όπως πάντα
Είσαι κάτι σαν τις τρίχες της σκύλας μου
έχεις χωθεί στα πιο ακατάλληλα σημεία
τις προάλλες έτρωγα κάτι αβγά
και μέσα στο ασπράδι
(εκεί που είναι όλη η πρωτεΐνη δηλαδή)
τσουπ δυο μαύρες τρίχες της Μελίνας ιριδίζουν
Σκέφτηκα ότι αγάπη είναι να έχεις
ό,τι πιο αηδιαστικό μπροστά στα μάτια σου
κι εσύ να το τρως
Σ’ αφήνω να μαντέψεις τι απέγιναν τ’ αβγά.