κραυγή χαράς, κραυγή λύπης, κραυγή έκστασης, απόγνωσης, εξιλέωσης, κραυγή αγωνίας, κραυγή ανακούφισης. Ακροβατώντας σ’ ένα τεντωμένο σκοινί κάτω από το…
Ωραία δεν θα ήτανε;
Ωραία δεν θα ήτανε να είχαμε ένα σημείο αναφοράς; μια βίβλο ένα πρότυπο κάτι πιο συγκεκριμένο από το «να αποκτήσεις…
30 χάικου
Στον Θοδωρή Α΄. ΠροανάκρουσμαΣήμερα είναιπου σου γράφω ποίημα.Σα νά ‘ταν πέρσι.Β΄. ΒιογραφίαΣε άλσος σ’ είδα.Παιδί στα δεκαεπτάκι έγινες άντρας.Λαμία…
Να σε ρωτήσω κάτι – Μιχάλης Αλμπάτης
Ένα ποίημα κλεισμένο σε ένα συρτάρι, ένα τραγούδι που δεν ακούστηκε ποτέ, ένας πίνακας φυλαγμένος σε μία σοφίτα. Αποτελούν έργα…
Κανονικότητα
Αναρωτιόταν τι νόημα έχουν οι πράξεις της εάν δεν έχει θεατές. Κλεισμένη σε ένα διαμέρισμα έπρεπε να βρει λόγους να…
![[Μια μέρα μόλις μετά…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2020/10/image0-480x285.jpeg)
[Μια μέρα μόλις μετά…]
Μια μέρα μόλις μετά την άρση της υποχρεωτικής καραντίνας. Είχε έρθει και η Ιωάννα. Στο τέλος της μέρας έχουμε μόνο…
Από την ανοιξιάτικη καραντίνα στο καλοκαίρι με τον ιό
Cul de sac Λες ότι το μόνο που μπορείς να αγκαλιάσεις και σήμερα είναι τα γόνατα σουΛες ότι το μόνο…
Λέγομαι Γιώργος Ερώδιος και είμαι καλά
— Σε παρακαλώ μπορείς να περάσεις απ’ το σπίτι, μου λέει στο τηλέφωνο η Μαίρη. Ο Πέτρος κοιμάται τρεις μέρες…
Μοχίτο φράουλα
Φέτος το καλοκαίρι ο ήλιος μου έχει κάψει το δέρμα και ακούω το αίμα μου να βράζει μέσα στις φλέβες…
Πίσω από τη μάσκα
Καιγόταν κάτω από τον ήλιο. Θα έπαιρνε χρώμα, αλλά πολύ περισσότερο θα σκότωνε τον ιό. Ήθελε να το κάνει; Δεν…
Εικόνες
Μεσημέρι Αυγούστου, από τα τελευταία που όμως παραμένουν ανυπόφορα στην μεγαλούπολη. Η Α. στο μπαλκόνι του σπιτιού της επιδίδεται σε…
Από την ανοιξιάτικη καραντίνα στο καλοκαίρι με τον ιό
Μεσημέρι. Ο ήλιος επιμένει να μένει ψηλά ακόμα. Καυτός. Αέρας λίγος, να μην τον συνηθίσεις. Δροσερά ποτά, σε μορφή γλάστρας…
Ας περιμένουν –και– οι άντρες
Ας περιμένουνε οι άντρες πριν με κρίνουνε,πριν με στολίσουν με επίθετα της Τρούμπαςνα στοχαστώ πάνω στα φύλα που μου ρίχνουνεως…
Οι καθώς πρέπει άντρες
Το πρόβλημα που έχουν οι άντρες με τις πουτάνες δεν είναι ηθικό, αλλά αισθητικό. Οι πουτάνες συνήθως είναι άσχημες. Η…
Στα δωμάτια του Francis Bacon
«…Μοιάζει σαν να έχει εξαντληθεί όλος ο αέρας για πάντα· όλα προδιαγράφουν μια στιγμή ασφυκτική: το κακό παρίσταται». Κάποιες…
Γράμμα απ’ την αντίπερα
Το άσθμα μου κι ο βρυχηθμός μουδεν την αντέξαν τη συνέργεια του ιού.Κι έτσι καθώς που λες με στείλανε προώρωςΑπό…
Έχουμε –
Θα μπορούσαμε να έχουμε μία νύχτα με πανσέληνο δίπλα στη θάλασσα να μπλέκονται οι ανάσες μας να κρατιόμαστε σφιχτά. Θα…
Να σε ρωτήσω κάτι – Νίκος Βεργέτης
♦ Ένα ποίημα κλεισμένο σε ένα συρτάρι, ένα τραγούδι που δεν ακούστηκε ποτέ, ένας πίνακας φυλαγμένος σε μια σοφίτα. Αποτελούν…
Γιώργης
προηγοῦνται δὲ τούτου οἱ Χοροὶτῶν Ἀγγέλων μετὰ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας τὰς ὄψεις καλύπτοντ[ες] καὶ βοῶντ[ες] τὸν ὕμνον· Ἀλληλούϊα Σε…
Πρακτικές οδηγίες υλοτομίας
Αυτοί που ξέρουν, λένε πως ξύλα πρέπει να κόβεις στου φεγγαριού τη λίγωση. Κι εσύ, που απ’ αυτά τίποτα δε…
Παλιές μπανιάρες
Αυτό είναι για όλους εσάς, τους αφυδατωμένους απ’ το σαββατόβραδο που, τα χα μου, μισείτε τις Κυριακές. Τι καταλαβαίνετε, τι…
Τελετή
“Οι ολονυχτίες μας. Η κάθετη συντριβή μας. Το δόσιμο στο ξόδεμα. Εμείς, οι τελετάρχες της αυγής. Κοινωνούμε σπέρμα και ιδρώτα.…
Χαμένο καβουράκι
Μάσκα φορώντας στο κατάστρωμα του πλοίουτις αμαρτίες κάποιου δόλιου πληρώνωμου στέλνει αχτίδες το ρολόι ενός κυρίουόσο ρουφάω από τα…
Μικροαστός τον Αύγουστο
Στιχάκια πρόχειρα σκαρώνω για την πλήξημε τόση ζέστη πες μου πού θα καταλήξει.Μου λες: «τον Αύγουστο τίποτα δεν γράφεται,παχιά…
Αχ
Έτσι όπως σκίζω τις σελίδες του βιβλίουμε την ακρίβεια, το πάθος ανατόμουεγώ που ηγούμουν την παράτα της αβύσσου(αχ η λεπίδα…
Μετρημένα
Μέχρι πέρσι, μέτραγα παγωτά και μπάνια. Αν μη τι άλλο, μπούχτισα. Φέτος, θα μετρήσω μισομεθυσμένα υφάλμυρα φιλιά και κάθιδρες τυχαίες…
Παρεμβολές επιστολών σε ποίημα
Τα όνειρά μου κατοικούνΆνθρωποι που δεν γνώρισα ποτέΉ άνθρωποι που έζησα μαζί τουςΠολύ λίγο. Αγαπητή Azusa, Το φευγαλέο βράδυ στην…
Δονούσα
Μετά τη διασταύρωση Ιουλίου και Πατησίων, ο νους μου πάει στων Μικρών Κυκλάδων τους αργόσχολους · πως γκαγκανιάζονται έτσι κάθε…
Οι παρακαταθήκες ενός περιπλανώμενου ιππότη για έναν ηγέτη
1. Ο ΠΑΝΤΣΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ Αναμφίβολα το όνομα του Δον Κιχώτη είναι γνωστό σε όλους. Το έργο του Μιγκέλ ντε Θερβάντες…
Κουβεντούλες με τον Φρόυντ
Ακονίζω το μυαλό μου με μεταφορές και ρίμεςαπό έξυπνα στιχάκια έχω δώδεκα ντουζίνεςπνεύμα χτίζω από ατσάλιδωδεκάωρα στα βιβλίαγια το νόημα…
Νεομαρξιστικό
Ο Κωσταντίνος ο Μπογδάνος το παράκανε και το κακό έχει με δαύτον παραγίνει, μήνυση έκανε στη γάτα μίας φίλης μου…
Ανάβαση στη Νότια Μακεδονία
Διστακτικό ξεκίνημα ·στην εποχή της καραντίνας, ο εαυτός χάνεταιένα απροσδιόριστο συναίσθημα κενότητας κυριαρχείαναλογιζόμενοι την πλήξη που γεννά το ανέγγιχτο σώμα…
Όπως ο Πόλοκ
στην Πάολα Όπως ο Πόλοκ ζωγραφίζω τη ζωή μου Με ακαθόριστους λεκέδες και τελείες Και το πινέλο που τροχίζω στο…
Τα γυαλιά ηλίου
Όσο ήταν νεότερη, θεωρούσε πως ο ιδανικός θάνατος για αυτήν θα ήταν το να πεθάνει απ’ τα γέλια. Κι αυτό…
Έχουμε επέτειο με το σεισμό μας
Ένας χρόνος απ’ το σεισμό. Ένας χρόνος από κείνον που ούτε τόσο δυνατός ήταν, ούτ’ ευτυχώς καθόλου φονικός, για να…
Το καλοκαίρι
Το καλοκαίρι καταργούνται οι στηθόδεσμοι,ειν’ απροσμέτρητη η χαρά το ερωτοδίφη,το καλοκαίρι που της σάρκας οι αναδασμοίμηρούς υπόσχονται, γλουτούς γλυκείς και…
Πατρική φιγούρα
Αφού δεν έγινα ποτέ αυτό που θέλησες-πράγμα που ξέραμε κι οι δυό απ’ την πρώτη μέρα- θα ξεφορτώσω την καρδιά…
Ένας κώλος κάποιας Άννας και μια ξεχασμένη κατάληψη του 1983: Όψεις του πολιτικού στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία
I Μια κριτική λογοτεχνίας είναι συνήθως βαρετή· συχνά «παραγγελία» του εκδότη, σπανίως τέρψη του αναγνώστη. Επαινετική ή επικριτική, στοχαστική ή…
«Διαβάστηκε»
Μες στης οθόνης μου τη λίμνη καθρεφτίζομαι και τη ρωτώ εάν υπάρχει πιο ωραία μια θλίψη βλέπω φευγαλέα και ζαλίζομαι…
Εναντίον της πολιτικής ορθότητας: Μισέλ Ουελμπέκ ή η ποιητική του καθάρματος
Το μίσος είναι ιερό Εμίλ Ζολά Στην παρουσία κάποιου αναγνώστη του Ουελμπέκ είμαι έτοιμος να ξεσπάσω σε κραυγές. Γνωρίζω εξ…
Θερινό ηλιοστάσιο
Σε αυτή τη μικρότερη νύχτα του χρόνου είχε από νωρίς σφηνωθεί κάτι το απολύτως επιτακτικό. Κάτι που, αν παράμενε ανεπίλυτο…
Περσεφόνη
Ακίνδυνα κανείς ποτέ δεν έμαθε τα μυστικά της κόλασης Κοιτάχτε αυτό το βλασταράκι το πυρό που φέρνω κι αν γίνεται,…
Μικρογραφίες_Νο11
Μισή ζωή στις αναμνήσεις και στα όνειρα. Και μόνο άλλη μισή στη γη. Λες και είμαστε αμφίβια. κάπα μικρό
Δύστροπο
Προχωρημένο βράδυ, μηνός Ιουνίου. Ένα βράδυ νεκρικής σιγής στην Αθήνα. Ακουγόταν από μακριά ένα γάβγισμα. Κι αυτό βέβαια καθόλου τη…
Κυριακάτικες Ιστορίες. Ο εξαφανισμένος
του Σπύρου Παύλου Στον Πέτρο Μαντζαρίνο κόλλησαν το παρατσούκλι «Ο εξαφανισμένος» από την παιδική του ηλικία. Σε ηλικία έξη…
Πώς έγιναν τα πράγματα
Εισέπνευσε για ώρα και βαθιά. Πίεσε τα δάχτυλά του. Έσφιξε την παλάμη της. Τέντωσε τα πέλματά του. Λύγισε λίγο τη…
Η Βάφτιση
[φαντάζομαι] Μετά τη βάφτιση, στου Αη Γιώργη το προαύλιο Ένα ανοιξιάτικο μαβί ήσυχο δείλι Στα σκαλοπάτια καθιστή χάζευα τ’ αύριο…
Κυριακάτικες Ιστορίες. Ο Ποντίφηκας
του Σπύρου Παύλου Ο εκλεκτός και βαρυσήμαντος φίλος μου Ποντίφηκας ισχυρίζεται στους πιστούς ότι τα κείμενα που υπογράφω με το…
![[Φεύγουν οι λέξεις μου…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2020/06/l_homme_qui_aimait_les_femmes-480x285.png)
[Φεύγουν οι λέξεις μου…]
στην Έλενα Βοντιτσιάνου Φεύγουν οι λέξεις μου του Αιγέα καραβάκια που κατά λάθος θα ψαρέψει κάποια Κίρκη μα δεν θα…
Τα κωλόγατα
Χάνονται τα κωλόγατα Πηδούν από τον πέμπτο για να σμίξουν με τα ταίρια τους Μέσα στη νύχτα την πηχτή βγάζουν…
Μικρογραφίες_Νο10
Περνώ πάνω απ’ τις γραμμές του τραμ κάθε μέρα. Και δεν έτυχε να πέσω πάνω του. Και περνώ κάτω απ΄…
Κυριακάτικες Ιστορίες. Ο αμφίβολος καλόγερος
του Σπύρου Παύλου* ―Μην κάνεις ζαβολιές, κατεργάρη, λέει, και με δαγκώνει στο σβέρκο. Μα τι είχα ζητήσει και μου συμπεριφέρθηκε…
Διαμπερής μοναξιά
Σε ένα διαμέρισμα στην Κυψέλη Απολαμβάνω Διττές αλήθειες Τάξη και αταξία Δίπολα Διάθεση πειραγμένη Διάττοντες περαστικοί Διάφανη νύχτα στο διαμέρισμα…
Γυρεύοντας λέξεις για το ανείπωτο: εμπόδια και δυνατότητες εκφοράς του ερωτικού λόγου
Ισχύς της γλώσσας: με τη γλώσσα μου μπορώ να κάνω τα πάντα: ακόμα -και κυρίως- να μη λέω τίποτε. Άφαντη η…
Σας έχει τύχει να μη βρίσκετε να ουρλιάξετε;
Σας έχει τύχει να μη βρίσκετε να ουρλιάξετε; Διότι, καταρχάς, νομίζω μπορούμε να συμφωνήσουμε πως οι ένοικοι των παραδίπλα διαμερισμάτων…
Μικρογραφίες_Νο9
Έτσι, σκυφτά, δεν αντίκρισες τα βουνά που νομίζω ψηλώσανε και κάτι βλέμματα όρθια. Αλλά, τουλάχιστον, τα σκατά τα απέφυγες. …
Διαλείποντες άνεμοι
Μόνο να τελειώσω— Τι ζωή ειν' αυτή; Να παλέψω; Να σωθώ; Να τελειώσω Πάνω σου Μέσα σου Να σκορπιστώ Τι…
Η τσουλήθρα
Στου twenty twenty τις απότομες καμπύλες κάνω τσουλήθρα με τις δυο καλές μου φίλες Η λαμαρίνα καίει τα μπούτια μας…
Στο ποίημα αυτό το μικρό…
Στο ποίημα αυτό το μικρό θα κάνω ό,τι θέλω εγώ του βάζω άμα θέλω κολόνια διορθώνω ξανά μια εικόνα εξάντλησα…
Η μπαλάντα του Τόμυ Σέλμπυ
μτφρ.: Ευθυμία Γιώσα Το αγόρι, ξέρεις, είχε αυτό το κάτι. Ήταν ένα από ’κείνα τα παιδιά που τριγυρνάνε, τόσο θαρραλέα…
Η ζωή με τον σκύλο μου
όλα τα γεγονότα θα είναι τετράποδα* Ι. Βλέπεις όλα αυτά τα γράμματα παρατεταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο; Το νόημα…
Μικρογραφίες_Νο8
Νομίζω κοντά δυο μήνες έχω να σε πιάσω και να σε μυρίσω. Τίποτα δηλαδή, μπροστά στα χρόνια που έκανα να…
Γράφουμε ψέματα για να πούμε την αλήθεια: ο storyteller και το δικαίωμα στη μνήμη
Πόσο πολλά πράγματα περνάνε διαρκώς στη λήθη, με κάθε ζωή που σβήνει, πώς ο κόσμος αδειάζει από μόνος του, καθώς…
Κάτι στενοχωριέται μέσα μου…
τι με κοιτάς; το διάβασες το ποίημα Γ.Στίγκας, Η όραση θ'αρχίσει ξανά (2006), σ. 50. Κάτι στενοχωριέται μέσα μου θέλει…
Αφού λοιπόν τα λόγια μου
Aφού λοιπόν τα λόγια μου κυλάνε σαν χαλίκια κι αφού η έρμη σκέψη μου παίρνει τις ανηφόρες φοράω κι εγώ…
Μάρκετ-φλερτ
Και ωστόσο, Αντώνη, της φαίνεται φυσιολογική η ζήλια αυτή. Και γίνεται έξαλλη, 50 χρονών γυναίκα, επειδή γελάω με τέτοιες κρίσεις…
Τα μεγάλα παιδιά
Σε όλους μας κάτι έχει δοθεί για να κάνουμε ποίηση ―είπα― σταμάτα να γράφεις για πράγματα μεγάλα την ώρα που…
![[Επανάσταση, είσαι η χώρα του μεθαύριο…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2020/04/fullmoon-scaled-480x285.jpg)
[Επανάσταση, είσαι η χώρα του μεθαύριο…]
Αχ επανάσταση είσαι η χώρα του μεθαύριο Μέσα στα μπούτια σου κοιμίζεις τους αιώνες Απ’ τα μεγάφωνα διάγγελμα μακάβριο: Με…
Καραντινάντσα
(Εσωτερικό διαμερίσματος παλιάς οικογενειακής πολυκατοικίας στο κέντρο της πόλης. Έπιπλα και αντικείμενα επιμελώς απολυμασμένα. Το μοναδικό φως προέρχεται από την…
Γνωσιολογία
Της Ευθυμίας Γιώσα* Διαφυγόντα νέφη εκτελούν το καθημερινό δρομολόγιο μεταξύ συμφραζόμενου και νοήματος – κάπου στη μέση, γυναίκες με…
Φρικτά ξημερώματα (στην πλατεία Βαρνάβα)
Τα μούτρα τους χάσκουν ζευγάρια του λίγο λάμπουν στον ήλιο στην πλατεία Βαρνάβα στο super market πουλάνε το Άβα πουλάνε…
Ημερολόγιο καραντίνας: ο Μπετόβεν και τα περιστέρια
Την ημέρα που επισημοποιήθηκε η παράταση της απαγόρευσης κυκλοφορίας «για τουλάχιστον έναν μήνα ακόμη», όπως χαρακτηριστικά ανακοίνωσαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, συμπλήρωνα…
Ανδρόμαχος
Andromaque, je pense à vous ! Δαιμόνιε το στέμμα σου σε φθείρει, παροικητή μου ισόθεε και θαλερή αδελφή μου, η…
Σκέψεις για τον Μάρτιο
Πλησιάζουμε στο τέλος του τρίτου μήνα του έτους μας. Αυτός ο μήνας ονομάζεται Μάρτιος. «Βαπτίστηκε» έτσι από τους αρχαίους Ρωμαίους…
Πού πήγαν τα λευκά ρολά υγείας;
Μυρτώ Χαρβαλιά Αν κάποιος κοιτάξει μέσα απ’ την κλειδαρότρυπα ή αν παρατηρήσει καλά από τη δική του τη βεράντα θα…
Πριν και μετά την πανδημία: ανάπτυξη, πρόοδος και θνητότητα στην ιική πραγματικότητα
Νεκροί και μόνο επειδή έζησαν Αυτοί είναι η μοναδική μας θρησκεία και ηθική Νυν και αεί. Κ. Παπαγιώργης, Ζώντες και…
Ουροπότες και Κοπροφάγοι
Ξιπασμένε περαστικέ, κιαν από τύχη καθαρή πάνω στο διάβα σου υποπέσεις στο βλέμμα εκείνου του όντος με τους χιλιάδες οφθαλμούς…
Κομπολόι με δυο ασημένιες χάντρες ή απλή σκέψη του λέγοντος
Γιατί γράφεις; Βεβαιότατα όχι για να βιοποριστείς. Τέτοιου είδους αυτάρεσκα και αυτοαναφορικά εγχειρήματα σε λίγους δώσανε ψωμί. Τι ζητάς να…
Μικρογραφίες_Νο7
Ο έρωτας, όπως ο ήλιος και ο άνεμος, πηγή ενέργειας ανεξάντλητη. Χαλάλι όσος πέταξα τα βράδια και μαζί σου. κάπα…
Η νύχτα αφιλόξενη κι ο νέος καυλωμένος
– Αχ νύχτα αφιλόξενη πως τώρα με προδίδεις; εμένα που σε παίνευα συχνά στα τραγουδάκια Κι απόψε έτσι έκθετο και…
Να μας βγουν και οι βενζίνες πιο φθηνές
Στους Φωκά Ροκά Ο καθένας στο δικό του μετερίζι πολεμάει τον εχθρό εντός κι εκτός. Κι όταν σφίγγει ο κλοιός…
![[Είν’ το μυαλό μου…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2020/02/MICIŃSKI-480x285.jpg)
[Είν’ το μυαλό μου…]
Ειν’ το μυαλό μου μία στοίβα από τσιτάτα που ορφανά αναζητούν έναν πατέρα ή έναν γλύπτη που θα πλασει τη…
![[Ηχούν οι σάλπιγγες…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2020/02/paul-klee-pavillion-480x285.jpg)
[Ηχούν οι σάλπιγγες…]
Ηχούν οι σάλπιγγες, του έρωτα σηνιάλα. Μα εγώ ακούω μοναχά τα βελανίδια Πώς ξεσπλαχνίζονται απ’ του δέντρου το κορμάκι Και πέφτουν…
Τραμουντάνα στην Αθήνα
2012. Ιούλιος – μάλλον. Εξάρχεια. Ανηφόριζα τη Θεμιστοκλέους κι αναρωτιόμουν με μια μετεφηβική αφέλεια και υπερβολική δόση πανελληνιακής εξάντλησης γιατί…
Ονειροκριτής
Περιοχές του εγκεφάλου παρουσιάζουν αυξημένη δραστηριότητα ακόμα και στον ύπνο το βαθύ προβάλλουν ― σε υψηλή πάντα ποιότητα πρόσωπα, πράγματα,…
Προλογικό σημείωμα για τα α-κριτικά: αγαπάμε την τέχνη, κάνουμε τέχνη – είμαστε τέχνη
Ι Ιστορίες. Περνάμε τη ζωή μας ακούγοντας και βλέποντας ιστορίες. Η ιστορία μας είναι μια ιστορία ιστοριών – μια…
Georges Didi-Huberman, «Προσπαθώ βλέπω» (μτφρ.: ν.σ.)
Όταν λέω όταν κοιτάζω -όπως πριν από κάποιους μήνες, όταν κοιτούσα το απροσδιόριστο έργο του James Coleman, μια «βιντεογραφική εγκατάσταση…
![[Μιλάω λογοτεχνικά…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2020/01/20200128_13384-scaled-480x285.jpg)
[Μιλάω λογοτεχνικά…]
Μιλάω λογοτεχνικά αλλά πιστεύω με καταλαβαίνετε Η Έμμα κι ο Ροδόλφος στην άμαξα ο αναγνώστης να μην ξέρει τίποτα περνούν…
Χωρισμός
Απόλυτες τιμές για την ψυχή δεν βρήκαν οι επιστήμονες ακόμα, μα εγώ που βρίσκομαι στου χωρισμού το κώμα εκλιπαρώ φανατικά…
Η μέλισσα
[…]Έχω πάνω από τέσσερα χρόνια που λείπω απ’ τη Ρωσία· μα και πριν που βρισκόμουν εδώ, ήμουν σχεδόν τρελός! Και τότε…
Να σε ρωτήσω κάτι – Βασίλης Νικολαΐδης
♦ Ένα ποίημα κλεισμένο σε ένα συρτάρι, ένα τραγούδι που δεν ακούστηκε ποτέ, ένας πίνακας φυλαγμένος σε μια σοφίτα. Αποτελούν…
![[ήταν που είχαμε έρθει κοντά…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2020/01/DSC04609-scaled-480x285.jpg)
[ήταν που είχαμε έρθει κοντά…]
ήταν που είχαμε έρθει κοντά, πολύ κοντά, τόσο που ακουμπούσαν οι μύτες και οι κοιλιές μας, πηγαίναμε πακέτο που λένε,…
Παρένθεση
01:23 Σπύρο, γιατί με άφησες; Αν ήξερες πόσο έχω προσπαθήσει― μόνη να μείνω για να μπορέσω τελικά να είμαι με…
ψυχολόγοι/ψυκτικοί
Στον Σ. Αυτοαποκαλούνταν ψυχολόγοι/ψυκτικοί γιατί είχαν μάθει να μιλούν για τη φύση με τρόπο ενδιαφέρων: ―Βρέχει γυμνά μοντέλα σήμερα φορέστε…
Βάλια Κάλντα
Επισκεφθήκαμε τελικά αυτά τα δάση. Η σκηνή μας παρατάχθηκε δίπλα στις άλλες, πλάι στο μεγάλο δέντρο, κάτω από το μαύρο…
Γραφικό για τη νέα χρονιά
Τώρα που άλλαξε ο χρόνος καθώς διαβάζω τα προγνωστικά του ζωδίου μου σκέφτομαι να θέσω νέους στόχους, πιο πραγματικούς. Να…
Χριστουγεννιάτικο
Έπιασαν ήδη από νωρίς όλοι οι διαδικτυακοί μου φίλοι να ξεσκονίζουν τα βιβλία τους ‒ ή μήπως τα ’χαν ήδη…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 13
Είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι όλο νεύρα, φωνές, “δεμαρέσει” κι αποφάσισα μόνος, μια νύχτα ένα τέλος να βάλω στη…
Η χρησιμότητα του χείλους
Είν’ έκπτωση για τα χείλη να τα ’χεις μόνο για να ομιλείς· μαρασμός, να τα μεταχειρίζεσαι για να γενείς ορατός…
12 : 15 : 02
Διαφωνούσαμε επί πολλών ωρών, συλλογισμών πεποιθήσεων, ρεμβασμών θέσεων και αντιθέσεων. Έπειτα υπήρξε μια στιγμή μεγάλη – μας ρούφηξε το αιώνιο…
«Καρδιά ψόφια» της Anne Sexton
Μετάφραση: Jordi Γράφτηκε αυτό, μια φίλη στην κόλλα μουτζούρωσε, «Ναι». Και είπα, σε μένα το είπα μονάχα, «Μακάρι…
κερασάκι σε κατάλευκη αφράτη τούρτα
Όλα ξεκίνησαν τη στιγμή που συνέλαβα την εικόνα με το κεράκι στην τούρτα⸱ όπου το κεράκι ήσουν εσύ – κεράκι,…
Μικρογραφίες_Νο6
Άσε το πώς πέρασες χτες, πώς ήταν η βδομάδα σου και το Σουκού. Και πες μου γι’ αυτά που θες…
πού χρόνος για όλα τούτα;
ο Ιρανός με την κοτσίδα του περνά μεσ’ απ’ τη τζαμαρία του τετάρτου έφαγε και σήμερα βραστές πατάτες με βούτυρο…
Add title
Type your poem here. π.κρίνος
Περί στίξεως και συμπλεκτικών συνδέσμων
Η σιωπή, το κενό είναι η ισχυρότερη στίξη. Ο θάνατος είναι κι αυτός ένας ρυθμόςi Καθόσον μάλιστα επειδή βέβαια…
Τα ΟρθοΠαιδικά – Κολλάω ένσημα
Τα ΟρθοΠαιδικά είναι ιστορίες 100 λέξεων ακριβώς, όπου κάθε ιστορία περιέχει οπωσδήποτε μια λέξη “παρεξηγημένη”. Δηλαδή λέξη, η οποία, όταν…
notulae
Ξαναδιαβάζοντας παλιές μου σημειώσεις αναρωτιέμαι ποιος να έβαλε εκεί αυτές τις λέξεις ποιος έχει γράψει αυτούς τους μεθυσμένους στίχους ποιος…
Λίγο νερό, παρακαλώ
Είμαστε φτιαγμένοι κατά 70% από νερό. Το νερό είναι ζωτικής σημασίας για όλα τα όντα του πλανήτη. Ενός πλανήτη που…
Μικρογραφίες_Νο5
Να στρίβω τσιγάρα όλο το βράδυ, το ένα μετά το άλλο, μην ξεχαστούν τα χέρια και στρίψουν προς εσένα. …
Τον πήρανε τον κάδο
Πήραν τον κάδο σήμερα δεν έχουμε σκουπίδια πια ο Δήμος μπορεί να τον αντικαταστήσει τον πήρανε τον κάδο οι γείτονες…
ΡΟΖ ΔΙΩΝΗ
Με χρώματα αυθαίρετα και με κλεμμένες λέξεις φαντασιώθηκα μια θάλασσα πολύχρωμη, άναρχη. Την περιδίνηση απαγκιστρωμένη από κάθε όρο, κάθε…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 13
Σε φαρμακεία δώδεκα ζήτησα φαρμακάκι τριγύριζα μεσάνυχτα, σα πονεμένος γάτος κανένα δε μου έδωσε ούτε μισό χαπάκι «- Αχ βρίσκεται…
Θέρος, νέγροι και μερικές αγνοημένες λεπτομέρειες
Κάπου στα περίχωρα μιας εύρωστης οικονομικά και ευτυχισμένης πολιτείας, ήταν περίπου τέσσερις γυμνασμένοι νέγροι, εντεταλμένοι ανθρώπων σοφότατων για να διεκπεραιώσουν…
Τα ΟρθοΠαιδικά – Ο διακορευτής
Τα ΟρθοΠαιδικά είναι ιστορίες 100 λέξεων ακριβώς, όπου κάθε ιστορία περιέχει οπωσδήποτε μια λέξη “παρεξηγημένη”. Δηλαδή λέξη, η οποία, όταν…
Μικρογραφίες_Νο4
Έχω βάλει σημάδι και τον παρατηρώ. Λίγο λίγο, αργά και ύπουλα, μετακινείται. Λίγο λίγο, κάθε απόγευμα, ο ήλιος το σκάει…
Σχετικά με τον α έ ρ α και κάτι ακόμα
στη Μυρτώ Αγαπημένε μου Θ., Εγώ είμαι πάλι. Δεν ξέρω τι καιρό σας κάνει εκεί, εδώ πάντως φθινοπώριασε, δρόσισε και…
![[Όταν κάποιος γεννιέται…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2019/10/20191002_185135-480x285.jpg)
[Όταν κάποιος γεννιέται…]
Όταν κάποιος γεννιέται, κάποιος πεθαίνει· ταυτόχρονα, ξέρεις, μπορεί ακόμα και στον ίδιο δρόμο ή στον από κάτω όροφο. Όταν κάποιος…
Μικρογραφίες_Νο3
Σε καθησύχαζα ότι ήξερα πού πηγαίναμε, αλλά εγώ απλώς ακολουθούσα τους μπροστινούς. Αν θες, ας φύγουμε… Θα οδηγήσεις εσύ όμως.…
4171|
βεβαίως υπήρξε, οπωσδήποτε συνέβη και έλαβε χώρα. είναι εκεί, υπάρχει, αλλά δεν έχει όνομα. κι ήρθαν ψαράκια, ναι, και μια…
«Αρχαία πρωτεύουσα και ξακουστή ο νους» του Delmore Schwartz
Μετάφραση: Jordi Πόλη ο νους όπως το Λονδίνο Καπνισμένο και γεμάτο: μια πρωτεύουσα Όπως η Ρώμη, ρημαγμένη κι αιώνια, Σημαδεμένη…
«Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους»
Η διάγνωση του νευρολόγου ψυχιάτρου ήταν «Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους». Υποθέτω πως αυτό εξηγεί πολλούς από τους παράλογους φόβους μου. Τους…
Ο κόκκινος βράχος
Κάθε καλοκαίρι επέστρεφε στον τόπο του, γύρναγε λίγες μέρες στη Χίο. Κάθε καλοκαίρι έφτανε όλο και πιο προχωρημένο Αύγουστο και…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 12
Aς με πεις απελπισμένο τι κερδίζω αν κρυφτώ; την περίοδο εκείνη δεν καθόταν θηλυκό Και κατέβασα εσχάτως κινητού εφαρμογή…
Για τον Πικάσο
Στο νεκροκρέβατο ο ζωγράφος σαν ξαπλώνει, ο λατρεμένος και αδάμαστος Πικάσο, ζητάει δίπλα του ελάχιστα υλικά. Μήτε γυναίκα, μήτε φως,…
«Happy Death Day»
Ο Γιώργος και η Κατερίνα ήταν ανέκαθεν άτομα αντιδραστικά. Και αυτό όχι με τον τρόπο μιας σνομπαρίστικης ελίτ ή κάποιου…
Μικρογραφίες_Νο2
Ένα κομμάτι στεριάς που ξεκόλλησε είσαι. Κι όχι κύμα, αέρας, θάλασσα, “σε θέλω πολύ”. Άντε, γύρνα πίσω. κάπα μικρό
Τάφοι Βενιζέλου
καθ’ οδόν ∙ γεμάτος περιέργεια Πάλι ο δρόμος σε βγάζει απ’ το κέντρο της πόλης ανεβαίνει τα πεύκα Όλα…
Κοινή μοίρα
Οι περασμένες αγάπες και οι απραγμάτωτες, φωλιάζουν στην καρδιά μας σαν καρφιτσές. Απ’το κέντρο της εμπειρίας, σαν μετρονόμος, με τον…
Ιστορίες από τον σεισμό: Η παύση
Ζαλίζομαι. Πάλι ζαλίζομαι. Όλο ζαλίζομαι. Ποια ζέστη; Ποια πόλη; Ζαλίζομαι σα να χορεύω σε πολύχρωμα τετράγωνα του ’80, ή έστω…
Ιστορίες από τον σεισμό: Ο ήρωας της διπλανής πόρτας
Σαν ήμουν μικρός συχνά φαντασιωνόμουν πως είμαι πρωταγωνιστής σε διάφορες μικρές ηρωικές ιστορίες. Άλλοτε γλίτωνα κάποιο σκυλάκι από ένα φλεγόμενο…
Ιστορίες από τον σεισμό: Σύνορο Μεταξουργείου-Κεραμεικού
Έγραφε το 1978, εξ αφορμής του και τότε θερινού σεισμού στη Σαλονίκη, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος: το βράδυ που έγινε ο…
Ιστορίες από τον σεισμό: Και φαινόταν τόσο βαρετό το καλοκαίρι.
Δεν μπόρεσα ποτέ να συνηθίσω αυτούς τους τοίχους. Μου ήταν και θα είναι πάντα ξένοι. Αν πνιγώ βγαίνω στο μπαλκόνι,…
Ιστορίες από τον σεισμό: Μα τί θα πη Οκτάνα
Σαρωτική αποδεικνύεται η ανθρώπινη (ψυχο)παθολογία όταν στηρίζεται απλώς και μόνο σε δονήσεις. Αναρωτιέσαι, σε κάνει δηλαδή το φαινόμενο και αναρωτιέσαι·…
Δεν το βλέπω δεν υπάρχει
Δεν το βλέπω δεν υπάρχει. δεν το βλέπω δεν υπάρχει; κι αν το βλέπω χωρίς να το βλέπω κι αν…
Αντί χαμόγελου
Κι αν ποιήματα δεν ξέρεις να διαβάζεις ούτε εγώ με τεχνική να τα συνθέτω ας ελπίσω συνεννόηση να επέλθει κι…
Μικρογραφίες_Νο1
Δεν είχα ιδέα τι θα βλέπαμε, ούτε με πολυένοιαζε. Ήθελα να βρω ένα μαξιλαράκι δίπλα σου, να φυσήξει αεράκι και…
Μετεκλογικό σχόλιο
Δε κάνει ο Μπακούνιν τον αναρχικό τον κάνει η “μπανάνα” κι αμα δεν έχεις φόντο το μωρό στο κινητό είσαι…
Η Επιστροφή του Οδυσσέα
Οι ανασφάλειες των ανθρώπων, αλληλεπιδρούν σαν αυτόνομες οντότητες. Ζευγαρώνουν και γεννούν παιδιά αστρόλογα πλην όμως ορθά. Οι…
Φ ρ ο ύ τ α, π ο τ έ
Στάθηκε σιωπηλή πάνω από τη σαλάτα που είχε μόλις κόψει. Το λάδι, καθώς και κάποια φρούτα, τα παίρναμε συνήθως απ’ τη…
2.VII.19
Iσχυρίζεστε πως σας χρωστώ ένα ποίημα υποστηρίζω πως μου χρωστάτε μια απάντηση διότι ετούτο το μηχάνημα δεν δίνει ρέστα δεν…
Ενοχή
Η σoρός του Δεν βρέθηκε κανείς Να πει δυο λόγια Κοιταχτήκαμε αμήχανα Μοιράσαμε Το φορτίο της ενοχής Ανεβήκαμε…
Για έ ν α ακόμη ζ ω ύ φ ι ο
Ίσως ίσως μικρό ζωύφιο ίσως Αφήνω το μέσα μου χώρο πάντα κενό για ένα ακόμη ζωύφιο. Τρόποι χιλιάδες να μπει…
« Θλιβερή η ζωή του ανθρώπου…»
Le ciel est blue Λέμε συχνά για το μεγαλείο της φύσης, για τις όμορφες εικόνες που μας χαρίζει, για τους…
Αυτιστικές χειραψίες
Aνέβηκαν τα οξέα στα χέρια μου το βάρος του οιδήματος με κάνει και κυρτώνω μπορώ βεβαίως, αν το επιθυμώ να…
Δ ώ ρ α της ν ύ χ τ α ς
True! –nervous –very, very dreadfully nervous I had been and am; but why will you say that I am mad?…
Αδρεναλίνη II
II. When I first met you, you didn’t realize I can’t forget you or your surprise You introduced me…
Οθόνες
Θεέ μας υπολογιστή, εννοούμε να σε περιμένουμε Λένα Πλάτωνος Φεύγει η ζωή μου Γυρίζει το τραίνο Χωρίς…
«Λίλιθ» (1928) του Vladimir Nabokov
Μετάφραση: Jordi Σκοτώθηκα. Συκομουριές και πάντζουροι σ’ αλέα κονισαλέα κι έσειε τες ο Αίολος αψύς. Κίνησα, κίνησαν κι οι φαύνοι…
Νυχτερινή εκπομπή
Κοίταξα στον καθρέπτη μου αργούσε το φανάρι και λάμψαν απ’ το αμάξι σου τα υγρά σου μάτια, που “έψαλλαν” για…
Ντροπή!
Το μπαλκόνι μου έχουν χέσει περιστέρια. Κουτσουλιές εκατοντάδες στο πλακάκι. Και γω ντρέπομαι να βγω, κατεβάζω τα παντζούρια, μην…
Στοίχειωμα
L’homme est un adolescent diminué. M. Houellebecq Σάββατο βράδυ, νύχτα πανσέληνη, καθισμένοι αναπαυτικά σε θέσεις καβατζωτές. Ένα απαλό ανοιξιάτικο αεράκι…
Να το κοιτάς το ηλιοβασίλεμα, Μαρία
Να το κοιτάς το ηλιοβασίλεμα, Μαρία έχει η Ελλάδα πλήθος νησιά εκτός της Σαντορίνης (η πιο μεγάλη ομορφιά είναι ματαιωμένη)…
Α π ο ρ ί α
στον κανένα Σήμερα το πρωί οι ηλικιωμένοι κρατιόντουσαν χέρι χέρι. Όταν ήταν έφηβοι, βγάζανε φωτογραφίες τον ουρανό κι έπειτα τον…
Να σε ρωτήσω κάτι – Κωνσταντίνος Πουλής
♦ Ένα ποίημα κλεισμένο σε ένα συρτάρι, ένα τραγούδι που δεν ακούστηκε ποτέ, ένας πίνακας φυλαγμένος σε μια σοφίτα. Αποτελούν…
Κουβεντούλες με τον Freud
Στο κρεβάτι όταν πέφτωβλέπω όνειρα τρελά,ποταμάκια και βρυσούλες,καταρράκτες και βουνά, χρυσά ψάρια να ρεμβάζουνσε κοράλλια ανοιχτά, γοργονίτσες να ξαπλώνουν σ’…
Θεσσαλονίκη ΙΙΙ
Oι σκύλοι κοιτάζαν σαστισμένοι οι γέροι σκούζανε προειδοποιητικά κάτι κακό ερχότανε σαν θεία τιμωρία ή γυναικεία εκδίκηση τα κορίτσια σιδερώναν…
Η άμπωτη
[…] Σαν έφυγαν τα σύννεφα από τα βλέφαρά μου ζύγισα τις ευθύνες μας· την ίδια είχα με σένα φοβόμουνα –τι…
Αδρεναλίνη
Ι I’m a winner, I’m a sinner Do you want my autograph I’m a loser, what a joker…
![[θα ρθει μια μέρα και για σένα…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2019/04/Steam_Ship-1-480x285.jpg)
[θα ρθει μια μέρα και για σένα…]
Θα ρθει μια μέρα και για σένα που θα πάρεις εκείνο τ’ άγνωστο καράβι το γυμνωμένο στήθος σου προτάσσοντας στην…
Ο ξένος και η κότα
To ήξερα ότι ήταν τρελός σας λέω, το ήξερα, και τι όμως; όλοι τρελοί είμαστε, άσε που τρεις μέρες συνεχώς…
Ένα τετράγωνο μένει ίδιο
Στο τζάμι αντανακλώνται είδωλα από τα φώτα που παίζουν ρυθμικά. Με εκνευρίζει η καθυστέρηση της αντίχησης στο αριστερό αυτί…
16.IV.19
Υπάρχει κάτι που πρέπει να μάθεις αλλ’ όχι με λέξεις κι έτσι δεν θα το μάθεις πώς θα μπορούσα εξάλλου…
ν ε ρ ό
Σε άβαθα νερά επικαλούμαι έναν αναπνευστήρα και φυάλες οξυγόνου. Σε άβαθα μαύρα νερά. Μονάχα οι φτέρνες μου βράχηκαν πάλι Τι…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 11
Παλιότερα συνήθιζα να παίζω τη κιθάρα. Σταμάτησα, δε γούσταρα των μουσικών τη φάρα Ήμουν σε ένα συγκρότημα hard rock και…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 10
Επ’ ουδενί δεν είμαι λάτρης αυτού που λεν εθνικισμό απλά αγαπάω τη πατρίδα μοιάζει πια έγκλημα κι αυτό Και την…
Φωνή σε πτώση
ΤΡΑΓΟΥΔΙ Όταν τρελός διψασμένος για ίσκιο με την πιο γαλάζια φωνή σου θα φωνάζεις τα σύννεφα Θα ‘ρθουν σκιές να…
Der Kampf
Θα εκδικείται η φύση η τέχνη κλαίουσα ιτιά θα στρέφει προς τις μάζες ο χρόνος θα ερματίζει τη μεταξύ μας…
Προ(σ)βολή
Μόλις είχε τελειώσει απ’ τη δουλειά του. Στεκόταν στη στάση περιμένοντας το λεωφορείο, βυθισμένος μέσα σε ατέλειωτους συλλογισμούς. Δεν ήταν…
Συνειδητοποιήσεις
Αποφάσισα να βγω στο μπαλκόνι να απολαύσω ένα τσιγαράκι με τις τελευταίες γουλιές του ελληνικού καφέ μου… Το τριήμερο διακοπών…
Αξιώματα Ι
Ακόμα κι οι πρωτοετείς φοιτήτριες γνωρίζουν ότι δεν είναι οι στίχοι μας αυτοβιογραφικοί αν ήταν δεν θα γράφονταν (αν ζούσαμε…
Ο ταχυδρόμος της Σύρου
Ο 41ΧΡΟΝΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ Ηλικία / γένος / επάγγελμα. Δημοσιογραφικά άρτιος προσδιορισμός, που στην ουσία…
δ ι ο ρ α τ ι κ ό τ η τ α
Πεθαίνω συχνά, καρφωμένη με βέλη, για να κερδίσω τα δάκρυά τους. Βιρτζίνια Γουλφ, Τα κύματα (Αυστηρά, με ύφος) Η διορατικότητα αποτελεί…
Τα κορδόνια
στον Ν.Σ. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει εκτός αν σου αρέσει ο Φλωμπέρ και μένεις στην Αθήνα εκοίταα, κι ήτανε μακριά…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 9
Χθες που πήγα στο σχολείο είχα Γλώσσα δύο ώρες και την 3η, ως συνήθως, είχα Μαθηματικά κι όπως πάντα τις…
Ιδεολογία, τέχνη και λαϊκή αγορά
Αργός περιπατητής […] ακολουθών των φευγαλέων σκέψεών μου τον ειρμόν, βυθισμένος εις τα σκότη των κενών ονείρων μου. Μ.…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 8
Την εποχή που έπαιζα στο φλερτ μεγάλη μπάλα μου έτυχε το κάτωθι (ανάμεσα σε άλλα): Πετούσα από Καβάλα χαράματα, ήμουν…
O Πυράγγελος ο Πιραντέλλο
Για τον Πυρράγγελο τον Πιραντέλλο δεν έχουμε πολλά να μάθουμε πέρα απ’ το ότι ένιωθε ― λέει― «Έλληνας» Πίστευε στην…
λ ε ω φ ό ρ ο ς ε ι ρ ή ν η ς
Άσπρα καζάνια στέκουνε ακίνητα για χρόνια κοχλάζουνε και γέρνουνε στο μέρος του διαβάτη Κι όποιος ποτέ του ψήθηκε στης θάλασσας…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 7
Πριν καμιά εικοσαετία μπήκα δίχως να σκεφτώ μες στο χώρο του φαρμάκου σε εταιρία-κολοσσό Κι έχω φτάσει σε υπουργείο…
Η βόλτα
Η διαδοχή της νύχτας και της μέρας, σαν γέρικο σκυλί σε βόλτα, βουλιάζει τα βαριά της πέλματα, στριγκλιές ακούγονται —και…
θα σου τη φέρει
υπάρχει κάτι που διαρκώς καραδοκεί κι υπάρχει αυταπόδεικτα αυτό καραδοκεί κι εγώ το περιμένω κάτι αφήνει να εννοηθεί η ύπαρξή…
Σάββατο
Το Σάββατο είναι νησί αρχαίο, ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των ημερών της εβδομάδας, και τα νερά που γλείφουν και…
1 9 9 2
Στον Ναξάκη, που αφουγκράστηκε την ενοχή πίσω απ’ τη φασαρία Συνέβη το χειμώνα του 1992. Και ήταν πράγματι τραγικό… Κανείς…
Μονόλογος Στο Ταχυδρομείο
Τι να σκέφτεσαι και συ που μας παρατηρείς «διακριτικά», πίσω απ’ τα μεγάλα σου γυαλιά ηλίου. Θαρρείς δε καταλαβαίνουμε ότι…
Sylvia Plath, Κυανοπώγων
Μετάφραση: Jordi Στέλνω πίσω λοιπόν το κλειδί στου Κυανοπώγωνα που μ’ άφησε την άγρια σπουδή∙ έρωτα θα μου ’κανε επειδή…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 6
Στη Κρήτη -το κωλόνησο- δύο φορές ευρέθην: η μια στην εφταήμερη, η δεύτερη σε γάμο. Στο γάμο μου ειδικότερα -για…
Προδοσίες, κι άλλες προδοσίες
Ο Genet έγραφε κάπου (νομίζω στον Αιχμάλωτο του Έρωτα) πως δεν γνωρίζεις την πραγματική έκσταση αν δεν γνωρίσεις την έκσταση…
Στης Πανόρμου το Μπιστρό
Ήμουνα σε καφετέρια στην περιοχή Πανόρμου με τον Πόε, τον Καβάφη, και τον Κάφκα αγκαλιά, έμπνευσή ν’ αντλούσα κι ίσως…
Σκέψεις για τον ελληνικό στρατό: προς έναν κομμουνισμό του σκατού
Μύδροι εξαπολύονται τα τελευταία χρόνια για την αχρηστία της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Ο στρατός γίνεται και αυτός βορά μιας μεταμοντέρνας…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νοημα – Επεισόδιο 5
Ήμουν μια απλή, σχεδόν αρχαία μεζονέτα έβλεπα Ακρόπολη, μοντέρνα οικοδομή υπήρξα εστία σ’ “οικογένειες-φιλέτα” μετά γραφεία και στο τέλος ερ…
Εν χρονία αναστολή
Ακατάληπτη και σχιζοφρενική η τάση μας το βήμα του Χρόνου να πασχίζουμε να επισπεύσουμε ωθώντας τον αλόγιστα και εκβιαστικά σε…
Επιστολή στη Σάα
Γεια σου μικρή μου, Εγώ είμαι ο Γιώργος. Γεννήθηκα σ΄ένα μεγάλο και πανέμορφο νησί της Ελλάδας, την Κρήτη. Η Κρήτη…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 5
Στη Ρόδο απ’ έξω εν΄ Αύγουστο -γιατί να σας το κρύψω;- γλεντούσα σε σκυλάδικο τον πόνο μου να πνίξω Οι…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νοημα – Επεισόδιο 4
«Όποιος δε πάει, γιαβρί μ’, στρατό -άμα δεν ειν’ μαστούρης- ή είναι ντιπ για ντιπ ζαβός ή είναι πισωλούρης» Τάδε…
δ ι ά γ ν ω σ η
Ο ανεκτόνωτος θυμός που κρύβει ο πιο κανονικός μια ανεκπλήρωτη κραυγή επιθυμίας Ως ένας άλλος εαυτός που λαχταράει διακαώς να…
βραδύπους
Οι άλλοι άνθρωποι νομίζουνε πως είμαι κατανοητικός στην πραγματικότητα είμαι αργός, βραδύπους μέχρι να αποφασίσω να σηκωθώ στον χορό, το…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νοημα – Επεισόδιο 3
Ήμουν φαντάρος καταρχήν κι είχα χωρίσει εσχάτως οπότε ας μη σχολιαστεί του βαρελιού μου ο πάτος Βρέθηκα τότε, το λοιπόν,…
Να σε ρωτήσω κάτι – Alex Dante
♦ Ένα ποίημα κλεισμένο σε ένα συρτάρι, ένα τραγούδι που δεν ακούστηκε ποτέ, ένας πίνακας φυλαγμένος σε μία σοφίτα. Αποτελούν…
κ α λ ω σ ό ρ ι σ μ α
Κι όσα δεντρά έπεψεν ο Θιός μέσα είναι φυτεμένα, στο περιβόλι μας στο ώριο περβόλι μας, τ’ όμορφο. Καλωσόρισες. Θα…
γ υ ν α ί κ ε ς
Girl, you’ll be a woman soon. Από την τόση τσάμπα θλίψη που τις φορτώσαμε με βία το ‘παν κατόρθωμα…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νοημα – Επεισόδιο 2
Το Σάββατο «αναστήθηκα» μετά το μεσημέρι βούιζε ακόμα η μουσική του club μέσα στ’ αυτιά μου κι ως εθισμένος στον…
Αληθινές ιστορίες με βαθύ νόημα – Επεισόδιο 1
Ήμουν με δυο παλιόφιλους προχτές σε ταβερνείο και πίναμε κρασί λευκό και τρώγαμε κεφτέδες Και πιάνουμε συζήτηση με διπλανά γερόντια…
Εγώ που δεν αξίωσα δράκοντα να σκοτώσω
Προχθές που διάβαζα αργά το βράδυ, πριν ξαπλώσω, ποιητών μεγάλων άσματα, βίους λαμπρούς αγίων, μου ήρθε σκέψη τρομερή, κι ευθύς…
![[Θα ’θελα να ’χα όραση σαν του ψαριού…]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2018/11/DSCF7850-480x285.jpg)
[Θα ’θελα να ’χα όραση σαν του ψαριού…]
We ’re just two lost souls Swimming in a fish bowl Year after year Running over the same old ground…
Δίσημος συγκυριακή αχλύς
Εξ υπαρχής οι διαθέσεις της ψυχής σύντονες απολύτως με την υφή των ημερών που γεύομαι και διανύω και με των…
Να σε ρωτήσω κάτι – αστρογόνο
♦ Ένα ποίημα κλεισμένο σε ένα συρτάρι, ένα τραγούδι που δεν ακούστηκε ποτέ, ένας πίνακας φυλαγμένος σε μία σοφίτα. Αποτελούν…
ψυ-χάλια-λύση
Ναι, καλημέρα, να σας ρωτήσω… Πώς θα περιγράφατε τη σχέση με τη μητέρα σας; Έχετε σκεφτεί ποτέ την αυτοκτονία; Έχετε…
π α ρ ά – π ο ν ω
Όλοι όσοι αγάπησα πλαγιάζουνε με άλλους. Συνήθως με τη μάνα μου ή το χωμάτινο δρόμο μπροστά απ’το εξοχικό μας. Αφήνομαι…
843
Θα μπορούσε να πει κανείς πως το να περπατάς τα βροχερά Κυριακάτικα πρωινά στο Μοναστηράκι, μοιάζει περισσότερο με άσκηση μνήμης…
Της εκπλήρωσης η ώρα
Ξέρεις τι είναι αυτό που μας τρομάζει περισσότερο; Η μεγαλύτερή μας αγωνία; Μην τυχόν και πραγματοποιηθούν οι πόθοι μας. Μη…
Μαύρος ήλιος
Παίρνω επάνω μου όλο το όνειδος Μου παραστεκει μαύρος ως και ο ήλιος Επωμιζομαι όλη την κακία Αναλαμβάνω εξολοκλήρου τη…
«Όταν κοιμάσαι είναι σαν να είσαι απών…»
Όταν κοιμάσαι είναι σαν να είσαι απών πού φεύγεις και μ’ αφήνεις κάθε βράδυ; (Δεν κλείνω μάτι, παίρνω υπνοστεντόν) και…
Στο τσίρκο
Δεν έχω ιδέα πώς βρέθηκα εδώ. Ωστόσο, μετρούσα ήδη μιάμιση ώρα κάτω από την τέντα, μπροστά από τα φανταχτερά φώτα…
Αντιγόνη
Αντιγόνη. Μου φαίνεται πιο βολετό και ταιριαστό να σε φωνάζω έτσι· Αντιγόνη. Δύσκολο είναι, μη θαρρείς, “μαμά” και “μάνα” μια…
«…»
«…αυτό είναι το πιο δύσκολο, αυτό που πραγματικά ποθείς. Η αγάπη είναι δύσκολη. Πιο δύσκολη από την αδιαφορία ή το…
Για τον Άρη Δρίβα
Βρήκα ψάχνοντας τα παλιά μου τετράδια, αυτή την ημερολογιακή αφήγηση από την εποχή της στρατιωτικής μου θητείας. Έχουν περάσει τα…
Μια γροθιά
Όλοι οι κλάδοι απεργίες διαδηλώσεις και αρχίδια «Όχι, αυτό δε θα περάσει» λες και τρώνε απ’ τα σκουπίδια …
Επιστολή του Μ. Καραγάτση στον Νίκο Καββαδία
Αθήνα, 27.9.49 Αδελφέ Ήσουνα μακριά. Που ήσουν; Που ταξίδευες τόσα χρόνια; Σε ποιες θάλασσες έπλεγες, ποιους ουρανούς αντίκριζες; Τι σε…
Τέλος Διαδρομής
Πάλη το Σάββατο, το μετρό αδειάζει το μετρό γεμίζει δυο κορίτσια μόνα δυο κορίτσια μόνο το μετρό πηγαίνει το μετρό…
La Tour Eiffel
στον Νίκο Καταλαβαίνω, γλυκιέ μου. Είναι πολλά τα ανοιχτά μέτωπα. Τα βράδια όμως, αναρωτιέμαι, τι να σκεφτόταν ο Ρίλκε,…
Πέντε Λέξεις
Δεν έχω πρόβλημα να πεθάνω, αρκεί να πεθάνω πρώτα όχι τώρα, αν ποτέ, τίποτα δεν έχω να κρύψω για τίποτα…
Παιδικό
Κάποτε όλα θα μας καταλογιστούν, μικρέ μου, κάποτε όλοι θα λογοδοτήσουμε στους φίλους, στον Θεό ή τον καθρέφτη για ό,τι…
Ένα τίποτα ζητάει να μιλήσει
Άκουσα τον παλμό ανάμεσα στα στήθη της, την ευωδία που ραίνει το χαμόγελό της. Νόμισα για μια στιγμή πως το…
Ρομαντικός διάλογος σε κρεοπωλείο
Οφειλή στον Α.Β.Γ. Έπειτα εν σκέπτομαι, και δεν ημπορώ να το εννοήσω. Αφ’ ου απέθανεν η καρδία μου, απέθανα βεβαίως…
Το τηλεγράφημα
“Aujourd’hui, toi ou Isabelle, venez Marseille par train express. Lundi matin, on ampute ma jambe. Danger mort. Affaires sérieuses régler.…
Παλιοζωή
Στην Κατερίνα, γιατί έδωσε την ιδέα.. Στη Μαρία Παπαγιάννη, γιατί έτσι.. Τι; Σειρά μου; Εντάξει. Δυο κουβέντες μόνο… Λοιπόν, από…
Questions for dummies ή Το βάρβαρο θυμάρι
Περίεργα, περίεργα περίεργα πράγματα συμβαίνουν σε αυτή την πόλη. Κι οι αναμνήσεις δεν λένε να με εγκαταλείψουν. Αναρωτιέμαι Αν όλα…
Ψαροταβέρνα, Ο Πλατύς Γυαλός
Τα λιμανάκια των νησιών με μελαγχολούν. Ιδίως τις ώρες που ο ήλιος δύει, όταν πορτοκαλαίνει κάθε λευκή επιφάνεια κάθε γαλάζιο…
Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω ερωτικός.
Η λέξη ερωτικός είναι επίθετο, πράγμα που σημαίνει ότι αποδίδει στο υποκείμενο μια ιδιότητα. Ερωτικός είσαι ως προς τον τρόπο…
Μύρης• Αλεξάνδρεια του 340 μ.χ ( Κ.Π Καβάφης, Άπαντα τα ποιήματα, Νάρκισσος Αθήνα 2003)
Την συμφορά όταν έμαθα, που ο Μύρης πέθανε, πήγα στο σπίτι του, μ’ όλο που το αποφεύγω να εισέρχομαι στων…
πράσινοι παπαγάλοι στην Αθήνα
…ήθελε να δείξει πως ο καθένας μας είναι για τον άλλο κάτι για να περνά την ώρα του, πως η…
Χορδίζονται πιάνα
Χορδίζονται πιάνα δεν ξέρουν τίποτα απ’ τα σκοτάδια σου αυτοί νομίζουν “πόλεμος” είναι απλά μια λέξη είναι ωραία τα τραγούδια…
O Εκκλησιαστής (2017, ΔΩΜΑ, απόδοση Θάνος Σαμαρτζής)
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Λόγια του εκκλησιαστή, γιου του Δαβίδ, βασιλιά των Εβραίων στην Ιερουσαλήμ. Όλα για το τίποτα, είπε ο…
Ο προδότης και ο παραδότης
Ο προδότης και ο παραδότης, άγγελοι της κολάσεως των ρομφαίων τους τη κόψη, μπίξαν, στο σώμα του θεού. …
Πραγματική πραγματικότητα
…κατεργάζομαι τις σκιές σαν στέρεο πράγμα. Δάντης, Καθαρτήριο, 21, 136 Συνέβη τυχαία χωρίς όμως αυτό να συνεπάγεται την τύχη…
Το πρόσωπο
Βρέθηκαν δύο και συμφώνησαν πως η ψυχή του ανθρώπου είναι το πιο σπουδαίο και πρέπει να την προστατέψουμε ω σύμπνοια…
Ο Άγιος και η Αμερικάνα
Η γη εσύ εγώ, ο σπόρος, κρίμα να μη φωτίσουν στο φεγγάρι τα γυμνά μας σώματα. Στην αναμμένη λάμπα …
Μήτε στα Τάρταρα κανείς μας περιμένει
στην Αγγελίνα Στο πεδίον του Άρεως τα αρχικά μας σβήστηκαν από τη χθεσινή βροχή. Ανακαλύψαμε εν τέλει πως δεν…
Το τέλος του κόσμου
it might be over s∞∞n Χθες ή προχθές ονειρεύτηκα το τέλος του κόσμου. Ήμουν στο πατρικό μου…
Εκδρομή στη θάλασσα
Βρίσκω τη θάλασσα πάντα εκνευριστικά ίδια Δώστου να γελάει με τις θλίψεις που της πετάω από παγκάκια, βράχια, καράβια και…
Σαν όλες
in love and fear combined it happens all the time* Σήμερα είναι μια μέρα. Μια μέρα μόνο είναι, σαν…
Κερνάω μελανή χολή, όποιος θέλει πίνει
Κι ο χρόνος δικαστής στου έρωτα το αδίκημα Άτοπος, «Ζωής λιμάνι» Η ελπίδα ράγισε μαζί με τα νιάτα μας στις…
Σπουδή στον Θάνατο
Είκοσι χρόνια δεν έφτασαν Ξάπλωνα μπρούμυτα, ξάπλωνα ανάσκελα Στους τάφους των δολοφονημένων φίλων Στους θανάτους των όμορφων κοριτσιών Στα νεκρά…
Casus belli
—Γιατί κι οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους; Γιατί…
Απολύσεις και απολαύσεις
ΜΕΡΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ∇ Δεν είχε στη ζωή του βγάλει οχτάωρο, κάτι τα νοίκια του μπαμπά, κάτι τα χαλυβδόφυλλα των νάιντις,…
Συν-ύπαρξη
Η στιγμή είναι στη σχισμή που το πρόσωπο διακρίνεται από κάθε στιγμή από κάθε πρόσωπο Η σχισμή είναι στη…
Παρανόησις
Όταν ήμουν μικρός, είχα σχηματίσει κάποιες έννοιες στο μυαλό μου, ελαφρώς παραποιημένες. Όχι αδικαιολόγητα, ωστόσο. (Για παράδειγμα, ποιός λεξιθέτησε τον…
Ανθιταλικό
Πριν χρόνια πολλά, ταξίδευα ακτοπλοικώς με την καταραμένη εταιρία από Αθήνα προς Χανιά. ΕΠΡΕΠΕ να κάνω μια εργασία στο καράβι,…
ψυχ-ανάλυση
σαν αγκαλιά που δεν περιμένει τίποτα είναι ζεστά εκει… πιο ακριβά απ’ τη ΔΕΗ, λιγάκι καθόλου πιεστικά, καθόλου απαιτητικά δεν…
Στο Γυάλινο Παρωρίτη
Αποτραβήχτηκα πάλι σε μέρη επιμελώς από τον κόσμο τον κοινό ασφαλισμένα ρυθμίζοντας τα ρολόγια μου να είναι ασύμβατα με κοινότυπους…
Καθημερινότητα
Χθες πέθανα. Προχθές πέθανα. Και αντιπροχθές. Για να μην κουράζω, πεθαίνω σταθερά και μονότονα εδώ και καμιά εφτακοσαριά μέρες. Πεθαίνω…
Μια τόση δα λεξούλα
ή πώς γράφεται η λογοτεχνία Σέ μερικούς ἀνθρώπους ἔρχεται μιά μέρα πού πρέπει το μεγάλο Ναί ἤ τό μεγάλο τό…
Η Κάννη («The gun barrel»)
Παντοδύναμη και άκαμπτη είν’ η Θέλησή μου -ετούτ’ η πύρ·αμίς- που η κορφή της χάνεται στους ουρανούς. Πάνω της έχω…
Όλα καλά
Όλα καλά ρε, όλα καλά Και που τρύπησαν τα παπούτσια μου και μπάζουν οι χειμώνες που παράπεσε η ζωή μου,…
Το Μπρελόκ Γουρούνι
Στη Μαρία, τη μόνη που εκτίμησε Τα πράγματα, τα αντικείμενα και οτιδήποτε ονομάζουμε σχηματικά ως «ύλη» δεν είναι…
φιλικά
εμείς δεν ζήσαμε εμφύλιο μιλάμε όμως για την αυτοκτονία φιλικά κι ύστερα δένουμε τις ζώνες μας και τρομάζουμε στ’ απότομα…
Ο Νερουλάς
Στην εποχή του υδροχόου, αρρώστησε ο νους του από λαγνεία την προσοχή του έχει μοναχά, στα μέλη τα ερωτικά να…
Απολαύσεις και απολύσεις (μέρος α’)
∇ Δεν είχε στη ζωή του βγάλει οχτάωρο, κάτι τα νοίκια του μπαμπά, κάτι τα χαλυβδόφυλλα των νάιντις, ξέπεσε· κρίση…
10/1/2018
Κι εκεί που παραμιλούσε μόνη της πως τίποτα δεν υπάρχει, κανείς… Μόνο φίδια και κρύο, ούτε λεφτά ούτε τσιγάρα/ Κλάματα…
Φλόιντ
Ο κόσμος τους μυρίζει μουνί, κόκα και κοινωνική καταξίωση. Δεν ζηλεύουν κανέναν, δεν πιστεύουν στη μοίρα που ήταν τόσο γενναιόδωρη…
Μια καλύτερη μέρα
Σήμερα το πρωί μια κόκκινη τουλίπα φύτρωσε (…) την έκοψα την έκαψα την πάτησα -δεν την αγάπησα- Σήμερα το…
Τάσσομαι πρόσφυγας
Τα κύματα χτυπούν την πλώρη του καραβιού και μου κοιμίζουν τα όνειρα. Τα όνειρα, που πλέον θα ‘ναι κόκκινα, ούτε…
Ο οχευτής των ονείρων
“Ο οχευτής των ονείρων, η ψυχή τ’ ανθρώπου…” ⊗ Τον είχε μόνο να τον βρίζει και να επαίρεται, πως άντρας -σαν…
Είμαι όλα
πρώτα φώναξα δυνατά, μετά απομονώθηκα κάποτε πρόδωσα και ύστερα μετάνιωσα και επειδή τιμωρήθηκα και συγχωρέθηκα έχω μισήσει αυτόν που λάτρεψα…
επιστολή στην ευτυχία
«ίκαρος» κρατώντας ικάρια απόσταση απ΄ τα κύματα παρατηρώ πως ο πόθος…
Του έρωτα τα άνθη
i) Του έρωτα τα άνθη -πορτοκαλιές ψηλές και κυπαρίσσια- στου κήπου της βασίλισσας τα βάθη, τη λεωφόρο Αμαλίας ανεβαίνει· Τετάρτη βράδυ,…
Η δύσκολη συγχώρηση
Ήρθε, ήρθε ο άσωτος υιός Και τα μοσχάρια, τα ’χαμε φάει όλα Και την περιουσία του ο πατέρας την έριξε…
Προβολές
Δύο παχύσαρκοι τοξοβόλοι, φέροντας ενδύματα και τίτλους μασoνίας κατασκοπεύουν τις σκιές των κουνουπιών τα βράδια. Τις αιχμαλωτίζουν και τις βαλσαμώνουν.…
Παπαδιαμαντικόν
Ἐκτραφεὶς ἀτημελῶς, ταϊσθεὶς ἐκ τῆς προικὸς τῆς δόξης, ἀποδιώχνω τοὺς καημοὺς μὲ λυτρωτικὰ ρετοὺς τῆς ὄψης …………………. Ἀνηδόνως ἐπιζών,…
Η αλήθεια πίσω απ’ την κατεδάφιση του Phylax
Την προηγούμενη Τετάρτη έλαβα μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστολή· το περιεχόμενό της ίσως να σοκάρει, ίσως να αγνοηθεί, ή ακόμη και…
![Από τα αποκηρυγμένα της Έμμας [3]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2018/01/Transverberación-480x285.jpg)
Από τα αποκηρυγμένα της Έμμας [3]
στη Μαρία Δε σου γράφω ξερνάω πάνω στη ρομαντική μας ιστορία Η ελπίδα αποδείχτηκε μια ξεκωλιάρα και τ’ αεροπλάνο που…
Απ’ την αρχή.
Ο Αγαθός Βασιλιάς δε θανατώνεται ποτέ, δεν αποθνήσκει. Το προσωπείο του θανάτου δε γνωρίζει. Μονάχα υπό το φόβο του…
Αναμνήσεις
i) παζαρεύοντας τις αναμνήσεις κάτω από θριματάκια φούντας και χυμένα βρακιά σκίζω σελίδες οι σελίδες είναι μουνιά στεγνά η…
Στο καταφύγιο
Οι μεγάλοι άνθρωποι θα τιμηθούν στην ιστορία, ο καθένας τους όμως υπήρξε μεγάλος ανάλογα με την ελπίδα του. Ο ένας…
Ο καλός γίγαντας
Ψάχνω να σε βρω, γίγαντα καλέ, που υπήρξες παρεξηγημένος. Ήσουν γίγαντας, και αυτό ήταν τρομακτικό για τους υπόλοιπους νάνους. Μετά…
τετράγωνα
Με ηλεχροφόρα σύρματα εχώρισα τον ουρανό σε αμέτρητα τετράγωνα. Σε κάθε τετράγωνο έδωσα κ’ από ένα όνομα. …
Ανδρέας Μπρετονάκης (απόσπασμα από το “Αρκάνα 17”)
Υπάρχει ο κραδασμός ενός άστρου πάνω απ΄ ο,τι επιχειρεί την ανθρώπινη επαφή και υπερήφανα την αποφεύγει αμέσως, όπως τα κοριτσάκια…
![Από τα αποκηρυγμένα της Έμμας [2]](https://saligari.net/wp-content/uploads/2018/01/den-eimai-monos-480x285.jpg)
Από τα αποκηρυγμένα της Έμμας [2]
Μιας φύσης άρρωστης/ καρπός μιας προσδοκίας
Το πτώμα (και) Εγώ
Έχω στα χέρια μου ένα πτώμα το ταΐζω με λέξεις το ντύνω δέρμα παχύ Του φτιάχνω μελωδίες ρεφρέν πανομοιότυπα…
Τα ενθυμήματα
Τα ενθυμήματα απ΄τις αγάπες που διαβήκανε, σκορπίσανε σαν στάχτη και σαν άμμος, σαν άνθρωποι και σαν πουλιά, στου ορίζοντα τα…
Επιστολή στον Πέρση
Στην βρώμική του κουνιστή ολημερίς να ρουθουνίζει στον ύπνο πότες να γαβγίζει κι αυτή ειν’ όλη του η ζωή …
Τα upskirt της ζωής μας
με τον φίλο Επιμενίδη -μάστορα της ηλεκτρικής- κάτι καλοκαίρια σε ηλικία τρυφερή κοριτσιών με την αλμύρα φανερώματα σε μιά τυράντα…
Το μπαλάκι του πινγκ πονγκ
Try to breathe under the water Try to live under no sky Breathe the ashes, smoke and cinder Bow to…
Το βάρος
Με περιουσία τη μόρφωση «Το μόνο που δεν μπορούν να σου πάρουν» με τις συμβουλές των περιοδικών την απαιτούμενη σκοτεινότητα…
Ο Pierre Angelique
Ο Pierre Angelique μετρούσε τους ρόζους του τραπεζιού καθώς συλλογιζόταν Υπήρξε πάντα λογικός πολλοί τον κατηγορούσαν -δικαίως- για συντηρητισμό Ο…
Χριστουγεννιάτικο
Με την Αναστασία συγκατοικούμε εδώ και δύο περίπου χρόνια στο Παγκράτι. Ένα από τα προβλήματα που έχουμε κληθεί να αντιμετωπίσουμε…
Πλατεία Μοναστηρακίου (χειμερινή εκδοχή)
Στη βιτρίνα του Μουστάκα έλατα πλαστικά, χιονισμένα, λούτρινα και λαμπιόνια, υπαίθρια υπνοδωμάτια και άλλα… Χριστουγεννιάτικα με ήλιον μπαλόνια -πατέντα με…
Για ένα έργο που ποτέ δεν μίλησε. Σκέψεις για τη θεατρική παράσταση Οι Δαιμονισμένοι του Konstantin Bogomolov
«Ο σκοπός της τέχνης – να προσβάλλει αξίες. Όχι να τις διαφυλάττει, όχι να τις προστατεύει, αλλά να τις προσβάλλει.…
Στα Ηλύσια Πεδία δεν μας περιμένει κανείς
Στα Ηλύσια Πεδία δεν μας περιμένει κανείς‒ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ AΡΕΩΣ ΟΜΩΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΑ ΑΡΧΙΚΑ ΜΑΣ
Σπινθηροβόλα Βλέμματα
Βλέμματα σπινθηροβόλα, τα κορίτσια
O τόκος
ΟΧΛΗΡΟ. Αίσθημα αδιόρατης ζήλιας που κυριεύει το ερωτευμένο υποκείμενο,
Κυριακές Σιωπηρές
Είναι κάτι Κυριακές σιωπηρές, να πέφτεις κάτω, να γίνεσαι ένα με το πάτωμα.
O Πέρσης και η μπριζόλα
Ο Αζώρ είναι ένα μικρό, μα έξυπνο σκυλάκι. Νομίζεις πως ανθρώπου ψυχή είναι κλεισμένη σ’ αυτό το όμορφο ζώο. Κ.…
Ζώντας στο ενοίκιο
Όποιος έχει ζήσει στο ενοίκιο θα με καταλάβει. Το νοικιασμένο σπίτι σε διώχνει, ολοένα σε ξερνάει.
Ο Γερογλάρος
Είναι τα σύννεφα στον ουρανό οι μήτρες της βροχής το σπέρμα της μελαγχολίας μου Έλα να ζήσουμε μία ζωή…
Χαϊκού του καλοκαιριού
πάνω στο σώμα σου αεροδίνητες φυτείες στάρι
Λυπηρό Παιγνίδι
Λυπηρό παιγνίδι Στην γκαρσονιέρα μόνη Κρασί κακής ποιότητας Ψάχνεις τα ρήματα Εγώ πιστός στο κάλεσμα της ηδονής Μουνόδουλος Τι να…
Καλή ζωή
Αν στο Παγκράτι και τον Βύρωνα κυκλοφορεί κανείς συστηματικά, αγωνιζόμενος να διεκπεραιώσει δουλειές της καθημερινότητας, μπορεί να πετύχει ένα…
Το ρoζ στρώμα
Τις έριχνα κλεφτές ματιές καθώς επέπλεε πάνω στο ροζ στρώμα αναδυόμενη και βυθιζόμενη. Ένα τέλεια ακούνητο πτώμα με άσπρο βρακάκι…
Τά πιό μεγάλα δεκαπέντε δευτερόλεπτα.
ἔνοικος τώρα τοῦ παντοτεινοῦ, κεκυρωμένος. (Τ. Σινόπουλος, «Περίπου βιογραφία», Νεκρόδειπνος) Καθώς ξερνοῦσε τοῦ ἠφαιστείου ἡ οὐρήθρα καπνoύς πυκνούς,…
Τζι-βαρ στον Π. Ελυάρ
Αν και οι τζίτζικες δεν υπάρχουν περισσότερο από το τζι-τζι τους, οι βάρβαροι περισσότερο απο το βαρ-βαρ τους, το Καλοκαίρι…
Χωρίς να θέλω να το παίξω υπεράνω !
Τα τετράδια μου ξυπνούν μέσα στην νύχτα, αλλάζουν μεταξύ τους θέση, λόγω προλήψεων και άλλων δεισιδαιμονιών, και εμπειριών, και αποκαλύψεων,…
Φόρμα
Στον ποιητή A.B.Γ, Τώρα δεκαπέντε χρόνια Λερώνω τα σεντόνια Mε όνειρα Που με ξυπνούν Ψάχνω αγωνιωδώς την Φόρμα…
Το καλοκαίρι ήρθε.
[…] Ο καιρός, εδώ, δεν μετράει, ένας χρόνος δεν λογαριάζεται, δέκα χρόνια είναι ένα τίποτα. Καλλιτέχνης θα πει: να μη…
An American Prayer
Που είναι οι γιορτές που μας υποσχέθηκαν; Που είναι το κρασί; Το καινούργιο κρασί; (πεθαίνει στο κλήμα αντί να ανθεί)…
Το «Θαλασσοπούλι»
Και είμαι, νιώθω, πια ένας μεγιστάνας του ελάχιστου Γ. Σκαμπαρδώνης Ήταν κάπου στα μέσα Ιουνίου όταν μπήκαμε στο «Θαλασσοπούλι»,…
Μερισμός
Άκου το γυάλινο μπουκάλι το μαύρο σορτσάκι αυτός ο μερισμός είν’ ο προορισμός ! ταιριάζει το άδειο…
Σώματα!
Όλο το σώμα Μια πληγή Τα χέρια μου πληγή Τα χείλη μου πληγή τα στήθια μου πληγή τα πέλματά μου,…
Αδάμ (γνώση διά της βρώσης)
Τοποθετώ επί του βραχίονός μου βράχους επί της στύσεως μου άστρα ερωτηματικά μετά του έρωτος Ύβρεις εντός της βρύσεως…
Η σπείρα του Πεσσόα
[…]Σπείρα είναι ένα φίδι χωρίς φίδι κάθετα τυλιγμένο πάνω σε ένα τίποτα. […] Όλα τον τελευταίο καιρό ξεκινάνε μέσα…
Οι Αγάπες μας
I. Οι αγάπες μας είναι πουλιά που έφυγαν και δεν θα επιστρέψουν ούτε στα πιο θερμά μας καλοκαίρια. Οι…
Το σπάσιμο του αυχένα
Έρχονταν και παλιότερα παρόμοιες μαύρες μέρες το μάτι όμως συνήθιζε σε λίγο το σκοτάδι, τώρα απ’ τους τοίχους έκανα στα…
Η ζεστασιά της κοινότυπης ψυχαγωγίας των μαζών
Οι Κυριακές στην πλατεία Μοναστηρακίου – αν και κάπως κρύες αυτόν τον χρόνο – έχουν κάτι από τη ζεστασιά της…
Η νύχτα σήμερα είναι μωβ
Η νύχτα σήμερα είναι μοβ τα δίχτυα της είναι κόκκινα τα φώτα της είναι κίτρινα τα άνθη της ολόλευκα στο…
Το κορίτσι που ανθίζει στο απέναντι μπαλκόνι (στο όνειρο ενός πουλιού)
Στο απέναντι μπαλκόνι ανθίζει μία βουκαμβίλια Κάθε πρωί ένα κορίτσι καστανό λιπόσαρκο ανοίγει τα πελώρια μάτια του και ραίνει…
Προσμένοντας την Άνοιξη (στην Ερμού)
Στο δρόμο της Ερμού απ’ το Θησείο ως το Σύνταγμα ανθρώπινα μέλη καθρεφτίζουν τις βιτρίνες τους πόθους των περαστικών γυμνοί τελάληδες…
Δυστυχία
Σαν κοιτώ στα μάτια τους Ποιητές, δε θέλω να βλέπω ίριδες γαλάζιες ή σκούρες και ασπράδια. Αυτά τα χορταίνω κοιτώντας…
Ο Χριστός ξαναστραβώνεται
Στον φίλο Ναξέα, Κάποια πράγματα δημιουργήθηκαν – απλώς και μόνο- να μας ταλαιπωρούν. όπως αυτή η άνοιξη με…
Ο λιαζόμενος σκύλος
Κοιμάμαι μετά βίας τις τελευταίες μέρες. Ακόμη και όταν τελικώς αποκοιμάμαι, κάποιος εφιάλτης με αγκαλιάζει σφιχτά μετατρέποντας τον ύπνο μου…
A little conciousness
Allow but a little consciousness. To be conscious is not to be in time But only in time can the…
Το μπλε σου παρελθόν
Con man furtiva quante miserie conobbi aiutai. –L. I. & G.G. Λατρεύω το μπλε μου περίβλημα· με βοηθά να…
Καίσαρα -μην φοβάσαι-
Τις νύχτες περπατώ μέσα στο δάσος. Γελάνε οι συγκλητικοί, σαρκάζουνε οι δούλοι και οι γέροντες· τις νύχτες διαβαίνω σα χαμένος…
Λίμνη
Μπροστά στη λίμνη που καθρεπτίζεται στα μάτια σου, μπροστά στα μάτια σου που καθρεπτίζονται μες στα δικά μας, βατράχια ποικιλόχρωμα απλώνονται,…
Θεσσαλονίκη 3
Οι σκύλοι κοιτάζαν σαστισμένοι οι γέροι σκούζανε προειδοποιητικά κάτι κακό ερχότανε σαν θεία τιμωρία ή γυναικεία εκδίκηση τα κορίτσια σιδερώναν…
Ο πράσινος ρόμβος
Ήταν Κυριακή βράδυ, κι εκείνη έκρυψε το πρόσωπό της μες στις δυό της παλάμες, και τα μαλλιά της χύθηκαν σαν…
Εκτός
Εκτός από την θάλασσα και το αιώνιο ψύχος της εκτός απ’τα πουλιά τα παιδιά και τους αγγέλους – εκτός από…
Οι βουτιές μου
[…]Ἕνα μικρὸ ἐγκεφαλικὸ/ ποὺ ἔχει σβήσει γύρω ὅλη τὴ ζωὴ/ ὅλον τὸν θλιβερὸ ἀμαζόνιο τῆς ὕπαρξης/καὶ ἔχει ἐπίμονα/στὸ κέντρο…
«Η κόλαση είναι η ασθενική εικόνα που άθελά του μας δίνει ο Θεός για τον εαυτό του»
Στο πρόλογο της έκδοσης της Μαντάμ Εντουαρντά, ο Bataille εφιστά τη προσοχή στους αναγνώστες του και τους προειδοποιεί ότι…
Πλουσιοπάροχα στρωμένο το τραπέζι του θανάτο
Πλουσιοπάροχα στρωμένο το τραπέζι του θανάτου κι η ομήγυρη διψασμένη για μεταμορφώσεις, πρόστυχα νούμερα και υποσχέσεις θ’ ακροβατήσω στο συναίσθημα,…
Σε θέλω
” Te quiero más que a mi vida llorona ¿Que más quieres?, ¿quieres más? “ σε θέλω πιο πολύ…
Επιστολή στον Α.
Φίλε μου Α. , Σου γράφω αυτό το γράμμα, γιατί τα λόγια συνήθως χάνονται στο χρόνο , η μνήμη νοθεύει…
Ἐκκρεμότητες
τοῦ Φωκᾶ Ὀ κουμπαράς μὲ τὰ ἀνεκπλήρωτα ταξίδια Τὸ ἕνα σου γάντι στὸ γραφεῖο καὶ τὸ ἄλλο στὸ πάτωμα Κι…
Ερωτικό
Κάποτε χρειάστηκε να του πω μια ιστορία για την άγνωστη κυρία με τα άγνωστα παιδιά Για το σκύλο και…
Τα δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ
Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ δεν ήταν τίποτα μπροστά στα κλάματα που μ’ έπιασαν όταν παρατήρησες τα κόκκινα…
Το Κάδρο
Έφτιαξα ένα κάδρο της ξανθιάς γυναίκας…
Όμορφη μέρα
Το πορτοκαλί λείπει. Η εφηβεία ανήκει στα περασμένα, ας επικεντρωθούμε στα βλίτα ή έστω στα σταμναγκάθια, ετοιμάζουν κάτι πολύ κακό,…
Για τον ανθρωπιστή του Facebook
Διαβιώντας σε μία ιντερνετοκρατούμενη εποχή ερχόμαστε αντιμέτωποι με προκατασκευασμένες ψευδαισθήσεις. Οι πληροφορίες, οι εικόνες, τα πρόσωπα, τα γεγονότα –…
Χωρισμός
Πάνω απ’τη θάλασσα πάνω απ’ τη γη πέταξε σήμερα ένα πουλί και πριν να προλάβω να πω “έχε γειά” κάτι…
Συλλέγοντας χειμώνες
θέλω να γίνω ένα πουλί που κυνηγά το καλοκαίρι συλλέγοντας χειμώνες στις παγωμένες του πορείες ή πέτρα από τον ήλιο…
Γυάλα
Δες! Μια γυάλα ειν’ ο κόσμος, όλα τα μάτια του κοιτούν διαφορετικά. Μέσα τα ψάρια χάνοι με στόματα ανοιχτά.…
30.12.16.
Μια αχλή, πώς να το πω, πηχτή, αλευρωμένη, σ’ όλα τα αντικείμενα, στους τοίχους, στο ασανσέρ, στις διακοσμητικές κορδέλες του…
Ἀγρύπνια
…
Ποίηση για καλή χρονιά (ανθολογώντας τον Φωκά)
Στα σκυλιά μου. Δεν μ’ αρέσουν οι ευχές της περίστασης. Μάλλον έχω ένα γενικότερο ζήτημα με την αυστηρή προσαρμοστικότητα…
Ο Άγιος Βασίλης και το ξύλινο αλογάκι (μέρος δεύτερο)
Αδυνατώ να καταλάβω. Κι όταν λέω να καταλάβω, εννοώ να βαδίσω μπρος. Αφουγκράζομαι τις σκέψεις μου λίγα λεπτά πριν με…
Ένα πεζό για τον Χρόνη
Κάθε ηλιοβασίλεμα είναι ένα βήμα πιο κοντά στον θάνατο και εμείς τι κάνουμε? Το ξορκίζουμε και το διώχνουμε. Ναι Χρόνη,…
3 : 33
Τα τριαντάφυλλα που εμπορεύονται οι τσιγγάνες με τις παντόφλες και τα σκαμμένα πρόσωπα να επιστρέφονται πίσω στους τάφους από όπου…
Ο Άγιος Βασίλης και το ξύλινο αλογάκι
Γράφω στο πάγκο ενός μπαρ. Είναι Χριστούγεννα. Η κάβα είναι στολισμένη με μπλε λαμπιόνια και κάπου ανάμεσα στα ποτά…
Αντί για καληνύχτα
Σάββατο βράδυ, 12 Σεπτέμβρη 1931 […] Δεν ξέρω γιατί έρχομαι σε όλες αυτές τις λεπτομέρειες, γιατί ξαναρχίζω την παμπάλαια αυτή…
Leonard Cohen, «Πώς να απαγγέλεις ποίηση»
Πάρε τη λέξη πεταλούδα. Για να πεις αυτή τη λέξη δε χρειάζεται να κάνεις τη φωνή σου πιο ελαφριά από…
Επιστολή στον Μ. Σαχτούρη
«Η άνοιξη είναι για τους ευτυχισμένους τότε έλεγες τώρα έγινες σκληρή σαν πέτρα»…
Η άλλη οπτική
Καλλιτεχνική ιδιότητα θα πει ποιότητα μπροστά απ’ το καθρέπτη αυξημένη ορατότητα για κάθε οντότητα, για κλέψαντα και κλέφτη Δεν…
Σαλάο
He was an old man who fished alone in a skiff in the Gulf Stream and he had gone eighty-four…
Τάδε κείται Α. Εμπειρίκος
η σοφία είναι ένα πλάσμα ζει στο στρογγυλό τραπέζι κάποιου Καραγκούνη που τώρα έχει πεθάνει. πάνω ακούμπησαν βιβλία καημοί ο…
Φαντάσματα στη πόλη
Τόσες ματιές έρχονται και πάνε ισοπεδώνονται στον μεγάλο λευκό τοίχο ή χάνονται σαν τα πουλιά , κυνηγημένες , στην εσχατιά…
Μπάσταρδα ποιήματα
Αν κάποιος αποπειραθεί όταν πεθάνω να εκδώσει τα γραπτά μου, και ανατρέξει στα τσουλιασμένα μου τετράδια, θα βρει ανάμεσα σε…
Ο καθένας σκοτώνει αυτό που αγαπάει,όμως ο καθένας δεν πεθαίνει
Αθήνα,2016. Η επιθυμία για γνώση δεν έχει παρά ένα νόημα: να αποτελέσει κίνητρο στην επιθυμία να διερωτώμαι. Και σε αυτήν…
Η χώρα γύρω μας κατέρρεε
Η χώρα γύρω μας κατέρρεε τα παιδιά της γενιάς μας γεννήθηκαν απανθρακωμένα μόνο οι σκύλοι θα επιβιώσουν, έλεγες έτσι το…
Η φιλοσοφία ως έργο τέχνης: για τον Νίτσε και τον Ζαρατούστρα
Πρόλογος εν είδει απολογίας Πριν μιλήσω για τον Νίτσε και τον Ζαρατούστρα του, θέλω να μοιραστώ κάποιες σκέψεις που γεννήθηκαν…
Το τραγούδι του πρώτου Ιχθύα
Διέσχισα με την αφή, τη γεύση, τ’ αχνά αποτυπώματα του ήλιου, μέσα απ’ τα στόρια του κλεισμένου παραθύρου, Καλοκαίρι ·…
Εκπλήξεις
Αντιπαθώ από καρδιάς τους ανθρώπους που λένε ότι δεν τους αρέσουν οι εκπλήξεις. Εκείνα τα μίζερα ανθρωπάκια που παραδέχονται ευθαρσώς…
Δύο μοναξιές
Αχ πόσο διαφέρουν εις βάθος οι δυο μοναξιές που υπάρχουν αυτή των χαρτιών κι αυτή της ζωής… Μιλάει η μοναξιά…
Ταβάνι
Ήταν κάποτε ένας διακόπτης πάνω σε έναν άσπρο τοίχο. Ο γλόμπος που κρεμόταν από το φωτιστικό, ψηλά στο ταβάνι, ήταν…
Ποιηματάκι
ΚΕΦΑΛΗ Λβ΄ Ο Αλπινιστής (Αλπινίζειν) Συνείδηση είν’ η αρρώστια, επίγνωσις. Ότι γίνεται, καλώς γίνεται. Διότι αβούλως. Δεξιότις, πρόθεσις…
Χωρίς λογοκρισία
… Ο άνθρωπος είναι το πιο σκληρό ζώο. Στις τραγωδίες και τις σταυρώσεις, Έβρισκε μέχρι τώρα τη μεγαλύτερη χαρά του…
Πρωινή γυμναστική
Τα σημεία του ορίζονται δεν έχουν τόση σημασία όσο τέσσερις ρόγες το χρυσαφί λαμπύρισμά τους , λουσμένες από ήλιο και…
Επιστολή στον Φωκά
Γειά σου Φωκά, Αυτή θα είναι μια πραγματική επιστολή. Κι όχι κάποιο αράδιασμα από έξυπνα (;) στιχάκια. Όχι οτι κι…
Η παρεξήγηση
Μου λεν’ οι φίλοι μου οι καλοί αυτοί, που αγαπώ πολύ, πως θα τσακώνονται για τα χειρόγραφά μου, στοιχειοθετώντας τις…
Γιατί πρέπει πάντα να βάζουμε τίτλους ;
Έφυγε ξαφνικά… Έφυγε για το σπίτι ‘κείνου του Ρεμπώ, να ξαπλώσει πάνω σ’ ένα θαλάσσιο στρώμα. Εκεί τα ψάρια του…
Ενδοχώρα
Μερικές σκέψεις για την Ενδοχώρα Η σκέψη του ποιητή είναι πολύ κοντά σε αυτή του αλχημιστή. Ο ποιητής με αλχημικές…
Σεπτέμβρης
2015 Σεπτέμβρης… Καλός μήνας για εισαγωγές. Για εισαγωγές και επιστροφές. Πολλοί επιστρέφουν σπίτι τους από τις διακοπές το Σεπτέμβρη.…
Δύο ιστορίες για τον θάνατο
Ο θάνατος του μοναχικού ι) Η ώρα τρεις και τριανταπέντε, στέκεται στο μπαλκόνι με το σώβρακο , σαν τι να…
Σαν του μουνιού σου τ’ ανθισμένα πέταλα ανοίξουν
Στη σούφρα των χειλιών σου το ζάρωμα – τάχα πως κάτι σ’ ένοιαξε – ή το πετάρισμα τον πόθο σου…
Η ιστορία της Α.
Πρέπει να μπουν κάποιοι στόχοι. Ένα θελκτικό διαδικτυακό προφίλ βοηθάει. Όσοι ζουν στα σκοτάδια δεν έχουν υπολογιστή, αυτό μπορεί να…
Επιστολή στον Κ. Καρυωτάκη
i) Οι γοργόνες είναι για τους κέδρους τα βράχια είναι, να κρούουν ήλιους τα στήθη τους Το βουνό είναι…
Rec.
Κράτησαν τη σωστή απόσταση απ’ τον φακό. Έξη που με την επανάληψη έγινε φιλοσοφία, τρόπος ζωής. Η τέχνη της πόζας…
Απρόσμενη Καλιφόρνια 8
Μία παλιά, παλιά εποχή ένα άδειο κρεβάτι το πακέτο με τα τσιγάρα βρισκόταν στο κομοδίνο θυμάμαι στο ημίφως ήταν τότε…
Ο κόσμος του καπνού
Κάθομαι και κοιτάζω την θάλασσα. Καπνός και διάσπαρτες σκέψεις εναλλάσονται στο κεφάλι μου. Η κάθε ρουφηξιά με οδηγεί ένα βήμα…
Θα επανέλθουμε ( Venceremos)
Θα επανέλθουμε την ύστατη στιγμή, στον κάμπο τον στρωμένο από λεπίδια στις πεδιάδες που πρωτοείδαμε σάρκες γυμνές, στη θύμηση γαμπών,…
Φωνή στη θάλασσα
Ο στροβιλισμός των αισθήσεων η απάθεια της μίμησης κανείς δεν μπορεί να με καθυποτάξει στο ”είμαι” καμώθηκες ότι μπορείς· μα…
Youth
Ορμή ορμή ωμή και βία και βράση κι αλητείαΦυγή φυγή εμμονή και σχάση να πιάσει η λιτανεία Ζωή ζωή…
Εσωτερική λογοκρισία
Όσο οι άνθρωποι γερνούν σκέπτονται τα πουλιά… Κι αυτός , μέσα στη τύρβη της πρωτεύουσας, απάνω ο ήλιος ο…
Η νεκρώσιμη ωδή
O Ρόντιον Ρομάνοβιτς Ρασκόλνικοβ επιστρέφει στο σπίτι της οδού Κακούσκιν. Στο βρώμικο κουρελιασμένο πουκάμισο που φοράει φαίνονται κηλίδες αίματος. Το…
Μια ιστορία απ’ τον Συνταγματάρχη Λιάπκιν.
Ναξάκης και συμμετοχή-συνδιαμόρφωση, Κατερίνα.
Στην Κρήτη εν έτει 445 π.Χ.
Ένα σαρκοβόρο βιολί χορδές εκ χορδών μοναδικών · λιωμένα κεριά κατούρησαν στη γωνιά του ουρανού και τα άστρα μεθυσμένα… …
Περί της κατσαρίδειας τρομολαγνείας
Επιστολή εξ ονόματος των απανταχού κασταρίδων που κατοικούν τον πλανήτη μας. Η επιστολή αυτή χρίζει ιδιαίτερης προσοχής, και αυτό γιατί…
Απολογισμός στα πρόθυρα της απολογίας
Το χάος, ο φόβος, η παλινδρόμηση, η αδυναμία και η φυγή · τι καλοί που είναι συμβουλάτορες! Κάθε φορά που…
Το τρίξιμο της πόρτας
Μείνανε δύο σελίδες – σκισμένες από τετράδιο δανεικό – πλαταίνουν τον ορίζοντά τους και συνεχίζουν να προεκτείνονται στο άπειρο, μα…
Γλώσσα και νόηση: Πώς να το πω; Γιατί δε βγαίνουν όπως τα καταλαβαίνω;
Με αφορμή ένα μάθημα που παρακολούθησα πρόσφατα με θέμα τις γλωσσικές δυσλειτουργίες και συγκεκριμένα την αφασία, θα ήθελα να μοιραστώ…
Τα δώρα του Ηράκλειτου
Battling a Regulatory: A Mortality could longterm antibiotics affect stomach immunity of Drugs in the Cephalic States Instantly the turn…
Γράμμα στους Ιδανικούς Αυτόχειρες
Κι άμα βρισκόμουνα σε πόλεμο για κάνα πούστη δεν θα πολεμούσα, σκυφτός, γονατιστός σ’ ένα υπόγειο θα ‘πινα όπιο και…
Επιστολή στον Παύλο Παυλίδη
Αγαπημένε μου δειλέ, αγαπημένε μου τραυλέ, σταμάτα πια να ψάχνεις στα υπόγεια του τσίρκου. Η Θεσσαλονίκη δεν ξεσαλώνει πια και…
Η ελάχιστη μέρα της Μήδειας.
Η Μήδεια δεν τρελάθηκε από έρωτα. Όλη της η παραφορά κι όλα της τα πάθη, ο “σατανισμός” της και η…
O δεξιός γυμνασιάρχης και η αριστερή φιλόλογος
Θα ‘θελα να σας φανερώσω, φίλοι μου, την απάτη ετούτου του τίτλου. Οι χαρακτηρισμοί “δεξιός” και “αριστερή” ουδεμία σχέση έχουν…
Ο διάδοχος (στου Φραγκοκάστελου το κάστρο)
Είμαι ο ιδρώτας της πουτάνας που εκδίδεται από ανάγκη από γούστο ή από τρέλα η μύγα που θρονιάστηκε στον τάφο…
Για να τελέψει ο Θεός…
Ο κάθε μαχαλάς και η τάξη του. Κάθε σπίτι ένα κελί, κάθε κελί και ένα κελάηδισμα. Στον ουρανό δεν υπάρχουν…
Κάτι το αληθές
Τι ψέμα, τι ψέμα κι αυτό ; Eνα κομμάτι ουρανού που ‘γινε πάλι ψέμα . Γυμνά σώματα γυρεύουν ζεστασιά,…
Σκέπαστρο
Ομπρέλες για την βροχή ομπρέλες για τον ήλιο πρεζάκια στο Πανεπιστήμιο κάποιος κοιμάται κάτω από τον πάγκο που πουλάει φρούτα…
Νυχτολούλουδο
Τα μάτια της εδάκρυσαν, πνιχτά αναφιλητά ξεχύθηκαν. Αυτοστιγμεί τα στήθη της μαρμάρωσαν – τι είναι η ζωή ;- . Παραμιλά…
Ταξιδεύοντας
Σαν κίνησε ο Κ. για την Ασία , τον φίλο του τον καρδιακό συνάντησε στην Κίνα. Ευφράνθηκε αυτός, μια δεκαετία…
Επιστολή προς τυχαίο συμβούλιο καθηγητών τυχαίου ελληνικού σχολείου
Αγαπητό συμβούλιο, Έχοντας προϋπάρξει μαθητής του ελληνικού δημοσίου σχολείου και με την ιδιότητα του εν δυνάμει φιλόλογου αποφασίζω να σου…
Σπεύδε Βραδέως
Σπεύδε ως εκεί, στις φυλλωσιές π’ ανάγλυφα, σπαρά το μάτι σου κι αφήνει την μελάνη, εκεί που κείται ο χρόνος…
Ζουν ανάμεσά μας !
Σε μία βάση μυστικών υπηρεσιών ή σε συγκρότημα βιλών μες στη Σαχάρα, ψάλει ο Freddie show must go on ενώ…
Η αποπροσωποποίση κάποιας αλήθειας
Είναι η ζωή που σε τρομάζει όχι εγώ Είναι η κίβδηλη αυτή πραγματικότητα όχι εγώ Είναι τα μάτια σου που…
Νύχτα
Όλοι οι δείκτες της συγκλίνουν προς μια κατεύθυνση, οι φιγούρες που παίζουν με τα χρυσαφικά της φανερώνουν εντός της μήτρας…
Αθήνα
Είναι όλα εκείνα που αν αρχίσω να γράφω σ’ ένα ποίημα θα ξεχάσω.Τα καλοκαίρια, πάντοτε, τα μεσημέρια που πίνω φωτισμένες…
Η ακρίβεια του μικροσκοπίου – Η ζαλάδα του καλειδοσκόπιου
Γιατί ζητάς ανταμοιβή της ώρας κείνης της πλεκτάνης των ημερών το πλέγμα στοιβάζοντας κορμιά για αριθμούς , με του μικροσκοπίου…
Αγάπησα
Αγάπησα, Τα αραχνιασμένα καφενεία που οι γέροι πίνουν ελληνικό καφέ και κονιάκ τα μελαγχολικά απογεύματα στις τσιμεντένιες γειτονιές της Αθήνας…
Κάτι
Στων διαστάσεων την απάτη απόψε κάλπασε ένα άτι δυο νότες παραμορφωμένες και ένα βαρύτονο φεγγάρι στων διαστάσεων την απάτη στο…
Ο γυναικείος αισθησιασμός στο 10 του Μ. Καραγάτση
«Δεξιά στα χασάπικα, με τα κρεμασμένα κρεατικά στα τσιγκέλια, η μυρουδιά της νεκρής στεριανής σάρκας δημιουργούσε αίστημα οσφραντικό πιο δυσάρεστο…
Μπρος στο παράθυρό μου, δυο περιστέρια !
Καθώς μαστούρωνα και χρονοτριβούσα χρονοτριβούσα και μαστούρωνα δυο περιστέρια στάθηκαν μπρος στο παράθυρο μου Αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας εκείνης της…
Στάχτη, δουλεία και γκλαμουριά
Εδώ οι πρωινές κόρνες δίνουν το ηχόχρωμα της πολιτείας, εδώ ο Ήλιος σηκώνει επανάσταση Εδώ οι άστεγοι στοχάζονται περισσότερο απ`…
Συνέντευξη του Σαλβαντόρ Νταλί (Περιοδικό Εξπρές, 7/3/1971)
Αντί προλόγου: Η κοινοκτημοσύνη του έργου τέχνης Θέλω να πω κάτι πριν μπούμε στο κυρίως θέμα. Θεωρώ άδικο να…
Επιστολή στον Νικήτα Κλιντ
Φάμπρικες οχήματα χρήματα καθρέπτης είναι η αντηλιά και καθρεφτίζει κρίματα … – Κρίμα τα χρόνια μου τα παιδικά – Λεν’…
Επιστολή στους ταξινόμους της Ποίησης
Αν κάποιος έπρεπε να δώσει, στην ποίηση ορισμό επιστημονικό, Τα μέτρα να παρατηρεί να ψάχνει νόημα να βρει αν κ