Ξέρω πως δεν έχει κανένα νόημα να απεργώ, να συνδικαλίζομαι Δεν είχε κανένα νόημα που έδωσα ένα φυλλάδιο παραπάνω σε κείνη τη μαθήτρια που δεν πάει φροντιστήριο Δεν άλλαξε τίποτα που περιέθαλψα εκείνο το γατάκι Ήταν χάσιμο χρόνου που βρήκα κάτι κάτω και δεν το κράτησα αλλά έκανα το παν για να επιστραφεί στον κάτοχό του Και, τις προάλλες, δεν χρειαζόταν να γίνω πάλι δυσάρεστος, να διαφωνώ για να υπερασπιστώ τον πιο αδύναμο Αφού, με το που φύγω εγώ, αυτοί πάλι τα ίδια θα κάνουν Τα αφεντικά θα συνεχίζουν να πλουτίζουν στις πλάτες μας Και στην πλάτη της μαθήτριας (Είτε περάσει στο πανεπιστήμιο είτε όχι) Μαλάκες γείτονες θα εξακολουθούν να φολιάζουν τα αγαπημένα μας κατοικίδια Κι αν μας πέσει κανένα τάλιρο, ο από πίσω μας πάλι θα το πατήσει με το παπούτσι του και επιδέξια θα το τσεπώσει Απλώς δεν μπορώ να το αφήσω αυτό το σκοινί Να, δεν μου κάθεται καλά, κάτι δεν με αφήνει: να τους αφήσω ήσυχους. *Κολάζ: "Ode to freedom", https://instagram.com/yiannis.collages