Ποιήματα

Τα δέντρα στην Αθήνα

Τα δέντρα στην Αθήνα ρίχνουν τα φύλλα τους μετά την Πρωτοχρονιά. Μπορείς να το πεις ποιητική εισβολή του φθινόπωρου στον χειμώνα. Βγαίνεις ένα βράδυ να πάρεις...

Για τη Βενετία

Πόλη πιο ωραία και απ’ Άνοιξης το πιο ωραίο κρίνο, στου Άγιου Μάρκου, του σεμνού και του αγνού προστάτη, μπρος στην πλατεία με δέχεται το αίσθημα...

Το αρχέτυπο της αγάπης

Καθένας έχει το δικό του αρχέτυπο της αγάπης: κάθε άνθρωπος είναι ρυθμισμένος να αγαπά με έναν συγκεκριμένο τρόπο.   Άλλος το πήρε από τη μάνα του, άλλος από τον...

Τέσσερα ποιήματα της Α. Αραπάκη

Τοτέμ Ένας φίλος σου σκοτώθηκε προχθές Στην άκρη του δρόμου. Δεν μυρίζει καλοκαίρι με τίποτα φέτος· Στη γειτονιά, Μας δείχνουν με το δάχτυλο. Είμαστε Το μόνο ζευγάρι Που απέμεινε. Μετά την κηδεία, Κουρνιάζεις σαν...

Μα(ρά)ζι

Τραγουδάκι Τρίτης Στο πάρκο και στο πράσινο παγκάκι σφυρίζω σιγανά ένα βαλσάκι λόγια που πια δεν έχουν σημασία κάποτε σβήνει κάθε ιστορία Φλεβάρης στο Παρίσι που κρυώνει ο έρωτας πού...

Paul Verlaine, Κρόνια ποιήματα [Poèmes Saturniens (1866)]

Μετάφραση: Πέτρος Φωκιανός     Marco Μαρκό Quand Marco passait, tous les jeunes hommes Όταν η Μαρκό περπατούσε, τα νέα αγόρια σύσσωμα Se penchaient pour voir ses yeux, des Sodomes Συνέκλιναν να...

Έφη Αρμένη, Τρία Ποιήματα

Δικαίωμα να κολλήσω όπως το σαλιγκάρι πάνω στον τοίχο να κρύψω τις κεραίες μου να αποτραβηχτώ στο κέλυφός μου ο ήλιος θα ζεσταίνει την πλάτη μου και θα βγω ράθυμα μόλις...

/_/

Στο φως η ευαισθησία μου η καινούργια πλάσμα αλλόκοτο της νύχτας με 'χει κάνει. Μοιάζουν οι στίχοι μου σουλάτσα του Ρωχάμη αγκομαχούν της φυγής τα αλληλούια. Στο φως...