Ανατολή στην πόλη
Κάπου τέλος Ιουνίου
ή αρχές Ιουλίου
Τζίτζικες
Ένα σκοτεινό βουνό
Πίσω του ο θαμπός χαλκός του ήλιου
Μία λαϊκή στήνει τους πάγκους της
Οι μανάβηδες κοιμούνται ακόμα
Χαϊδεύουν τα φρούτα σαν υπνοβάτες
σαν τυφλοί
Υπάρχει ένας μικρός πρωινός αέρας
που μετά το τόσο πύρωμα της νύχτας
κάνει το δέρμα σου να ανατριχιάζει
σαν ευτυχισμένο κουτάβι
Σε πενήντα λεπτά θα είσαι στην πύλη Ε7
ή στη δουλειά σου
— αδιάφορο.
*γ.π.