Είμαι όλα

πρώτα φώναξα δυνατά, μετά απομονώθηκα

κάποτε πρόδωσα και ύστερα μετάνιωσα

και επειδή τιμωρήθηκα και συγχωρέθηκα

έχω μισήσει αυτόν που λάτρεψα

και καταστρέφω ό,τι φτιάχνω

 

λοιπόν, γι’ αυτό:

βλέπω το φεγγάρι στο ταβάνι μου γεμάτο

 

Πρίγκιψ Κρίνος

[*Φωτογραφία: Pieter Bruegel, «The Triumph of Death»]

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Πού άφησες το παιδί, Γωγώ;

ζητάτε είδα μάτιαμε σκίζετε κομμάτια Στην κηδεία του παππού, ολονών...

Τι δουλειά έχει στο κρεβάτι μας ο πεθαμένος

Τι δουλειά έχει στο κρεβάτι μας ο πεθαμένος πατέρας...

Μια random Τρίτη

Δεν φανταζόμουνα πως έχεις τόσα θέματα που έκατσες κι είπες...

σαν να είμαστε δυο άτομα

Παίζει σε λούπα διαρκώς το πρώτο βλέμμα σου άνοιξες μια...