Aνέβηκαν τα οξέα στα χέρια μου
το βάρος του οιδήματος
με κάνει και κυρτώνω
μπορώ βεβαίως, αν το επιθυμώ
να πλέκω ακόμα αυτιστικές χειραψίες
καθόσον μάλιστα γνωρίζω ελάχιστα
για το ποιος είμαι
ξέρω πως φέρω δύο χέρια
που τους αρέσει να βρέχονται
που σκοπεύουν να πιάνουν
να σφίγγουν, να οικειοποιούνται
(αλλιώς δεν είναι χέρια)
κι ας μην μπορώ
να χαϊδεύω απαλά τριχώματα
να πνίγω σύντομες περιμέτρους
για να νιώσω έτερους παλμούς
να δοκιμάζομαι στο κάψιμο
που προκαλεί το χιόνι
γιατί μεγάλωσε το οίδημα στα χέρια μου
δεν είναι πλέον μαργαρίτες
και περιπλέκεται το μέτρημα
(πενθεί, λένε, ο καθένας διαφορετικά)
ή μήπως φταίει που δεν ξέρω μαθηματικά
και βγαίνει κάτι παραπάνω;
*Photo: Λεπτομέρεια από το νο. 47 (Jean Henry Coll.), στο: Found Photography, Thames & Hudson, 2012.