Μπροστά στον μετρονόμο της πατούσας σου που πλησιάζει το κρεβάτι
δεν δίνω δεκάρα για τον πόλεμο
τις τρύπες της ατμόσφαιρας
την υπερθέρμανση του πλανήτη
τις ανισότητες αυτής της ψαλίδας που όλο ανοίγει σε σπαγκάτο
κι όταν υψώνεται ο όγκος σου από πάνω μου
δεν δίνω δεκάρα
για τους ναρκομανείς, τα ορφανά, τη λοατκι κοινότητα
δεν δίνω δεκάρα
για το παρελθόν ή το μέλλον με τις αβέβαιες συμφορές του
για τους φίλους μου και τους γονείς
μπροστά στο γυμνό σου σώμα δεν δίνω δεκάρα για τους πρόσφυγες.