[Επανάσταση, είσαι η χώρα του μεθαύριο…]

Αχ επανάσταση είσαι η χώρα του μεθαύριο
Μέσα στα μπούτια σου κοιμίζεις τους αιώνες 
Απ’ τα μεγάφωνα διάγγελμα μακάβριο:
Με πτώση έκλεισαν οι λέξεις κι οι εικόνες 

Στα πεζοδρόμια ταινίες εκτυλίσσονται
Κι απ’ τα μπαλκόνια τους χαζεύουν οι κυρίες
Τις διμοιρίες των αγγέλων που ελίσσονται
Στις λεωφόρους και τις έρημες πλατείες

Κάποτε θα ’ρθει η πανσέληνος στα πρόσωπα
Θα βγουν τα στόματα κι οι μύτες απ’ τις μάσκες
Θα ξηλωθούν τ’ αλκοολούχα χαρακώματα
Γυμνών σωμάτων σε τριβή φρενήρεις μάχες.

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Πού άφησες το παιδί, Γωγώ;

ζητάτε είδα μάτιαμε σκίζετε κομμάτια Στην κηδεία του παππού, ολονών...

Τι δουλειά έχει στο κρεβάτι μας ο πεθαμένος

Τι δουλειά έχει στο κρεβάτι μας ο πεθαμένος πατέρας...

Μια random Τρίτη

Δεν φανταζόμουνα πως έχεις τόσα θέματα που έκατσες κι είπες...

σαν να είμαστε δυο άτομα

Παίζει σε λούπα διαρκώς το πρώτο βλέμμα σου άνοιξες μια...