Αχ επανάσταση είσαι η χώρα του μεθαύριο Μέσα στα μπούτια σου κοιμίζεις τους αιώνες Απ’ τα μεγάφωνα διάγγελμα μακάβριο: Με πτώση έκλεισαν οι λέξεις κι οι εικόνες Στα πεζοδρόμια ταινίες εκτυλίσσονται Κι απ’ τα μπαλκόνια τους χαζεύουν οι κυρίες Τις διμοιρίες των αγγέλων που ελίσσονται Στις λεωφόρους και τις έρημες πλατείες Κάποτε θα ’ρθει η πανσέληνος στα πρόσωπα Θα βγουν τα στόματα κι οι μύτες απ’ τις μάσκες Θα ξηλωθούν τ’ αλκοολούχα χαρακώματα Γυμνών σωμάτων σε τριβή φρενήρεις μάχες.