Δεν αναγνωρίζω το σώμα μου Τ' αγγίζω και δεν μοιάζει για δικό μου Όλο οπές κι εισόδους και περάσματα Που μοιάζουν διαμπερή αλλά δεν είναι
Κι έτσι αναγκάζομαι να κάνω ένα ακόμα τσιγάρο
Πράγμα που σημαίνει πως θα πλύνω για τρίτη φορά τα δόντια μου
Κι άρα δεν θα μας φτάσει η οδοντόκρεμα μέχρι το τέλος των διακοπών
Οπότε καλύτερα να μην τα πλύνω
Αλλά, τότε ίσως να μην αναγνωρίσω τη γεύση σου
Κι έτσι να πρέπει να σου παίξω ένα ακόμα σόου
Αφού όπως θα συσπάται και θα πάλλεται
δεν θα το γνωρίσω το βλαμμένο το σώμα μου
Κι ίσως μπερδευτω και το πετάξω κατά
λάθος μαζί με τις αποδείξεις απ’ τα διόδια
και τα περιτυλίγματα των halls
Πόσο τσαλακώθηκε το σώμα μου
Γέμισε οπές κι εισόδους και περάσματα
Που μοιάζουν διαμπερή
Κι ίσως να είμαι.
*Εικόνα: Ξύλινο αγαλματίδιο: Μεξικό, 3ος-6ος αι. μ.Χ., μουσείο Λούβρου.