/…/

Πώς με κοιτούσε μεσ’ τα μάτια ο ποιητής
πίσω απ’ τα ερέβινα γυαλιά
μ’ ένα ελαφρύ μειδίαμα,
Τι διάολο να γράψω.
Πονά η πλάτη μου φρικτά.
 
Οι λέξεις και το νόημά τους
τα άκρα ενός συνεχούς,
είμαι καυλωμένος τέντα
απ’ την κορφή ως τα νύχια.
 
είμαι 
 
η άσχημη ψυχή,
γνωρίζει τον έρωτα
οικειώνεται τη συντριβή
επιφέροντάς τη.
 
 
 
Φωκάς

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Ψυχολογία της πούτσας

πονάς βρωμοπούτανο; πονάς αλλά σ’ αρέσει γουστάρεις πουτανάκι εκείνη ούτε πόνο ούτε γουστάρισμα...

O άλλος

Δεν θα περίμενα τα στόρι της για να της στείλω...

Έτσι αισθάνονται οι διάσημες;

Βλέπω τι ανεβάζουν στα σόσιαλ γυναίκες διάσημες κι άλλες...

Ένα καροτσάκι χωρίς μωρό

Του είπε ζηλεύεις γιατί είσαι λιγούρης. Κάνεις προβολές. Εκείνος...