Κράτησαν τη σωστή απόσταση απ’ τον φακό. Έξη που με την επανάληψη έγινε φιλοσοφία, τρόπος ζωής. Η τέχνη της πόζας και του στησίματος μεσουρανεί.
Ένα αγόρι, διατηρώντας τη πρέπουσα απόσταση, ενώ με την δεξιά του παρατεταμένη κρατάει την ηλεκτρική συσκευή, με την αριστερή του, θωπεύει περιπαθώς το κορίτσι, αφοσιωμένος στην απαθανάτιση του φλογερού αυτού φιλιού, στην αποθανάτωση των συναισθημάτων του.
Ένας κόσμος από γυαλί, σίδερο και σκουριά – πάντα σε απόσταση- πάντα σε ύφεση, βυθισμένος στην ηχηρή του σιγή, στην χρυσοποίκιλτη κενότητά του, στις υψηλές καμινάδες της προόδου του, στο βαθύτερο επίπεδο της σημαινόμενης κόλασης του.
Φωκάς .