Ο Γερογλάρος

Ο Γερογλάρος

Είναι τα σύννεφα στον ουρανό

οι μήτρες της βροχής 

το σπέρμα της μελαγχολίας μου

 

Έλα να ζήσουμε μία ζωή υγρή

εγώ,εσύ, 

ο χρόνος

 

η βορά του

η βρύση του

ο βόας του

 

Ας το ξεχάσουμε αυτό…

 

Τα φτερά του γλάρου, λερωμένα από τα τόσα ταξίδια, τα έδωσα στο ενεχυροδανειστήριο.

Ποιος ξέρει;

Όλο και κάποιος θα ενδιαφερθεί για τις αμαρτίες ενός γερογλάρου.

 

 

Ο χρόνος και η βρύση του

η βράση του

η βρώση του

 

Η ζωή είναι μεγάλη

για να είναι θλιβερή

Ο γλάρος δεν θα πιάσει τίποτα, λέει. 

 

Φωκάς

Author

Το "Φωκάς" του 'μεινε απ' το σχολείο. Παρ' όλα αυτά έχει γίνει τόσο δικό του, ώστε σπανίως γυρίζει το κεφάλι όταν κάποιος θα τον αποκαλέσει με το βαφτιστικό του. Είναι ένας τραγουδοποιός που είναι κοινωνικός λειτουργός, που παίζει κιθάρα, αλλά που θα 'θελε να παίζει τσέλο φορώντας κάτι ανάλαφρο, όπως για παράδειγμα σανδάλια και αμάνικες φαρδιές φανέλες μες στον Χειμώνα. Όταν κανείς δεν κοιτάει ή όταν κοιτάνε όλοι, είναι ποιητής. Κάνει παρέα με σαλιγκάρια και σκυλι(ε)ά, αλλά θα 'θελε να χει μια γάτα. Αρέσκεται στο να απαγγέλλει ποιήματα μιμούμενος τη φωνή του Εμπειρίκου και του Χριστιανόπουλου, εναλλάξ. Θα τον πετύχετε να τριγυρνάει στο Παγκράτι κρατώντας μία ναυλότσαντα Σκλαβενίτη μ' όλα του τα υπάρχοντα, σφυρίζοντας κάποιον οικείο σας σκοπό. Μην φωνάξετε "Γιώργο!", δεν θα γυρίσει...