Εδώ οι πρωινές κόρνες δίνουν το ηχόχρωμα της πολιτείας,
εδώ ο Ήλιος σηκώνει επανάσταση
Εδώ οι άστεγοι στοχάζονται περισσότερο απ` τους πολιτικούς
Εδώ το μέλλον των νέων σοδομίζεται ,
εδώ το παρόν των νέων, σιωπηρώς μεγαλουργεί
Εδώ οι κόποι, ανταμείβονται με κόπο
Εδώ οι γυναίκες χτενίζουν πλούσιες μπούκλες, καστανές ,
oι χυμοί τους έχουν γεύση από άλμη και θυμάρι
τα μάτια τους, αντιφεγγίζουν τη Μεσόγειο
Εδώ – το “τίποτα” σημαίνει “κάτι” –
oι θεοί κάποτε πλάσθηκαν καθ΄ εικόνα και ομοίωση του ανθρώπου,
μια κόρη κάποτε γεννήθηκε απ` τον Νου
Εδώ που το πρεζάκι στο φανάρι με ρωτάει
Λες κάτι ν` άλλαζε, αν ο Σωκράτης είχε φύγει ;
Λέω – Όχι –
Απ` τις επάλξεις της επτάκορφης
Δρόμοι ενός φιλοδιάκοσμου παρελθόντος
Απέμεινε μονάχα
στάχτη
δουλεία και γκλαμουριά . . .
Φωκάς .
