ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ να ορειβατήσω
θα ’ρθω στο σπίτι σου απ’ έξω να καθίσω
σαν πεταλίδα που γαντζώνεται στον βράχο
ή σαν σκυλί που βγαίνει πάντα στο ίδιο πάρκο
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΛΟΓΙΚΟΣ να σου μιλήσω
με λέξεις γράφω κάτι εικόνες να σου δείξω
βάζω τα μαύρα, κατεβαίνω στην πορεία
στην ίδια σκέψη επιστρέφω με μανία
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ να κοινωνήσω
λίγα στιχάκια ξεπαγώνω να σου ψήσω
σαν να σου στρώνω κυριακάτικο τραπέζι
παιδί που φτιάχνει ιστορίες για να παίζει.