Χωρίς υπάλληλο στην έκδοση εισιτηρίων

Χωρίς υπάλληλο στην έκδοση εισιτηρίων

χωρίς υπάλληλο στην έκδοση εισιτηρίων

ακόμη και με μάσκα ο μπάτσος ζέχνει

του τελευταίου συρμού, εμείς, σε αποστάσεις

 

βάρυνε η κιθάρα δέκα τόνους

χρόνια αξημέρωτα τα ίδια ακόρντα

δολώματα σε γάμπες

σε στήθη γυναικεία

 

οι ίδιες λέξεις —νάρκες—

να βγαίνουν

και πεθαμένα έστω

τα μέσα έξω

 

προς τι τόση ευγένεια;

προς τι τόσος θυμός;

κρατάνε τα κλειδιά της τουαλέτας και ζορίζεσαι;

 

e-επανάσταση

παλιά έτρεμες μη σου κόψουν το κεφάλι

το ρεύμα τώρα

 

τόσες πουτάνες και συγγραφείς που εκδίδονται

δεν προλαβαίνω τον έρωτα ν’ αφομοιώσω

το κάνουν τάχα από ανάγκη ή γουστάρουν;

 

πολυτελή ερωτήματα

 

 

σε απόσταση ασφαλείας.

 

 

 

Φωκάς

 

Author

Το "Φωκάς" του 'μεινε απ' το σχολείο. Παρ' όλα αυτά έχει γίνει τόσο δικό του, ώστε σπανίως γυρίζει το κεφάλι όταν κάποιος θα τον αποκαλέσει με το βαφτιστικό του. Είναι ένας τραγουδοποιός που είναι κοινωνικός λειτουργός, που παίζει κιθάρα, αλλά που θα 'θελε να παίζει τσέλο φορώντας κάτι ανάλαφρο, όπως για παράδειγμα σανδάλια και αμάνικες φαρδιές φανέλες μες στον Χειμώνα. Όταν κανείς δεν κοιτάει ή όταν κοιτάνε όλοι, είναι ποιητής. Κάνει παρέα με σαλιγκάρια και σκυλι(ε)ά, αλλά θα 'θελε να χει μια γάτα. Αρέσκεται στο να απαγγέλλει ποιήματα μιμούμενος τη φωνή του Εμπειρίκου και του Χριστιανόπουλου, εναλλάξ. Θα τον πετύχετε να τριγυρνάει στο Παγκράτι κρατώντας μία ναυλότσαντα Σκλαβενίτη μ' όλα του τα υπάρχοντα, σφυρίζοντας κάποιον οικείο σας σκοπό. Μην φωνάξετε "Γιώργο!", δεν θα γυρίσει...