Σαρωτική αποδεικνύεται η ανθρώπινη (ψυχο)παθολογία όταν στηρίζεται απλώς και μόνο σε δονήσεις. Αναρωτιέσαι, σε κάνει δηλαδή το φαινόμενο και αναρωτιέσαι· αυτές είναι οι στιγμές φωτός που έλεγε σίγουρα κάποιος ποιητής; Εάν έγραφα ένα 69άρι, από αυτά τα ζητούμενα, πλέον, σύντομα, θα έλεγα, θα προσπαθούσα να προλάβω να πω δηλαδή, ότι όταν σε γνώρισα μου είπες ότι έχεις δύο γάτες και έναν σκύλο. Μου είπες και για τον σεισμό του ΄99. Και ότι είμαστε γείτονες και τα σχετικά. Και μετά από δυο μέρες έγινε σεισμός ξανά! Εγώ κρατούσα, σαν σ’ όνειρο, με το χέρι μου το αριστερό, μπαλόνια ένα σωρό. Πολλά μπαλόνια για να έρθω να σε βρω. Τα κρατούσα όλα μη μου φύγουν, μέχρι που έφυγε το ένα. Καλύτερα να μου είχαν φύγει όλα μεμιάς να ξανάρχομαι για βιβλία ολοένα.
Ειρήνη Π.