[θα ρθει μια μέρα και για σένα…]

Θα ρθει μια μέρα
και για σένα
που θα πάρεις
εκείνο τ’ άγνωστο καράβι
το γυμνωμένο στήθος
σου προτάσσοντας
στην πλώρη
με τις γροθιές σου
θα χτυπήσεις
λόγια πρωτάκουστα
κραυγάζοντας
που μόνο εσύ τα ξέρεις
τρία φωνήεντα τη ζωή σου
να ιστορήσεις
με μία άγρια χαρά
να τρέχει απ’ τα μάτια σου το αλάτι
να μπερδεύει
με των κυμάτων
την αλμύρα που σε
ξεπλένει από τη μνήμη
σε κάνει βάρβαρο κι αήττητο
αστέρα που δεν σβήνει
μισό φεγγάρι βέλος
το δρόμο σου θα δείχνει
κι άλλο λιμάνι
πλέον δεν θα συναντήσεις
μα έχει ο χρόνος σταματήσει
κι ο κόσμος
σα να ’χει λίγο ηρεμήσει.